مجید عموچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یکی از مهمترین معیارها برای گسترش استفاده از حمل‌ونقل عمومی، نحوه مناسب‌سازی محیط شهری است به گونه‌ای که به رفتار شهروندان در راستای تحقق اهداف مدیران و برنامه‌ریزان جهت داده شود؛ به عنوان مثال چنانچه قصد مدیریت یک شهر استفاده بیشتر شهروندان از دوچرخه است، باید علاوه بر ایجاد مسیرهای دوچرخه امنیت و ایمنی دوچرخه‌سواران را نیز تأمین کند.
وی خاطرنشان کرد: درک محیطی شهروندان نسبت به مسائل شهری تأثیر به سزایی بر رفتار محیطی آنان و همراهی ساکنان شهر با سیاست‌ها و رویکردهای مدیریت شهری دارد.
این کارشناس ارشد راه و ترابری افزود: برنامه‌ریزان شهری سراسر دنیا در ابتدا با سنجش نیازهای شهروندان و ضرورت‌های زندگی شهری، همچنین نیازها و ویژگی‌های بومی هر شهر، به اجماعی در خصوص برنامه‌ها و طرح‌های مورد نیاز می‌رسند و سپس در صدد برمی‌آیند محیط شهری را برای اجرای این طرح‌ها و برنامه‌ها مهیا کنند.
وی تاکید کرد: مناسب سازی محیط شهری تأثیر به سزایی بر همراهی شهروندان با طرح‌ها و برنامه‌ها و جهت دهی به رفتار آنان دارد، به طور مثال اگر گسترش حمل‌ونقل عمومی به واقع مدنظر مدیران یک شهر باشد باید محیط نیز برای آن فراهم شود.
عموچی گفت: گسترش حمل‌ونقل عمومی مستلزم یکپارچگی این شبکه، جانمایی درست ایستگاه‌های حمل‌ونقل از جمله ایستگاه اتوبوس، مترو و تاکسی و همچنین ایجاد و گسترش مسیرهای دوچرخه‌سواری است تا شهروندان در امنیت جانی و روانی از حمل‌ونقل شهری استفاده کنند.
این کارشناس ارشد راه و ترابری تاکید کرد: متأسفانه امروزه بیشتر فضاهای شهری شهرهای ما به خودروها اختصاص دارد و بیشتر سرمایه‌گذاری‌ها برای گسترش این فضاها انجام می‌شود لذا تمایل شهروندان نیز به استفاده از حمل‌ونقل عمومی چندان زیاد نیست.
وی افزود: سالانه چندین هزار نفر عابر پیاده یا دوچرخه‌سوار در شهرها جان خود را بر اثر تصادف از دست می‌دهند که این نشان از ناایمن بودن فضاهای شهری برای شهروندان دارد و بازنگری در قوانین و برنامه‌های شهری را ضرورت می‌بخشد.
نظر شما