به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه فریب دادن و دروغ گفتن‌های اینترنتی به شیوه‌های متعدد مرسوم شده است و همین رویداد، اعتماد میان مردم را کاهش داده است. به عنوان مثال، افراد ممکن است در صورت دعوت شدن توسط دوستان خود برای صرف یک وعده غذایی در بیرون از منزل به سادگی و تنها با یک دروغ به اصطلاح مصلحت‌آمیز دعوت طرف مقابل را رد کنند یا اینکه بدتر از آن، بیشترین تغییر را در عکس پروفایل خود برای بهتر دیده شدن به وجود آورند. روانشناسان اجتماعی و کارشناسان ارتباطات از دیرباز تنها به جستجوی افراد فریبکار نبوده بلکه تلاش کرده‌اند موقعیتی را بیابند که در آن، فرد بیشترین دروغ را می‌گوید.
در سال ۲۰۰۴، گروهی از محققان آمریکایی برای اولین بار در طول تاریخ تلاش کردند به بررسی ارتباط بین نرخ فریبکاری و تکنولوژی بپردازند. نتیجه این شد که از زمان پیدایش تکنولوژی، نه تنها ارتباطات رو در رو، بلکه تلفنی نیز به طور قابل توجهی تغییر یافته است و اغلب مردم از طریق ارسال پیامک، به برقراری رابطه با سایرین، حتی خویشاوندان نزدیک خود اکتفا کرده‌اند.
رابطه بین فریبکاری و تکنولوژی
در سال ۲۰۰۴، جفری تی. هنکاک از محققان ارتباطات و روانشناسی و استاد کالج ارتباطات دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا به همراه گروهی از همکاران خود به بررسی شیوه‌های متعدد برقراری ارتباطات بین ۲۸ نفر از دانشجویان خود پرداختند. شرکت‌کنندگان تحقیق موظف بودند تعداد دفعاتی را که دروغ می‌گفتند در هر شیوه ارتباطی به صورت جدا بیان کنند که نتیجه حاکی از بیشترین نرخ فریبکاری در ارتباطات تلفنی و کمترین مربوط به ایمیل بود. هنکاک چنین استدلال کرد که مردم در هنگام بهره‌گیری از تکنولوژی برای برقراری ارتباط با سایرین بیشترین فریبکاری را مرتکب می‌شوند که این وضعیت در حالت ارسال پیامک به اوج خود می‌رسد.
انجام تحقیقات مشابه
در زمان انجام پژوهش هنکاک، تنها دانشجویان معدودی از سراسر جهان قادر بودند یک حساب کاربری در فیسبوک ایجاد کنند و این در حالی بود که آیفون نیز در مراحل اولیه ساخت خود به سر می‌برد که در نتیجه این امر، استدلال قطعی در مورد ارتباطات تکنولوژیک و پیوند بین آن‌ها و میزان دروغگویی بین مردم خیلی ارزشمند به شمار نمی‌رفت.
سال‌ها پس از تحقیقات هنکاک، گروه جدیدی از محققان آمریکایی، مطالعه مشابه دیگری انجام دادند با این تفاوت که در آن به نظرسنجی میان ۲۵۰ نفر از مردم عادی طی تنها یک هفته پرداختند و نرخ دروغ‌های گفته شده در این بازه زمانی را ارزیابی کردند. ارتباطات مردم در این تحقیق به شیوه‌های مختلف شامل، تماس تلفنی، ارتباط رو در رو، رسانه‌های اجتماعی، ارسال پیامک، تماس تصویری و ارسال ایمیل مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این تحقیقات نیز کاملاً همسو با مطالعات انجام شده توسط هنکاک بود و در این مورد نیز، مردم بیشترین دروغ را در تماس تلفنی و ارسال پیامک مرتکب شده حال آنکه به هنگام ارسال ایمیل نرخ فریبکاری در پایین‌ترین سطح خود قرار داشت.
نرخ دروغگویی مجازی در دوران کرونا
بدیهی است که طی دوران کرونا، دنیای مجازی و تکنولوژی، ارتباطات میان مردم را به طور قابل توجهی تسهیل کرده با این حال، اینترنت تبعات منفی بسیاری نیز از خود در این روزها به جای گذاشته است. بسیاری از کارشناسان ادعا کرده‌اند که از زمان آغاز شیوع بیماری کووید -۱۹، نرخ دروغگویی به طور قابل توجهی افزایش یافته و فریبکاری به شیوه‌ای مرسوم در ارتباطات مجازی تبدیل شده است.
البته هنوز تحقیقات در این زمینه کامل نیست با این حال و با توجه به مطالعاتی که پیش از این در مورد رابطه بین پیشرفت تکنولوژی و فریبکاری میان مردم انجام شده است می‌توان با قطعیت ادعا کرد که طی دوران کرونا که ارتباطات اینترنتی در بالاترین سطح خود قرار گرفته، نرخ دروغگویی و فریبکاری نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته است. البته متفاوت با نتایجی که در گذشته از ارتباط بین فریبکاری و تکنولوژی به دست آمده، شیوه فریبکاری در دنیای مجازی کرونایی نیز تغییر قابل توجهی را تجربه کرده است. به عنوان مثال در گذشته بالاترین نرخ دروغگویی در تماس تلفنی و کمترین آن در ارسال ایمیل اتفاق می‌افتاد و این در حالی است که طی دوران کرونا، تماس تصویری بیش از هر شیوه دیگری مرسوم بوده است و به همین دلیل، پیش‌بینی می‌شود که بالاترین نرخ دروغگویی نیز از طریق همین روش اتفاق افتاده باشد.
درک نادرست تکنولوژی
محققان پس از انجام مطالعات متعدد در زمینه رابطه بین پیشرفت تکنولوژی و ترویج رفتارهای نادرستی مانند دروغگویی و فریبکاری به دو نتیجه کلی دست یافتند؛ اول اینکه بروز رفتارهای نامناسب و به ویژه دروغگویی مجازی به نوع تربیت افراد بستگی دارد و موقعیت می‌تواند کمترین نقش را در این زمینه ایفا کند و دوم در بخش‌های کاری که کارکنان آن سوگند وفاداری ادا کرده‌اند، تنها تعداد بسیار کمی از افراد ممکن است در ارتباطات مجازی خود مرتکب دروغگویی و فریبکاری شوند.
از سال ۲۰۰۴ به بعد، رسانه‌های جمعی به شیوه برتر ارتباطات اجتماعی مردم با یکدیگر تبدیل شده است با این حال، درک نادرست آن به برقراری ارتباط کمتر و با کیفیت پایین‌تر افراد با یکدیگر، نسبت به روابط رو در رو منجر شده است. این رویداد طی دوران کرونا از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شد چرا که روابط رو در روی مردم به حداقل رسید و اغلب ساکنان کره خاکی از طریق تلفن همراه خود با برقراری ارتباط با خویشاوندان خود می‌پرداختند که به پیروی از عادت مرسوم، مبنی بر ارتباط کوتاه و بی‌کیفیت، روابط میان بسیاری از مردم طی این دوران به اصطلاح عامیانه بسیار سرد شد.
نظر شما