به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در سیزدهم ماه اکتبر ۲۰۲۱، گروهی از سران کشورهای مختلف به صورت مجازی در پانزدهمین کنفرانس تنوع زیستی گرد هم آمدند تا در کنار یکدیگر به اهداف جدیدی برای حفظ طبیعت در یک دهه آینده بیاندیشند. در پایان کنفرانس قرار شد رویداد مشابه دیگری، اما به صورت حضوری در کلانشهر ژنو سوئیس طی ماه ژوئیه ۲۰۲۲ برگزار شود و کنفرانس رسمی نهایی حول محور تنوع زیستی در شهر کون‌مینگ چین، طی ماه آوریل ۲۰۲۲ به مذاکرات خاتمه دهد. در این گفتگوها، اغلب کشورهای جهان به استثنای ایالات متحده آمریکا، توافقنامه زیست‌گوناگونی را امضا کرده و متعهد شده‌اند تنوع زیستی در کره خاکی را از ژن‌ها گرفته تا تمام گونه‌های موجود در اکوسیستم تحت حمایت خود قرار دهند.
جالب است بدانید که تا کنون دانشمندان زیادی از کاهش شدید تنوع زیستی در کره خاکی خبر داده و مدعی شده‌اند از مجموع ۹ میلیون گونه موجود در کره خاکی، حدود یک میلیون طی یک قرن اخیر منقرض شده است. اگرچه بحران‌های جهانی نظیر تغییرات اقلیمی، آلودگی هوا و تنوع زیستی اغلب به طور مستقل از یکدیگر مورد بحث قرار می‌گیرد با این حال، همه آن‌ها با هم مرتبط است چرا که اثرات مشابهی بر گونه‌ها و در نهایت انسان به جای می‌گذارد و در نتیجه می‌تواند موضوعی جامع را برای مذاکره تشکیل دهد.
در مذاکره‌ای که در سال ۲۰۱۰ برای حفظ محیط زیست بین سران کشورهای جهان برگزار شد، ۲۰ هدف مورد توجه قرار گرفت اما متأسفانه اغلب آن‌ها برآورده نشد و کاهش گونه‌های زیستی همچنان به روند خود ادامه داد. منتقدان علت این امر را به قصور مقامات در پرداختن به مسئله کاهش تنوع زیستی و در نتیجه افزایش بهره‌گیری از مواد شیمیایی مضر و تقاضای انرژی نسبت داده‌اند. از دیگر اقدامات کشورهای جهان که منجر به کاهش گونه‌های زنده از روی کره خاکی شده است می‌توان به تخریب جنگل‌های گرمسیری برای تولید روغن خرما و سویا برای مصارف صنعتی مختلف اشاره کرد.
این چالش‌های نظام‌مند منجر به ایجاد تحولات زیادی در اقتصاد، سیستم‌های نظارتی و سبک زندگی مردم (از نحوه عبور و مرور گرفته تا نوع تغذیه) به ویژه در کشورهای ثروتمند نظیر بریتانیا شده است. البته مقامات کشورهای متعدد جهان در کنفرانس مجازی ۲۰۲۱ این مسائل را مورد بررسی قرار دادند و مؤلفه‌های مختلفی مانند همکاری و سرمایه‌گذاری را در حل آن سهیم دانستند.
نقش همکاری در حفظ تنوع زیستی
در پانزدهمین کنفرانس تنوع زیستی بیش از همه اعمال اصلاحات توسط دولت‌های ملی برای دستیابی به اهداف جهانی مورد بررسی قرار گرفت با این حال، شرکت‌کنندگان از چالش‌های دیگری نظیر وجود گونه‌های مهاجم و آلودگی هوا و اقیانوس نیز سخن به میان آوردند. در این میان، ضرورت همکاری بین کشورهای مختلف برای تحقق اهداف دوستدار محیط زیست نیز مورد بحث قرار گرفت و شرکت‌کنندگان به این نتیجه رسیدند که تحقق آن از طریق مشارکت گروه‌های اجتماعی، تاجران و دولت‌های محلی، اگرچه چالش‌برانگیز، اما امکان‌پذیر است.
دولت‌های محلی باید برای حل مشکلات مربوط به محیط زیست و طبیعت به ارتباط با پیشگامان تجارت، مردم بومی، جوانان و زنان بپردازند تا به اهداف مقرر تا سال ۲۰۳۰ دست یابند.
پس از کنفرانسی که در این زمینه در سال ۲۰۱۰ برگزار شد، دولت‌ها به مدت سه یا چهار سال استراتژی‌هایی ملی را برای تحقق اهداف خود در پیش گرفتند اما با کمبود زمان برای پیاده‌سازی آن‌ها تا سال ۲۰۲۰ مواجه شدند. با این حال، در کنفرانس ۲۰۲۱، ۱۹۲ کشور تدابیر خود برای حفظ تنوع زیستی را ارائه دادند و قرار شد تا یک دهه آینده به تمام آن‌ها جامه عمل بپوشانند.
ضرورت سرمایه‌گذاری کشورهای جهان برای تحقق اهداف توافقنامه زیست‌گوناگونی ۲۰۲۰
شیء جین پینگ سیاست‌مدار و عالی‌رتبه‌ترین مقام جمهوری خلق چین در کنفرانس محیط زیست ۲۰۲۱ ادعا کرد که مبلغ یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون یوان (معادل ۲۳۳ میلیون دلار آمریکا) را به حمایت از پروژه‌های مربوط به حفظ محیط زیست در کشورهای در حال توسعه اختصاص خواهد داد و این در حالی است که مقامات ژاپن از تخصیص یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون ین (معادل ۱۷ میلیون دلار آمریکا) برای همین منظور خبر دادند. رئیس اتحادیه اروپا نیز مدعی شد که تلاش‌های خود را برای حفظ و حتی افزایش تنوع زیستی ارتقا خواهد داد ضمن اینکه دو برابر بیش از گذشته در این زمینه سرمایه‌گذاری خواهد کرد.
این مبالغ در مقایسه با سرمایه‌گذاری ۱۳۸ کشور جهان در برنامه توسعه سازمان ملل متحد برای مدیریت گونه‌های مهاجم که برابر با ۲. ۳ میلیارد دلار آمریکا است، تقریباً ناچیز به شمار می‌رود با این حال، می‌تواند نقش مهمی در رسیدن به اهداف ۲۰۳۰ ایفا کند.
در سپتامبر ۲۰۲۱، ۹ مؤسسه خیریه به جمع‌آوری مبلغی حدود پنج میلیارد دلار آمریکا پرداختند تا آن را برای اهداف زیست محیطی و حفظ طبیعت مورد استفاده قرار دهند. از سوی دیگر، گروهی از فعالان آمریکایی به این نتیجه رسیدند که می‌توانند از طریق تبدیل یارانه‌هایی نظیر آنچه به تولید مواد غذایی و استخراج سوخت‌های فسیلی اختصاص داده شده است و به محیط زیست آسیب می‌رساند به کمک هزینه برای تولید انرژی تجدیدپذیر و زراعت دوستدار طبیعت بیشترین بهره را برای حفظ تنوع زیستی ببرند.
حاضران در کنفرانس محیط زیست ۲۰۲۱ از تمام دولت‌های جهان خواستند حفظ تنوع زیستی را در رأس تمام برنامه‌های خود خواه اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی قرار دهند و برای توسعه مزارع و جنگل‌های شهری بکوشند.
نظر شما