به گزارش ایمنا، ستاره‌شناسان تصریح می‌کنند که امروزه، بیشتر کهکشان‌های جهان سریع‌تر از سرعت نور در حال گسترش و بزرگ شدن است؛ بنابراین همه کهکشان‌هایی که با زمین بیش از ۱۸ میلیارد سال نوری فاصله دارند، برای همیشه قابل دسترسی نیست و این فرضیه علمی صرف نظر از مقدار گذشت زمان و پیشرفت‌های علمی انسان‌ها یک امر قطعی است.
گسترش جهان و کهکشان‌های آن در تمامی جهات یک امر قطعی است و انسان حداکثر قادر به شناسایی اجرام آسمانی است که در آغاز انفجار بزرگ یا بیگ بنگ نوری از آنها ساطع شده و به زمین رسیده باشد.
جهان قابل رؤیت و شناسایی برای انسان‌ها دارای حدود دو تریلیون کهکشان است. تلسکوپ فضایی هابل در زمان بررسی عمق فضا تنها می‌تواند ده درصد از کل کهکشان‌های موجود در آن یعنی حدود پنج هزار و ۵۰۰ کهکشان را شناسایی کند و ۹۰ درصد کهکشان‌های باقی مانده یا خیلی کم رنگ یا خیلی پررنگ یا خیلی مبهم هستند و هابل نمی‌تواند اطلاعاتی را از آنها به دست آورد.
هر سال حدود ۱۶۰ میلیارد ستاره جدید - که برای تشکیل یک کهکشان بزرگ تازه کافی است – با توجه به سرعت گسترش جهان غیرقابل دسترس می‌شود.
نظر شما