به گزارش خبرنگار ایمنا، این عمارت قدیمی روزگاری محل رفت و آمد چهره‌های بزرگ تاریخ، سیاست از جمله موتمن‌الملک پیرنیا، مشیرالدوله، وثوق‌الدوله، مستوفی‌الممالک، ملک‌الشعرای بهار، مصدق و حتی رضاخان بوده و در این خانه بسیاری از تصمیمات سرنوشت‌ساز تاریخ ایران و تهران از جمله پیش‌نویس برخی از قوانین (قانون مدنی و قانون عدلیه) اتخاذ شده است.
در نقشه تاریخی شهر تهران که متعلق به سال ۱۲۷۵ هجری قمری است، این خانه با عنوان «خانه وزیر مختار فرانسه» مشخص شده است. مرحوم سیدحسن مدرس در اوایل قرن معاصر و در دوره نمایندگی مجلس، در این خانه سکونت داشت.
این خانه از بخش‌های مختلف اندرونی و بیرونی، مطبخ و کالسکه خانه تشکیل شده است. در این خانه تاریخی مجموعه‌ای از هنرها شامل گچ‌بری، حجاری، آجرکاری، گره چینی، نقاشی و کتیبه نگاری در کامل‌ترین شکل، به کار رفته است.
این بنا پس از رها شدن در زمانی طولانی، در سال ۱۳۹۳ توسط «حاج محمد انصاری» خریداری و پس از مرمت به عنوان «دارالقرآن و خانه موزه شهید مدرس» با هدف فعالیت‌های فرهنگی، پژوهشی و اجتماعی و نیز گردآوری مستندات موزهای مرتبط با شهید مدرس احیا شد تا ضمن حفظ میراث فکری و ارزش‌های حضرت ایشان، زمینه‌ای جهت خدمت به پژوهشگران و علاقه‌مندان این بزرگوار فراهم شود.
این مجموعه علاوه بر فعالیت‌های موزهای و معرفی ابعاد گوناگون شخصیت شهید مدرس، با دارا بودن کتابخانه، آرشیو و مرکز مطالعات مدرس شناسی که محل نگهداری مستندات اصیل، کتاب‌ها، مقالات، پایان نامه پیرامون شهید آیت الله مدرس است؛ خدمت‌رسان علاقه‌مندان است.
از آنجا که این خانه نه تنها فقط محل سکونت شهید مدرس، بلکه محل فعالیت‌های گسترده اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایشان نیز بوده است، بنابراین خانه از فضاهای اندرونی و بیرونی بهره‌مند بوده است که شامل یک بخش اندرونی است که محل سکونت اعضای منزل و دو بخش بیرونی شامل از فضاهای تدریس و تفسیر و همچنین فضاهایی جهت ملاقات‌های مردمی و ملاقات با رجال است.
چیدمان فضایی عناصر معماری این خانه به گونه‌ای است که فضاهای مختلف به طریقی در اطراف سه حیاط مرکزی جانمایی شده‌اند که در عین حفظ استقلال فضایی و محرمیت، با سایر بخش‌های دیگر نیز ارتباط و دسترسی دارند، یعنی با وجود اینکه برای بخش‌های اندرونی و بیرونی ورودی‌های مجزا وجود دارد ولی ارتباط سه بخش کلی خانه توسط حیاط مرکزی حفظ شده است.
خانه موزه شهید مدرس واقع در چهارراه سرچشمه، گذر میرزا محمود وزیر (کوچه شهید جاویدی)، کوچه نصیرالدوله (مدرس) قرار دارد و علاوه بر ارزش‌های معماری، از تاریخچه سیاسی اجتماعی خاصی برخوردار است.
نظر شما