به گزارش ایمنا روزنامه آرمان ملی نوشت: از زمانیکه کرونا در کشور شیوع پیدا کرد ۲۱ ماه میگذرد و آنچه که در حدود این دو سال دیده نشد، افزایش هزینههای خدمات بیمارستانی و تخلف آنها از تعرفهها بود، آنهم در شرایطی که مردم به دنبال یک تخت خالی بودند. این موضوع نهتنها در بیمارستانهای خصوصی بلکه در بیمارستانهای دولتی نیز مشاهده میشد تا جایی که طبق آمار، میلیونها نفر در مدت دو سال اخیر به دلیل پرداخت هزینههای درمانی چوب حراج به زندگیشان زدند و به زیر خطر فقر سقوط کردند. چند روز پیش وزیر بهداشت گفت: «مردم با پرداخت ۴۳ درصد هزینه درمان از جیب خود به فقر سقوط میکنند!»
در این میان، بسیاری افزایش هزینههای درمانی در ایران را به گردن افزایش قیمت دارو میانداختند، اما افزایش قیمت خدمات بیمارستانها و تخت نیز مزید برعلت شده تا ۶ تا ۱۰ میلیون ایرانی که فاقد پوشش بیمه درمانی هستند، آسیب پذیرتر از اقشار دیگر جامعه باشند. هرچند که پرداخت هزینه با بیمههای تأمین اجتماعی در مراکز غیر از این سازمان، تفاوت چندانی با هزینههای آزاد ندارد و درصد کمی از هزینهها را بیمه تقبل میکند. اما برکسی پوشیده نیست در مقاطعی که کشور درگیر پنج پیک کرونا پشت سر هم کرونا بود و یک تخت خالی در بیمارستانهای پیدا نمیشد، بسیاری از بیمارستانها عملهای جراحی و غیر ضروری مانند عملهای زیبایی (بهعنوان اصلیترین منابع درآمدیشان) را تعطیل و همین امر موجب شد که بیمارستانها به هزینههای درمانی بیماران کرونایی و تصادفی بیافزایند. به عنوان مثال هزینه تهیه و تزریق یک سرم و دو آمپول تقویتی در یکی از کلینیکهای دولتی، ۲۱۵ هزار تومان شده است!.
اما روز گذشته تعزیرات حکومتی تهران اعلام کرد که با شکایتهای مردمی، فقط در سه بیمارستان تهران حدود ۲۳ میلیارد تومان هزینه اضافی از مردم دریافت شده است. هرچند که محمدعلی اسفنانی، مدیرکل تعزیرات حکومتی تهران از نام بردن این بیمارستانها به دلیل اینکه حکم قطعی پرونده صادر نشده، امتناع کرد، اما در ادامه گفتههایش افزود: «تعداد قابل توجهی از بیمارستانهای تهران مرتکب تخلف اضافه دریافت از مردم شدهاند که این تخلفات در حال رسیدگی است و در خصوص چهار پرونده، اضافه دریافت از بیماران به خصوص بیماران کرونایی محرز شد. این چهار بیمارستان در شهر تهران هستند و تخلف هر چهار بیمارستان در مرتبه سوم بوده است و بر همین اساس هر چهار بیمارستان پروانه مسئول فنی و پروانه تأسیس آن لغو شده است و طبق قانون باید تعطیل شوند مگر اینکه تا صدور حکم قطعی، رضایت شاکیان را جلب کنند. اسفنانی در ادامه به شکایتهای مردمی و مبالغ اضافی که از مردم کسب کردهاند، اشاره کرد: «بر همین اساس بیمارستان اول ۲۲۱ میلیارد ریال از مردم اضافه دریافت داشته است. بیمارستان دوم هم به سبب اضافه دریافتی که داشته است، محکوم شد ۱۰ برابر ارزش تخلف انجام شده را به عنوان جزای نقدی بپردازد بیمارستان سوم هم ۱۷۸ میلیون ریال اضافه دریافت از مردم داشته و بیمارستان چهارم نیز محکوم شد ۴۵۸ میلیون ریال اضافه دریافت از مردم را به شکات برگرداند.»
درآمد از طریق کرونا
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در بهمن ماه سال ۱۳۹۹ طی یک اقدام کم سابقه، تعرفههای درمانی را که معمولاً در اوایل سال جدید اعلام میشد، با افزایش حدود ۲۵ درصدی نسبت به تعرفههای جاری اعلام و آن را از همان زمان لازم الاجرا اعلام کرد. این در حالی بود که طبق گفته رئیس جمهور و وزیر بهداشت سابق، هزینه درمانی بیماران مبتلا به کرونا در ایران رایگان یا بسیار ناچیز است، اما تخلفاتی که در بیمارستانها انجام میگیرد، بدون شک مربوط به یکسال گذشته است، آنهم در زمانی که بیمارستانها درگیر پذیرش بیماران کرونا حتی در حیات و پارکینگ بیمارستانها بودند. در این شرایط بیمهها نیز خیلی کارساز نبودند. مهر سال گذشته بود که ایران درگیر پیک سوم کرونا بود، محمدمهدی ناصحی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت اعلام کرده بود که متوسط هزینه هر بیمار مبتلا به کرونا که در بیمارستان دولتی بستری میشود، حدود ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان است که ۴ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان آن را سازمان بیمه سلامت برای افراد تحت پوشش بیمه، پرداخت میکند.»
اما برخی از بیماران مبتلا به کرونا به «آرمان ملی» تماس گرفتند و گفتند که هزینههای بستری از ۱۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان است و مجبورند بخشی از داراییهایشان را بفروشند یا از خیریهها درخواست کمک کنند. قیمت برخی داروهای درمان کرونا که با تعرفه دولتی بستهای ۵۰۰-۴۰۰ هزار تومان است، در بازار آزاد از ۳ تا ۱۷ میلیون تومان به فروش میرسد. وزارت بهداشت نیز در شهریور امسال نیز اعلام کرد: «۶۱۲ هزار نفر از مردم کشور در یکسال اخیر به زیر خط فقر ناشی از پرداخت هزینههای درمانی رسیدند.» این در حالی بود که سعید نمکی، وزیر سابق بهداشت در اوایل سال ۹۹، با ارسال نامهای به رؤسای دانشگاهها و دانشکدههای علوم پزشکی سراسر ایران از آنها خواست تا تمام بیماران مبتلا به کرونا که «فاقد پوشش بیمه، بیبضاعت و یا اتباع خارجی هستند» را پذیرش کنند و هزینه درمان این افراد «از محل منابع طرح تحول نظام سلامت محاسبه و در حسابهای بستانکار آن دانشگاه لحاظ شود.» موضوعی که هیچگاه به سرانجام نرسید، بلکه ابتلای ۵ میلیون و ۹۸۷ هزار و ۸۱۴ نفر (طبق آمار رسمی) هزینههای بسیاری را به جیب بیمارستانهای دولتی و خصوصی واریز نمود. در همان زمان، کارشناسان هزینه درمان کرونا را بین ۴۰۰ هزار تا حدود ۲۵۰ میلیون تومان تخمین میزنند. این هزینه با توجه به شرایط بیمار و نیاز او به آیسییو یا خدمات ویژه تعیین میشود.
نظر شما