به گزارش خبرنگار ایمنا، ادبیات علمی‌تخیلی ژانری داستانی است که درباره‌ی علم و تکنولوژی دور از ذهن داستان‌سرایی می‌کند. همچنین، ژانر علمی‌تخیلی می‌تواند مثل داستان‌های ژول ورن، آینده را نیز پیشگویی کند. این گونه‌ی ادبی، زبانی سلیس برای بیان و پیش‌بینی ایده‌ها و حدسیات و همینطور پیش بینی واقعه‌ها و شرایطی دارد که در زمان حاضر موجود نیستند، همچنین بیان ایده‌ها و مسائل علمی. مانند تسلیحات بیولوژیکی، جنگ هسته‌ای، سلاح‌های شیمیایی و نانو ربات نمونه‌ای از ده‌ها پدیده‌ای هستند که امروزه در زندگی واقعی وجود دارند و اولین بار در داستان‌های علمی‌و تخیلی مطرح شدند.
این‌گونه رمان‌ها نه تنها از منظر ادبی، جذاب و هیجان‌برانگیز هستند که می‌توانند الهام بخش محققان شوند تا در چنین زمینه‌هایی فعالیت کنند و ایده‌ها را عملی سازند، ضمن اینکه مطالعه این آثار برای عموم بسیار جذاب خواهد شد زیرا اطلاعات علمی جالبی را دریافت می‌کنند.
نکته‌ی قابل توجه این است که ادبیات علمی‌تخیلی نیازمند علم و پژوهش علمی است و نظریات علمی پایه داستان هستند و وجود خرافه و عناصر فانتزی مثل جادو و … را نفی می‌کند. و با نگاهی به علمی‌تخیلی نویسان متوجه سابقه‌ی علمی و دانشگاهی‌شان می‌شویم. که جزو نوابغ و نخبه‌های صاحب نظر هستند. اگرچه به دلیل ایده‌پردازی و عدم امکانات یا حاضر نبودن زمانه نویسنده ایده‌های خلاقانه‌اش را در داستان می‌گنجاند. و از طرح آن در جوامع علمی و نوشتن مقاله و یا انجام محاسبات سنگین کوانتومی پرهیز می‌کند.
رمان «فیلی در اتاق» اثر مریم نفیسی‌راد در سال ۱۳۹۹ با تیراژ ۱۰۰۰ از سوی نشر پایتخت به چاپ رسید که اثری در ژانر علمی‌تخیلی به شمار می‌آید و در کمتر از یکسال به چاپ دوم رسید. این اثر بر اساس جریان سیال ذهن نوشته شده و هدف اصلی آن صلح جهانی و مقابله با شروع جنگ جهانی سوم در قالب تسلیحات بیولوژیکی است.
در این رمان سوژه به دور از کلیشه است. در این رمان «ماریا تریبیانی» برای گرفتن انتقام فلج شدن پدرش توسط دکتر ساعد معالی مدیر عامل شرکتی ابرقدرت شیمی و دارویی به نام الفارماکم راهی نیویورک می‌شود و ناگهان به پیچ و خم‌های داستان افزوده می‌شود. زبرا ماریا تغییر هدف می‌دهد و با هک سرورهای الفارماکم به رابین‌هود قرن تبدیل می‌شود و تمام سلاح‌های الفارماکم را از کار می‌اندازد و جلوی پخش و پاندمی طاعون قرن را می‌گیرد و جنگ جهانی سوم شروع نمی‌شود. گروهی به نام پروژه فیل را تشکیل می‌دهد که فقط هفت‌تن از سران جهان از این پروژه صلح‌جو خبر دارند.
در این رمان، نویسنده از تکنولوژی‌ها، داروها، سم‌ها و تجهیزاتی نام می‌برد که وجود خارجی ندارند و ساخته نشده‌اند. همچنیننثر داستان ساده، با فلش‌بک و فلش‌فوروارد، روان و با کلمات مناسب است که از ویژگی‌های ضروری رمان علمی‌تخیلی بسیار خوب است، و در نتیجه با وجود سطح علمی بالا و جریان سیال ذهن قوی و بر اساس لغت پساحقیقت، رمان خوش خوان به حساب می‌آید.
از این رمان علی‌رغم نا آشنا بودن ژانر علمی تخیلی در ایران، فروش و استقبال خوبی شده و امید است که آثار بیش‌تری از این ژانر مهجور در ایران ببینیم.
نظر شما