حسن سجادزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: از مهمترین ویژگی‌های شهرهای قدیمی طراحی متناسب فضاهای شهری بنا بر اقتضائات زمانه و زمینه‌ها و بسترهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بود در حالی که امروزه این معیارها در طراحی شهری در نظر گرفته نمی‌شود.
وی با بیان اینکه تغییر شرایط و دگرگونی چهره شهرها در کنار نیازهای متفاوت شهروندان، طراحی شهری متناسب خودش را می‌طلبد، خاطرنشان کرد: متأسفانه امروزه بسترها، زمینه‌ها و فرآیندهای شهری در طراحی و برنامه ریزی برای شهرها لحاظ نمی‌شود و این خود باعث شده تا به نوعی بی هویتی در همه ابعاد گریبانگیر شهرهای کشورهای در حال توسعه از جمله شهرهای کشور باشد.
این دکترای طراحی شهری تصریح کرد: بی‌هویتی در ساختارها و عناصر کالبدی همچنین در ساختارهای اجتماعی جوامع شهری به چشم می‌خورد، به نحوی که با کاهش سطح تعاملات، مسئولیت‌پذیری اجتماعی نیز کاهش پیدا می‌کند و ساختارهای اجتماعی و فرهنگی در شهرهای کهن ایرانی که مانع از وقوع بسیاری معضلات شهری می‌شد، دیگر یا وجود ندارد و یا به شدت تضعیف شده است.
وی تاکید کرد: یکی از مهمترین دلایل بی‌هویتی و کاهش مسئولیت‌پذیری اجتماعی که در نهایت موجب دامن زدن به معضلات شهری می‌شود، عدم تطبیق برنامه‌ها و طرح‌های شهری با ساختارهای شهرهای امروزی است.
سجادزاده ادامه داد: متأسفانه امروزه در بهترین حالت تنها ساختارها و عناصر کالبدی شهرها در تهیه طرح‌ها و برنامه‌ها لحاظ شده و عناصر فرهنگی و اجتماعی عمدتاً به دست فراموشی سپرده می‌شود در حالی که ساختارها و پیش زمینه‌های فرهنگی اجتماعی در نهایت شکل دهنده ساختارها و عناصر کالبدی است.
وی افزود: داشتن پیوست فرهنگی اجتماعی برای هریک از طرح‌ها و برنامه‌های شهری یک ضرورت است، البته باید برنامه‌های بلندمدتی نیز بدین منظور مدنظر برنامه‌ریزان شهری باشد تا در نهایت تناسب میان عناصر و ساختارهای کالبدی و عناصر و ساختارهای فرهنگی حفظ شود.
این دکترای طراحی شهری تاکید کرد: در صورتی که این مهم مدنظر مدیران و برنامه‌ریزان شهری قرار نگیرد، شهرهای ما در همه ابعاد دچار بی‌هویتی خواهد شد و حل مسائل و معضلات شهری نیز به راحتی امکان‌پذیر نیست.
نظر شما