حامد اخگر در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: شهرنشینی گسترده طی دهه‌های اخیر موجب شده است تا امروزه بیش از ۷۰ درصد جمعیت دنیا در شهرها زندگی کنند که این خود موجب توسعه و تراکم بیشتر شده و مسائل شهری را پیچیده‌تر کرده است.
وی افزود: امروزه شهرها با مسائل گوناگونی همچون فاصله طبقاتی، آلودگی‌های زیست محیطی، ترافیک، نابرابری و بی عدالتی روبه‌رو هستند و همه این مسائل نیازمند توجه به حوزه‌ها و ابعاد مختلف شهر، و برنامه‌ریزی برای آنها است.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: برنامه و طرح‌ریزی به منظور بهبود شرایط و تعیین چشم‌اندازی بهتر از آینده شهر، بدون بهره‌گیری از دیگر علوم ممکن نیست و باید تمامی ابعاد شهر توسط متخصصان علوم شهری در حوزه‌های مختلف مورد توجه و بررسی قرار بگیرد.
وی تاکید کرد: شهرهای بزرگ و پر جمعیت امروزی نیازمند برنامه‌های قوی و هدفمند در زمینه اجتماعی و فرهنگی هستند تا هویت شهری بیش از پیش حفظ و تقویت شود لذا توجه صرف به ابعاد کالبدی شهر نمی‌تواند آن شهرسازی پایدار و آرمانی را محقق کند و تا زمانی که مدیران و برنامه‌ریزان شهری به واقع به این مهم پی نبردند، نمی‌توان چندان به آینده‌ای روشن از شهرها امیدوار بود.
اخگر ادامه داد: مسائل اجتماعی و فرهنگی پیش زمینه است و چنانچه برنامه‌ریزی دقیقی در حوزه‌ها انجام شود، قطعاً دستیابی به اهداف مورد نظر نیز امکان‌پذیرتر خواهد بود.
وی تصریح کرد: رویکرد توسعه پایدار که امروزه مورد توجه همه دنیا از جمله جامعه شهری قرار گرفته است، بر همین نکته تاکید دارد و شهری را پایدار می‌خواند که در تمامی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی توسعه یافته باشد؛ اگرچه دستیابی به این هدف در ابتدا دور از ذهن و آرمانی به نظر می‌رسد، اما بسیاری از شهرهای دنیا با گام‌های کوچک و هدفمند تا حد زیادی به این مهم دست پیدا کرده‌اند.
این دکترای شهرسازی گفت: شهرسازان و برنامه‌ریزان به عنوان طرح ریزان شهر نقش مهمی در تحلیل وضع موجود، تعیین اهداف و تدوین راهکارهای مؤثر دارند تا بتوان در بازه زمانی مشخص به توسعه پایدار شهری دست پیدا کرد.
نظر شما