به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گزارش‌ها حاکی است که هر روز نسبت به قبل بر آسیب‌پذیری شهرها در مقابل حوادث ناشی از گرم شدن کره زمین افزوده می‌شود و این در حالی است که برنامه‌ریزان در اغلب شهرهای جهان اقدام قابل توجهی برای کاهش این بحران انجام نمی‌دهند. در دهه ۱۹۵۰ تنها ۳۰ درصد از مردم جهان در شهرها سکونت داشتند که این جمعیت در حال حاضر به ۵۶ درصد افزایش یافته و پیش‌بینی شده است تا سال ۲۰۵۰ به ۶۸ درصد برسد. با وجود رشد چشمگیر جمعیت شهری و پیامدهای منفی آن بر تغییرات اقلیمی، امروزه سازگار سازی شهری خاصی از سوی مدیران با این بحران به چشم نمی‌خورد، بنا بر این، بدون شک در آینده اثرات جزایر گرمایی جان میلیون‌ها نفر از مردم جهان را با تهدید جدی مواجه خواهد کرد.
افزایش دما و اثرات آن بر تغییرات مناطق اقلیمی
بر اساس گزارش‌های ارائه شده، تغییرات اقلیمی در سراسر جهان بسیار فراگیر بوده و با سرعتی باور نکردنی رو به افزایش است. در شهرهایی با شدت بیشتر گرما تهدیدهای بسیاری محیط زیست و بشر را تهدید می‌کند چرا که در این مناطق امواج گرمایی به تعداد بیشتر و فصول سرد با مدت زمان کمتر به وقوع می‌پیوندد. در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری نیز افزایش دما به معنای افزایش بارش باران در فصول سرد و ماه‌های گرم و خشک طولانی‌تر است ضمن اینکه بالا رفتن سطح آب دریاها نیز شهرهای ساحلی را با تهدید جدی مواجه خواهد کرد.
تغییرات اقلیمی باعث می‌شود در آینده تغییرات آب و هوایی مربوط به هر فصل با شدت بیشتر و برای مدتی طولانی‌تر اتفاق بیافتد. به عنوان مثال، پیش‌بینی شده است که در آینده برف با شدت بیشتری و به مدتی طولانی‌تر ببارد، خشکسالی تبعات منفی بسیاری بر کره خاکی و موجودات زنده به جای بگذارد، سیل‌ها با قدرت بیشتری به تخریب شهرها و گرفتن جان انسان‌ها منجر شود و در نهایت، آتش سوزی‌ها قلمرو وسیع‌تری از کره زمین را در بر گیرد. در این میان، گروه‌های آسیب‌پذیری نظیر سالمندان، فقرا و افراد دارای ناتوانی جسمی، خواه از نظر جسمی یا مالی لطمه بیشتری را متحمل خواهند شد چرا که توان کافی برای مقابله با حوادث ناشی از تغییرات اقلیمی را نخواهند داشت.
نتیجه تحقیقی که در سال ۲۰۱۹ روی ۵۲۰ شهر از سراسر جهان انجام شد، نشان داد که حتی اگر کشورها در مقایسه با زمان قبل از صنعتی شدن جهان، گرمایش شهرها را تا دو درجه سلسیوس کاهش دهند باز هم مناطق اقلیمی تا سال ۲۰۵۰، تغییرات زیادی را در جهان به وجود خواهد آورد. این رویداد باعث می‌شود ۷۷ درصد از شهرهای مورد مطالعه، تغییرات قابل توجهی در وضعیت اقلیمی سالانه خود تجربه کند که البته این رویداد تا حد زیادی به تغییر طراحی شهری و سازگار سازی آن‌ها با افزایش دمای هوا بستگی خواهد داشت. نتیجه بررسی‌های متعدد نشان داده است که در ۳۰ سال آینده، سه چهارم شهرهای جهان آب و هوایی متفاوت با امروز را تجربه خواهد کرد که ناسازگاری زیرساخت‌های شهری با این تغییرات، سلامت انسان و کره زمین را با تهدید جدی مواجه می‌کند.
کاهش تغییرات اقلیمی
تلاش مدیران شهری برای کاهش اثرات جزیره گرمایی به دو دسته تقسیم می‌شود؛ از یک سو این افراد تلاش می‌کنند از طریق کاهش انتشار گازهای آلاینده که محرک اصلی تغییرات آب و هوایی است، دمای هوا را کاهش دهند و از سوی دیگر برای سازگار سازی شهرها با اثرات ناشی از افزایش دما بکوشند.
این روزها شهرها بیش از ۷۰ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای را به واسطه مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان‌ها و همچنین دودهای ناشی از فعالیت کارخانه‌ها یا تردد وسایل نقلیه موتوری را به خود اختصاص داده است. خبر بدتر اینکه افزایش جمعیت شهرها این تبعات منفی را شدت می‌بخشد و مردم را در مقابل اثرات تغییرات آب و هوایی آسیب‌پذیرتر می‌کند.
در نتیجه افزایش جمعیت شهرها، توسعه‌های شهری برای سازگار سازی هر چه بیشتر مناطق با افزایش جمعیت جای فضاهای سبز را خواهد گرفت که نبود پوشش گیاهی در یک منطقه به سهم خود در افزایش دما و پیامدهای منفی ناشی از آن نظیر وقوع سیل یا ایجاد اثرات جزایر گرمایی شهری نقش مهمی ایفا می‌کند. تحقیقات اخیر حاکی است که افزایش توسعه شهری در جاکارتا، پایتخت اندونزی، برای سکونت بیشتر مهاجران شهری و همچنین جهت ایجاد سازه‌های صنعتی و فروشگاه‌های بزرگ، مؤلفه اصلی افزایش قابل توجه دمای هوا در شهر بوده است.
اما خبر خوش اینکه شهرها مراکز نوآوری جهان به شمار می‌رود که در آن‌ها معماران اخیراً از طریق خلاقیت خود تلاش کرده‌اند بحران‌های شهرنشینی را به حداقل برسانند. به عنوان مثال، بسیاری از معماران پرآوازه بین‌المللی از طریق احداث سازه‌های پایدار توانسته‌اند مصرف انرژی ساختمان‌ها را تا حد زیادی کاهش دهند و مهم‌تر از همه اینکه بشر را از مزایای شهرهای سبز در آینده آگاه کنند. برخی از طراحان شهری نیز گام را فراتر نهاده و برای کاهش تغییرات اقلیمی ناشی از توسعه‌های شهری به جای تخریب سازه‌های قدیمی برای ایجاد مناطق یا ساختمان‌های جدید به بازسازی آن‌ها پرداخته و از این طریق توانسته‌اند شهرها را با کمترین مصرف انرژی سازگار با افزایش جمعیت بازطراحی کنند.
متأسفانه شواهد حاکی است که اقدامات سازگار با تغییرات اقلیمی در اندک شهرهای جهان آن هم با سرعت پایین انجام می‌شود که در نتیجه این امر، بدون شک اثرات جزایر گرمایی تا چند دهه آینده جان انسان و سایر موجودات زنده را با تهدید جدی مواجه خواهد کرد. البته این به معنای نبود توجه مطلق در این زمینه نیست؛ به عنوان مثال، مدیران شیکاگو در ایالات متحده آمریکا با پیش‌بینی افزایش دما تا چند دهه آینده از سال‌ها قبل در تلاش بوده‌اند تدابیری برای حل بحران بیاندیشند. از مهم‌ترین اقداماتی که در این زمینه انجام شده و پیامدهای مثبت زیادی در پی داشته است می‌توان به تغییر پوشش خیابان‌ها برای افزایش نفوذپذیری آن‌ها اشاره کرد که امکان هدایت آب باران را به اعماق زمین برای پیشگیری از وقوع سیل و همچنین کاشت درختان بیشتر برای جذب آلاینده‌های هوا اشاره کرد. با این حال، شیکاگو از محدود شهرهایی به شمار می‌رود که مدیران آن بحران تغییرات اقلیمی را به طور جدی مورد توجه قرار داده و برای حل آن کوشیده‌اند.
نظر شما