به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پیش‌بینی شده است که تا سال ۲۰۵۰ حدود ۶۰ درصد جمعیت جهان در شهرها سکونت گزینند که این رویداد بزرگ و محتمل، مدیران شهری سراسر دنیا را با چالش‌های بسیاری مواجه کرده است. اغلب برنامه‌ریزان از هم‌اینک تلاش خود را برای سازگار سازی هر چه بیشتر فضاهای شهری با افزایش جمعیت آغاز کرده و کوشیده‌اند از خلاقیت بیشترین بهره را در این زمینه ببرند که به نظر می‌رسد در این راستا، استفاده از فضاهای زیرزمینی بیشترین اثربخشی را از خود به جای گذاشته است. این روزها، مناطق روستایی تدریجاً به متروکه تبدیل می‌شود در حالی که افزایش جمعیت شهرها مشکلاتی نظیر آلودگی هوا، ترافیک و وسایل حمل و نقل مملو از مسافر را در پی داشته است. علاوه بر این، وضعیت سکونت در شهرها و سبک زندگی شهرنشینان نقش مهمی در افزایش تغییرات اقلیمی ایفا کرده و آسیب‌پذیری آن‌ها در مقابل رویدادهایی نظیر سیل، طوفان و گردبادها را افزایش داده است.
بسیاری از مدیران، گسترش شهرها در فضاهای زیرزمینی را بهترین رویکرد برای مقابله با بحران‌های شهری امروز که اغلب ناشی از افزایش جمعیت است دانسته و دست کم، کاهش نیروی لازم برای گرمایش و سرمایش را در این زمینه مفید فرض کرده‌اند. علاوه بر این، بسیاری از برنامه‌ریزان بر این باور هستند که اگر شهرهای آینده را به زیر سطح خیابان‌ها انتقال دهند آنگاه تقاضای حمل و نقل به حداقل می‌رسد ضمن اینکه بناهای فرهنگی و تاریخی امروزی مدت زمان طولانی‌تری ظاهر خود را حفظ می‌کند.
گسترش شهرهای زیرزمینی در کره جنوبی و فنلاند
شهر زیرزمینی مفهوم جدیدی نیست و از دیرباز کم و بیش در نقاط مختلف دنیا وجود داشته است. کاپادوکیه در ترکیه کنونی به عنوان قدیمی‌ترین شهر زیرزمینی طول تاریخ شناخته شده است و پیدایش آن به هزار و ۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد. این منطقه شهری که با عنوان درین‌کویو نیز در جهان شهرت دارد، برای نجات ساکنان از جنگ‌های پی در پی و حتی تغییرات شدید آب و هوایی احداث شد و در زمان‌های قدیم بیش از ۲۰ هزار ساکن را در خود جای می‌داد ضمن اینکه فضاهای بسیاری را نیز برای مناطق تجاری، عبادتگاه‌ها، مدارس و سایر سازه‌های مشابه در بر می‌گرفت. در سال ۲۰۱۰، مدیران هلسینکی پایتخت فنلاند به پیروی از کاپادوکیه طرحی بسیار بلندپروازانه را در شهر پیاده کرده و به توسعه فضایی به مساحت ۲۱۴ کیلومتر مربع در زیر زمین پرداختند. احداث این شهر در سال ۲۰۱۹ به پایان رسید و از آن پس به مکانی امن برای مقابله با سرمای زمستانی تبدیل شد با این حال، مدیران امنیت را تنها دلیل انتقال پایتخت به زیر زمین فرض نکردند. در واقع، مهم‌ترین مولفه‌ای که مدیران هلسینکی را به توسعه شهر در زیر زمین سوق داد، اثرات تغییرات اقلیمی بر محیط زیست و کیفیت زندگی پایتخت‌نشینان بود.
مزارع زیرزمینی بیش از نوع معمولی آن‌ها دوستدار محیط زیست است
هان آدمیرال از کارشناسان پرآوازه طراحی شهری بر این باور است که احداث شهرها در زیر سطح خیابان‌ها، یکی از اثربخش‌ترین رویکردها برای حل بحران‌های پیش روی دنیای مدرن به حساب می‌آید چرا که می‌تواند مشکل کمبود فضا برای کشاورزی در شهرها، ناشی از افزایش جمعیت را به بهترین شکل ممکن برطرف کند. از دیدگاه وی، فضاهای زیرزمینی بهترین مکان‌ها برای پرورش محصولات کشاورزی به شمار می‌رود که می‌تواند هزینه حمل و نقل مواد از طریق وسایل نقلیه را به حداقل برساند و به کاهش انتشار کربن منجر شود. علاوه بر این، مزارع زیرزمینی قابلیت دسترسی ساکنان به مواد غذایی تازه را افزایش می‌دهد که این ویژگی مطلوب به سهم خود می‌تواند در بهبود سلامت آن‌ها نقش مهمی ایفا کند. از همه مهم‌تر اینکه محصولات کشاورزی در مزارع زیرزمینی از آفت‌های مختلف نظیر تغییرات شدید آب و هوایی در امان می‌ماند که همین رویداد نیز تولید بیشتر مواد را در پی خواهد داشت.
هنگ کنگ برای حل بحران کمبود فضا، استراتژی جدیدی را در پیش گرفته است
امروزه پناهگاه‌هایی که در دوران جنگ جهانی دوم برای ایمنی شهرنشینان در نقاط مختلف دنیا به وجود آمده بود برای اهداف مختلفی فراتر از مزارع کشاورزی در حال احیا شدن است. به عنوان مثال، هنگ کنگ از این فضاها که در اعماق ۲۰ متری زیر زمین قرار گرفته است به عنوان مکان‌هایی تجاری برای تولید و ذخیره نوشیدنی‌های مختلف بهره می‌گیرد و به نگهداری بیش از ۱۰۰ هزار بطری در آن می‌پردازد. علاوه بر این، زیرزمینی‌های این قلمرو خودمختار میزبان باشگاهی بسیار مدرن است که کاربران را در فضایی متفاوت با نوع معمولی آن در سطح زمین به انجام ورزش‌های مختلف دعوت می‌کند ضمن اینکه هیچ سیگنالی برای استفاده از تلفن‌های همراه و حتی خطوط معمولی تلفن شهری در آن وجود ندارد.
امروزه گرایش مدیران هنگ کنگ به ایجاد شهرهای زیرزمینی به طور قابل توجهی افزایش یافته و استفاده از این فضاها برای مدیریت ضایعات، ایجاد مراکز داده‌ها، ایستگاه‌های قدرتمند و ورزشگاه‌ها به طور قابل توجهی میان آنان باب شده است. بسیاری از مقامات هنگ کنگ کمبود منابع زمینی برای توسعه شهری را به عنوان علت اصلی افزایش گرایش خود به ایجاد مناطق در زیر زمین معرفی کرده و از اتخاذ اقدامات بسیار کارآمد در این مناطق برای بهبود هر چه بیشتر کیفیت زندگی در آینده خبر داده‌اند.
ترجمه از: زهرا عباسپور، مترجم ایمنا
نظر شما