به گزارش ایمنا، آزاده اولیایی اظهار کرد: در فرآیند درمان اعتیاد شاهد هستیم که بسیاری از افرادی که مدتها مصرف مادهای را تجربه میکردند هنگامی که برای درمان میآیند از آن طرف بام میافتند یعنی احساس میکنند حتی نباید دارویی بخورند و این احساس آنقدر شدید میشود که خودسرانه تصمیم میگیرند بدون هماهنگی با پزشک و درمانگر خود، دارو را کم یا حتی داروی خود را قطع کنند.
وی ادامه داد: افراد در درمان اعتیاد به توصیه اطرافیان که اغلب مادر و همسر فرد است، گوش میدهند. اطرافیان به او میگویند که «این داروها شیمیایی و مضر است و نباید آنها را مصرف کنی» و افراد چون خیلی انگیزه و عجله دارند که زودتر مرحله درمان تمام شود این کار را میکنند.
کارشناس اعتیاد سازمان بهزیستی کشور افزود: قطع وابستگی به دارو جزو اهداف تیم درمان است اما نه در شروع درمان، همین افراد اگر برای درمان کرونا اقدام کنند هیچگاه خودسرانه داروی خود را تغییر نمیدهند و این اقدام را برای بیماریهای جسمی انجام نمیدهند. اما متأسفانه خود درمانی در درمان اعتیاد به دفعات مشاهده میشود.
تغییر خودسرانه دارو نیاز به مداخله پزشکی دارد
کارشناس اعتیاد سازمان بهزیستی کشور گفت: افراد برای بیماریهای جسمی حتی سرماخوردگی یا هر مشکل جسمی دیگر، هرچه پزشک بگوید، گوش میکنند اما چه اتفاقی میافتد که در مسیر درمان اعتیاد افراد در برابر دارو مقاومت میکنند و میخواهند آن را تغییر بدهند. بسیاری مواقع این تغییر در جهت کاهش دارو است و گاهی نیز در جهت افزایش خودسرانه دارو است.
وی با بیان اینکه افراد هنگامی که به مرکز درمانی اعتماد میکنند باید صفر تا صد درمان را به تیم درمان بسپارند، افزود: اینکه دارو چه زمانی شروع و چه زمانی قطع شود و چه زمانی مقدار آن کم یا زیاد شود، همه مسئولیت آن با پزشک است و در کنار پزشک، روانشناسی مداخلات غیردارویی را انجام میدهد و کمک میکند که فرد در مرحله فیزیکی درمان بتواند با در نظر گرفتن شرایطی که پزشک تعیین کرده است، راحتتر این مسیر را طی کند.
اولیایی تصریح کرد: گرچه تجویز و تعیین دارو با پزشک است اما اغلب افراد هنگامی که خودسرانه به تغییر دز دارو دست میزنند نیاز دارند که برای اینکه دست از این رفتار اشتباه بردارند، با یک روانشناس صحبت کنند و روانشناس آنها را قانع کند و باورهای غلط خود را اصلاح کند که به هیچ وجه نباید هیچ فردی غیر از پزشک مسئول تعیین دارو باشد.
نسخه یکسانی برای درمان همه افراد وجود ندارد
وی با بیان اینکه نسخه یکسانی برای درمان همه افراد وجود ندارد، افزود: گاهی افراد برای قطع یا تغییر دز دارو بهانههایی میآورند از آن جمله اینکه «مادر یا همسرم دوست ندارد من دارو مصرف کنم یا پسرخالهام رفت دکتر و مقدار داروی مصرفی او کمتر از من است.» اما باید در نظر داشت درمان هیچ دو فردی مانند هم نیست و پزشک بسته به اینکه مدت زمان مصرف چقدر بوده است، ویژگیهای فردی، سن و عوامل دیگر، دارو را تجویز میکند.
کارشناس اعتیاد سازمان بهزیستی کشور گفت: بنابراین هیچ لزومی ندارد چون داروی من شبیه به داروی فرد دیگری نیست، خودم بیایم و به تشخیص خودم دز دارو را تغییر دهم و در یک امر پزشکی دخالت کنم.
وی تاکید کرد: تجویز دارو صرفاً با پزشک درمانگر است و کسانی که خودسرانه در میزان دز دارو دخل و تصرف میکنند چون رفتاری اشتباه است باید حتماً در این مورد در جلسه رواندرمانی با روانشناس صحبت کنند و روانشناس و پزشک با همکاری یکدیگر، فرد را قانع میکنند که مقدار دارو را خودسرانه تغییر ندهد.
خرید داروهای ماهوارهای، باوری اشتباه در درمان اعتیاد
اولیایی اظهار کرد: مسئله خودسرانه مصرف کردن دارو صرفاً به مواردی که برای درمان مراجعه میکنند، محدود نمیشود؛ اغلب مشاهده میشود که افراد بدون اینکه برای درمان اقدام کنند، خودسرانه اقدام به خرید داروهایی میکنند که در تبلیغات ماهوارهای مشاهده کردهاند و تصمیم میگیرند از آن دارو استفاده کنند.
وی افزود: این یکی دیگر از باورهای اشتباه است که فکر میکنند یک دارو برای همه افرادی که مشکل مشترکی دارند، ممکن است کارساز باشد در صورتی که اینگونه نیست و هیچ دارویی خاصی برای همه افرادی که بیماری مشترکی دارند کاربرد قطعی ندارد و این مساله در همه بیماریها صدق میکند مثلاً اگر کسی اختلال خواب داشته باشد، الزاماً به همه افرادی که بیخوابی دارند، داروی مشترکی داده نمیشود، طیف وسیعی از داروها وجود دارد که به تشخیص پزشک برای اختلال خواب تعیین میشود.
کارشناس اعتیاد سازمان بهزیستی کشور یادآور شد: در فرآیند روانشناسی و رواندرمانی، یکی از وظایفی که روانشناس برعهده دارد این است که فرد را به سمتی ببرد که خودش به هیچ وجه دخالتی در تجویز پزشک نداشته باشد. و نکته آخر درمان اعتیاد فقط دارو نیست و دارو باید در کنار مداخلات روانشناسی باشد تا درمان موفق باشد.
منبع: ایرنا
نظر شما