امیرحسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: طرح‌های تهیه شده به منظور تعیین چشم‌اندازی روشن از آینده شهر و هدفمند کردن روندها و فرآیندهای شهری باید متناسب با نیازهای هر شهر باشد.
وی افزود: باید روند تهیه طرح‌ها و برنامه‌ها با توجه به گستردگی مسائل شهری نسبت به گذشته تغییر کند زیرا نه تنها سیستم شهری فعال‌تر شده بلکه مسائل نیز پیچیده‌تر شده است.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: در این راستا نیاز است نسخه‌هایی در قالب طرح‌های راهبردی در دستور کار مدیریت شهری قرار بگیرد است چرا که طرح‌های قدیمی از جمله طرح جامع و تفصیلی دیگر پاسخگوی نیاز امروز شهرها نیست.
وی با تاکید بر اینکه پارادایم‌ها و رویکردها نسبت به مسائل شهری تغییر کرده است، ادامه داد: زمانی که طرح‌های جامع شکل گرفت، یک پارادایم مطرح در فضای فکری و محتوایی نسبت به شهر وجود داشت، اما امروزه رویکردها نسبت به شهر بسیار زیاد شده است.
شبانی ادامه داد: این رویکردها در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مورد توجه است و به طور معمول نگاه غالب و رویکرد ثابتی نسبت به شهر و مسائل آن وجود ندارد که این خود منعطف بودن برنامه‌ها و طرح‌های شهری را الزام‌آور می‌کند.
وی تصریح کرد: مدیران و برنامه‌ریزان در هر شهری باید برنامه‌ها و طرح‌های خود را با توجه به ویژگی‌های اجتماعی، فرهنگی و کالبدی و بسته به نیاز و اقتضائات شهر تدوین و پیاده سازی کنند و استفاده از نسخه‌های آماده را به حداقل برسانند.
این دکترای شهرسازی تاکید کرد: از آنجا که رویکردها نسبت به مسائل شهری بسیار متنوع و گسترده است، طرح‌ها نیز باید مبتنی با این رویکردها به‌روز شود در حالی که طرح‌های جامع و تفصیلی از انعطاف‌پذیری لازم برخوردار نیستند.
وی افزود: طرح‌های راهبردی ساختاری در صورتی که به درستی تهیه شود، می‌تواند بهترین پاسخگویی را نسبت به مسائل و معضلات امروز شهرها داشته باشد اما نیاز است موانع قانونی تهیه و پیاده سازی این طرح‌ها برطرف شود.
نظر شما