به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، چندین سال است که زمزمه‌هایی از صفر شدن انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهای مختلف تا سال ۲۰۵۰ از سراسر جهان به گوش می‌رسد، با این حال واقعیت این است که اقدامات دهه آینده هم برای مسیر گرمایش زمین و هم برای دوام شرکت‌های مولد و منتقل‌کننده انرژی نقشی تعیین‌کننده خواهند داشت. در واقع دلیل تعریف پنج معیار مهم آب‌وهوایی برای پنج سال آینده صنایع نفت و گاز در طول همکاری صندوق حفاظت از محیط زیست و دانشگاه کلمبیا، همچنین فوریت بررسی مجدد این معیارها در طول کوپ ۲۶ (بیست و ششمین اجلاس سالانه کنفرانس تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل) همین امر بود.
متان؛ اصلی‌ترین مانع دستیابی به اهداف توافق پاریس
اولین گام حیاتی در زمینه انتقال انرژی سالی بود که جامعه بین‌المللی با فرصت و چالشی بزرگ به نام جایگزینی متان مواجه شد. متان یک گاز گلخانه‌ای بسیار قوی و دومین عامل بزرگ گرمایش جهانی است. صنایع نفت و گاز از اصلی‌ترین عوامل انتشار متان بشر ساخته یا انسانی است. وجود متان منجر به افزایش تأثیرات آب‌وهوایی صنایع نفت و گاز بیش از هر وسیله مسافربری گازسوز دیگری در این سیاره می‌شود. صنایع نفت و گاز علاوه بر متان، آلاینده‌های سمی دیگری را نیز آزاد می‌کند که می‌تواند باعث سرطان، بیماری‌های تنفسی و سایر مشکلات تنفسی شود. با این وجود کاهش متان از بروز این قبیل خطرات سلامتی می‌کاهد. واقعیت این است که دستیابی به اهداف توافق پاریس و جلوگیری از گرم شدن بیش از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد زمین بدون کاهش انتشار متان از صنایع جهانی نفت و گاز ممکن نیست.
هم‌زمان با تأکید آژانس بین‌المللی انرژی بر مقرون‌به‌صرفه بودن راه‌حل‌های جایگزینی انرژی نیز هیأت میان‌دولتی تغییرات آب‌وهوایی (IPCC) در ششمین گزارش ارزیابی خود به فوریت کاهش و جایگزینی گاز متان اشاره کرد. همان زمان ده‌ها کشور متعهد شدند انتشار گاز متان از بخش‌های نفت و گاز، همچنین سایر بخش‌های منتشرکننده آن را کاهش دهند. بزرگ‌ترین تولیدکننده گاز طبیعی ایالات‌متحده‌آمریکا، شرکت ملی نفت امارات‌متحده‌عربی و نیز شرکت گاز چین هم به بسیاری از همتایان عمدتاً اروپایی خود در صنایع مشارکتی نفت و گاز متان پیوستند که استاندارد طلایی تلاش‌های صنعتی موثق برای کاهش و گزارش انتشار گازهای گلخانه‌ای متان است.
IPCC، یک نهاد سازمان ملل متحد برای ارزیابی علوم مرتبط با تغییرات آب‌وهوایی است که در سال ۱۹۸۸، با هدف ارائه اطلاعات علمی به دولت‌ها در تمامی سطوح به منظور توسعه سیاست‌های آب‌وهوایی، توسط سازمان جهانی هواشناسی (WMO) و برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) تشکیل شد. گزارشات این نهاد همچنین ورودی کلیدی در مذاکرات بین‌المللی تغییرات آب‌وهوایی است.
در حال حاضر ماهواره متان (پیشرفته‌ترین ماهواره ردیابی متان در فضا که انتشار متان را تقریباً در هر نقطه از زمین اندازه‌گیری می‌کند و حساسیتی بالاتر از هر ماهواره دیگر دارد) نویددهنده عصر جدیدی از شفافیت و مسئولیت‌پذیری است. لذا سرمایه‌گذاران و رهبران جهانی باید از مسئولین مربوطه انتظار داشته باشند که تا سال ۲۰۲۵ متعهد به استفاده از متان ۰.۲ قابل تأیید شوند و توجه بیشتری به سرمایه‌گذاری‌های مشترک در سراسر زنجیره ارزش داشته باشند.
شرایط اضطراری است
تحقیقات علمی نشان داده است که شعله‌ور شدن گاز طبیعی حتی مضرتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد زیرا شراره‌های نهان یا دارای عملکرد غیرطبیعی در مناطقی مانند حوضه پرمین ایالات‌متحده به‌طور تصاعدی میزان متان منتشر شده را در کنار ضایعات منابع آتش‌سوزی و انتشار کربن‌دی‌اکسید افزایش می‌دهد.
در راستای مقابله با این معضل، شرکت بریتیش پترلیوم (یکی از هفت ابرشرکت نفت و گاز جهان که شرکتی چندملیتی و بریتانیایی است و دفتر مرکزی آن در لندن قرار دارد) متعهد به خاموش کردن کامل شعله‌های معمول در خشکی ایالات متحده تا سال ۲۰۲۵ شد و فراتر از آن شرکت آپاچی (یک هلدینگ آمریکایی که در زمینه اکتشافات هیدروکربن عمل می‌کند و دفتر مرکزی آن در هیوستون قرار دارد) اعلام کرد که از هم اکنون این شعله‌ها را حذف کرده است.
با این وجود بسیاری از دیگر شرکت‌های فعال در این صنایع در مقابله با لزوم و فوریت حذف منابع شعله‌ور در راستای منفعت جهانی همواره به فعالیت ادامه داده و به ارائه وعده‌های ناقص و غیر متعهدانه مبنی بر حذف احتمالی این گازها تا سال ۲۰۳۰ بسنده کرده‌اند. حال آنکه شرایط اضطراری است و بهبود زمین نیازمند شرکت‌هایی است که دامنه فعالیتی خود در راستای حذف کربن را گسترش دهند و به طریقی معنادار، با برنامه‌ریزی بهبودیافته و هماهنگی زنجیره ارزش در پاسخ به پاداش‌های اجرایی عمل کنند.
نظر شما