به گزارش ایمنا، طبق بررسی‌های انجام شده توسط اخترشناسان جرم سیاه‌چاله‌ها غالباً نسبت به پیش‌بینی‌های اولیه بیشتر است و همین موضوع سبب شده نظریه رشد جرم سیاه‌چاله‌ها همزمان با انبساط کیهان مطرح شود. جزئیات علمی موجود در این نظریه می‌تواند حساسیت رصدخانه‌ها را نسبت به امواج گرانشی بیشتر کرده و دانشمندان را قادر سازد که جرم سیاه‌چاله‌ها را با دقت بالاتری اندازه‌گیری کنند.
فراوان‌ترین نوع سیاه‌چاله‌ها در کیهان آن‌هایی هستند که جرم آن‌ها قابل مقایسه با جرم خورشید است و به نام «سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای» شناخته می‌شوند. تعدادی از سیاه‌چاله‌های کشف شده توسط سازمان‌های فضایی جرمی ۳۰ برابر بیشتر از جرم ستاره منظومه شمسی دارد. جرم سنگین‌ترین و بزرگ‌ترین سیاه‌چاله‌ای که تاکنون کشف شده است ۶۵ تا ۸۵ برابر خورشید است. به نظر می‌رسد جرم این سیاه‌چاله‌ها ثابت نیست و با رشد کیهان و بلعیدن اجرام آسمانی، نور و گردوغبار سنگین‌تر می‌شود.
کیهان در هر لحظه به واسطه گسترش «ماده تاریک» بزرگ‌تر می‌شود و اخترشناسان هنوز نتوانسته‌اند اطلاعاتی از ماهیت این ماده به‌دست آورند. محققان افزایش جرم سیاه‌چاله‌ها را بی‌ارتباط با انبساط ماده تاریک نمی‌دانند و معتقدند حتی نور نیز به داخل سیاه‌چاله کشیده شده و همین موضوع به گسترش کیهان منجر می‌شود. سازمان‌های فضایی تا این لحظه میلیون‌ها منظومه ستاره‌ای دوتایی را از لحظه شکل‌گیری تا زمان مرگ و تبدیل شدن به سیاه‌چاله شبیه‌سازی کرده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که در صورت برخورد دو سیاه‌چاله با هم انرژی بسیار زیادی در فضا آزاد شده و در نهایت سیاه‌چاله‌ای با جرم و حجم فوق‌العاده بیشتر شکل می‌گیرد. این سیاه‌چاله بزرگ تنها برای اجرام کیهانی اطراف خود خطرناک نیست بلکه می‌تواند ستاره‌ها، سیارات و هر نوع ماده دیگری در فواصل بسیار دور را ببلعد.
منبع: آنا
نظر شما