مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب می‌شود، لذا خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «گزارش سایت صهیونیستی «والا» از بحران اعتیاد، خودکشی و فرار در ارتش اسرائیل» به بررسی معضلات اجتماعی رژیم صهیونیستی پرداخت و نوشت: رژیم صهیونیستی در طول چند دهه عمری که دارد، همواره سعی داشته با ارائه چهره‌ای مقتدر از خود به تخریب، تضعیف و ترساندن دیگر بازیگران منطقه‌ای بپردازد. در این مسیر معمولاً چهره‌ای بدون ضعف و با توانایی‌های بالای اطلاعاتی امنیتی و نظامی از خود در رسانه‌ها به نمایش گذاشته است. اما این تمام ماجرا نبوده و رژیم اسرائیل بدون روتوش با رژیم اسرائیل بزک شده بسیار تفاوت دارد. تاکنون بسیاری از محافل سیاسی و رسانه‌ای صهیونیستی در خصوص بحران‌های فزاینده در ارتش این رژیم در سال‌های گذشته هشدار داده و از مقامات سیاسی و نظامی تل‌آویو خواستار رسیدگی به موضوع شده‌اند؛ اما دیروز خبرنگار نظامی وب‌سایت عبری‌زبان «والا» در مصاحبه‌ای به واقعیات دیگری از بحران در قلب نیروی زمینی ارتش صهیونیستی پرداخت و گفت که فرماندهان نظامی به شدت نگران این وضعیت هستند. طبق این گزارش، نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی در شرایطی به سر می‌برد که در دهه‌های گذشته شاهد آن نبوده و به خصوص در مانور اخیر میزان ناکارآمدی آن برای مقاومت غزه و لبنان بر ملأ شد.
این وب‌سایت ریشه بروز بحران‌های مختلف در بدنه ارتش رژیم اسرائیل را «تغییرات رخ داده در جامعه اسرائیل در بخش پراکندگی جمعیتی، اجتماعی یا ایدئولوژیک و همچنین افزایش چند دستگی و گسترش نژادپرستی و نفرت‌پراکنی» در میان ساکنان سرزمین اشغالی دانسته است. به گفته «امیر بوخبوط» خبرنگار نظامی این وب‌سایت، میزان حضور ساکنان عرب زبان (مناطق ۱۹۴۸) در ارتش به شکل قابل توجهی کاهش یافته و تعداد نظامیانی که از ارتش فرار می‌کنند نیز، افزایش یافته است:
«به دلیل افزایش روحیه ملی‌گرایی و بیداری دینی در میان جامعه عربی به سختی می‌توان جوانان عرب را برای ورود به خدمت نظامی قانع کرد. در خلال عملیات «نگهبان دیوار» (جنگ ۱۲ روزه غزه) جوانان عربی برای اولین بار راه‌ها را بسته و به سمت مأموران سنگ پرتاب کردند. تا جایی که آویو کوخاوی رئیس‌ستاد مشترک خواستار بررسی عمیق این موضوع و پیدا کردن راه‌حلی برای آن شد.» این خبرنگار حوزه نظامی، مقابله جوانان عرب مناطق ۱۹۴۸ با صهیونیست‌ها را هم نشانه‌ای مبنی بر «به باد رفتن طرح و آرزوهای «بن گورین» مؤسس رژیم صهیونیستی دانست، بدین صورت که او در پی این بود تا ارتش صهیونیستی نمایندگی تمامی طیف‌های ساکن در سرزمین اشغالی را با خود داشته باشد، اما اکنون عرب‌زبانان مناطق اشغالی به عاملی برای کاهش کارایی و توانایی ارتش رژیم اسرائیل تبدیل شده‌اند؛ به عنوان نمونه در خلال جنگ ۱۲ روزه غزه راننده‌های عرب‌زبان ماشین‌آلات سنگین از انتقال نیرو و تجهیزات به سمت غزه خودداری می‌کردند.
روزنامه ابتکار در صفحه نخست امروز خود با تیتر «شانگهای و راز تحقق عملگرایی دولت» به بررسی استراتژی اجباری نگاه به شرق و نظم جهانی پرداخت و نوشت: عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای را می‌توان مرحله مهمی در بلوغ این سازمان به عنوان یک نهاد بین‌المللی محکم و استوار دانست؛ در این بین همکاری بر سر منافع سیاسی مشترک و اتکای دولت سیزدهم به عملگرایی می‌تواند نمایانگر اثرگذاری این سازمان در معادلات جهانی باشد.
بی شک عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای پس از سال‌ها تلاش می‌تواند نقطه عطفی مهم در تاریخ سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تلقی شود و جایگاه تهران را به عنوان کنشگری فعال و مؤثر در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی ارتقا ببخشد. از آنجایی که خط مشی این سازمان بر مبنای همگرایی سیاسی و امنیتی دست جمعی منطقه‌ای بوده عضویت ایران می‌تواند ظرفیت‌های هم افزایی هر چه بیشتر را در قالب همکاری‌های گوناگون پدید آورد و با استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود چالش‌ها و تهدیدات پی رو را خنثی سازد. شورای روابط خارجی روسیه در مقاله‌ای به بررسی نقش و جایگاه ایران در سازمان همکاری شانگهای پرداخته و تهران را به عنوان یک نمونه منحصر به فرد برای ساختار این سازمان تلقی کرده است. در مشروح این مقاله آمده است:
هفدهم سپتامبر مصادف با ۲۶ شهریورماه و در جریان نشست سازمان همکاری شانگهای در دوشنبه، چندین سند همکاری به امضا رسید. نکته مهم و قابل توجه این جلسه تصمیم سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در مورد آغاز روند اعطای عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری اسلامی بود.
به لحاظ فنی، این تصمیم تهران را به عضوی کامل در این سازمان تبدیل نمی‌کند و روند الحاق را آغاز می‌کند. اعطای عضویت کامل شامل تعدادی موافقت نامه است که معمولاً روند آن حدود دو سال به طول می‌انجامد. با این حال، به طور عملی یک تصمیم پیشگیرانه اتخاذ شده است و جمهوری اسلامی ایران عضو این سازمان تلقی می‌شود.
مسکو نقش کلیدی در عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای ایفا کرد. پس از آنکه در یازدهم اوت، (۲۰ مردادماه) نیکلای پاتروشف دبیر شورای امنیت روسیه با علی شمخانی همتای ایرانی خود تلفنی گفتگو کرد که در آن رفع موانع سیاسی عضویت ایران در سازمان شانگهای اعلام شد. در کنار آن روسیه در طول سال از درخواست ایران برای عضویت در شانگهای نیز حمایت کرد.
روزنامه آرمان ملی در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مذاکره مجلس و دولت برای «مذاکره»» به بررسی نشست غیرعلنی مجلس با حضور وزیر امورخارجه پرداخت و نوشت: کشورهای عضو توافق برجام بر این نکته متفق القولند که باید مذاکرات احیای توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ هر چه سریع‌تر آغاز شود تا در طی این مذاکرات توافق احتمالی میان ایران و سایر طرف‌ها از جمله آمریکا ایجاد شود. این در حالی است که برخلاف تروئیکای اروپا، روسیه و چین و آمریکا که بر آغاز فوری مذاکرات تاکید دارند؛ ایران همچنان درصدد است تا پیش از آغاز مذاکرات آمریکا را وادار به انجام کار یا وانهادن امتیازی به ایران کند. هر چند که آمریکایی‌ها نیز بیان کرده‌اند که پیش از آغاز مذاکرات هیچ اقدامی صورت نخواهیم داد. با این حال برخی کشورها مثل رژیم صهیونیستی درصددند تا بر مذاکرات تأثیر گذارند و به هر نحوی آمریکا و سایر کشورها را به سمت‌وسوی عدم توافق با ایران سوق دهند. چنانکه اخیراً نیز رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز گفته اگر به هر دلیلی به توافق نرسیم سایر گزینه‌ها را مدنظر قرار خواهیم داد. البته این مساله با مخالفت جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا واقع شده و او با تاکید بر ازسرگیری هر چه سریع‌تر مذاکرات احیای توافق هسته‌ای در وین، گفته است: «با پلان B (نقشه دوم) مطرح شده از سوی مقامات صهیونیستی برای مواجهه با مساله هسته‌ای ایران در صورت شکست مذاکرات وین موافق نیست.» با این شرایطی که در مسائل حول محور برجام به وجود آمده است باید دید ایران و آمریکا در نهایت به توافق خواهند رسید یا دیوار بلند شکاف و اختلافات بازهم مانع از توافقی برای احیای بر جام خواهد شد.
روز گذشته بود که وزیر خارجه کشورمان برای دیدار و نشست با نمایندگان مجلس به خانه ملت رفت. در این راستا یک عضو هیأت رئیسه مجلس با اشاره به نشست غیرعلنی که با حضور وزیرخارجه برگزار شد، اظهار کرد: امیرعبداللهیان در این نشست به صراحت اعلام کرد که ایران در مذاکرات هسته‌ای، اقدام در برابر اقدام را دنبال خواهد کرد. علیرضا سلیمی گفت: وزیر امور خارجه درباره مذاکرات هسته‌ای به صراحت اعلام کرد که سیاست جمهوری اسلامی اقدام در برابر اقدام و عمل در برابر عمل است و آمریکایی‌ها باید حسن‌نیت و صداقت خود را نشان دهند و ایالات‌متحده حتماً بایستی اقدام جدی قبل از مذاکره انجام دهند، ضمن اینکه بنای تهران آن است که مذاکره را از زمانی که ترامپ از برجام خارج شد، دنبال کنند نه موارد دیگر را. وی افزود: وزیر امور خارجه در این نشست اعلام کرد که جمهوری اسلامی مسیر مذاکرات هسته‌ای را از مسیر اقتصاد کشور جدا خواهد کرد و به هیچ وجه اقتصاد را شرطی نخواهیم کرد، ضمن اینکه دولت سیزدهم اقتصاد پایدار را فارغ از مسائل مرتبط با مذاکرات هسته‌ای پیگیری خواهد کرد. عضو هیأت‌رئیسه مجلس اظهار کرد: امیرعبداللهیان در مورد نوع تعامل جمهوری اسلامی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم اعلام کرد که ما به قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران که در مجلس یازدهم به تصویب رسیده است عمل خواهیم کرد، ضمن اینکه وزیر امور خارجه این قانون را قابل فهم برای طرف‌های مقابل دانست که پیام‌های خاصی دارد. همچنین رئیس دستگاه دیپلماسی از مجلس یازدهم برای تصویب قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها تشکر کرد و گفت که این قانون دست مذاکره‌کنندگان را باز کرده و برای طرف مقابل بسیار قابل فهم است.
روزنامه اعتماد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «پایان ماه عسل مجلس و دولت؟» به بررسی آغاز اختلافات مجلس و دولت پرداخت و نوشت: دولت سیزدهم هنوز بازه زمانی صد روزه نخستش را پشت‌سر نگذاشته و امشب ابراهیم رئیسی در حالی برای دومین‌بار در قامت رئیس‌جمهوری از طریق آنتن زنده شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی با شهروندان ایرانی سخن می‌گوید که درست ۱۲۰ روز از اعلام رسمی پیروزی‌اش در آن انتخابات ریاست‌جمهوری به عنوان کاندیدای اصلی محافظه‌کاران، ۷۴ روز از برگزاری نخستین نشست هیأت دولت دوازدهم به ریاست او و البته تنها ۵۲ روز از برگزاری نخستین نشست هیأت دولت سیزدهم به ریاست او می‌گذرد.
اما این‌طور که پیداست نه اصلاح‌طلبان و رقبای سیاسی کلاسیک رئیسی و هیأت دولت یکدست اصولگرایی که او را همراهی می‌کنند، بلکه ازقضا اصولگرایان و حامیان سیاسی و انتخاباتی او کاسه صبرشان لبریز شده و اینجا و آنجا به نقد عملکرد دولت سیزدهم برخاسته‌اند. انتقادهایی که البته ممکن است بخشی از آن با انگیزه‌هایی خاص، به این دلیل عنوان می‌شوند که بعضی خواسته‌ها و مطالبات فردی، گروهی و جناحی منتقدان از این و آن بخش دولت برآورده نشده‌اند. اما با نگاهی واقع‌نگر باید اعتراف کرد که دست‌کم بخشی از این انتقادها و گلایه‌ها، ناشی از نگرانی واقعی و اساسی منتقدان بوده از اینکه روزها و هفته‌ها بگذرند و وعده‌ها بر زمین بمانند و حتی در گذر ماه‌ها و سال‌ها نیز برآورده نشوند.
نگرانی این گروه دوم به‌خصوص وقتی دوچندان شده و کار را به آنجا رسانده که هنوز ۱۰۰ روز از آغاز به کار رسمی دولت و هیأت وزیران سیزدهم نگذشته، زبان به انتقاد و اعتراض گشوده‌اند که ظاهراً می‌بینند همان حال و اوضاعی بر دولت حاکم است و ملت و مملکت از همان مصائب و مشکلاتی در عذاب و دردند که پیش از این، زمانی که حسن روحانی و دولت دوازدهم بر سر کار بود، پیش چشم‌شان بود؛ مشکلات و مصائبی که عمدتاً به اقتصاد مملکت عارض‌اند و درنتیجه معیشت ملت را در مضیقه قرار داده است و ازقضا نه‌تنها این‌طور که منتقدانِ اصولگرا طی روزهای گذشته گفته‌اند، از همان جنس مشکلاتی است که پیش از این، همین منتقدان معتقد بودند دولت روحانی به آن گرفتار است، بلکه با پاسخ‌هایی از جانب رئیس و اعضای دولت سیزدهم مواجه می‌شوند که در گذشته در واکنشِ رئیس و اعضای دولت دوازدهم به مشکلات می‌دیدیم.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود با تیتر «پارلمان محرمانه‌ها» به بررسی افزایش جلسات غیرعلنی مجلس پرداخت و نوشت: مجلس محرمانه‌ها. تعداد غیرعلنی‌ها و محرمانه‌های مجلس یازدهم روزبه‌روز زیادتر می‌شود. از بودجه تا سیاست خارجی و حتی قیمت‌گذاری برای فولاد همه پشت درهای بسته. فقط سه جلسه غیرعلنی در همین دو هفته اخیر برگزار شده است؛ آن‌هم در مجلسی که از همان ابتدا با ادعای شفاف‌کردن آرای نمایندگان روی کار آمده است. آش آن‌قدر شور شده که حتی صدای خود نمایندگان را هم درآورده است. مالک شریعتی، نماینده تهران، سه‌شنبه ۲۰ مهر در تذکری گفته بود: باید طرح شفافیت آرای نمایندگان که رئیس مجلس آن را به‌عنوان اولین نفر امضا کرد و به نوعی طراح آن بود، در دستور کار مجلس قرار گیرد و از هیئت‌رئیسه تقاضا دارم رأی‌گیری در خصوص آن نیز به‌طور شفاف و علنی انجام شود. تعداد جلسات غیرعلنی مجلس زیاد شده و این خلاف شفافیت است و می‌توان برخی از موضوعات را در فراکسیون مطرح کرد و به جمع‌بندی رسید».
طبق اصل ۶۹ قانون اساسی، مذاکرات مجلس باید علنی باشد و گزارش کامل آن از طریق رادیو و روزنامه رسمی برای اطلاع عموم منتشر شود و تنها در شرایط اضطراری، درصورتی‌که رعایت امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای رئیس‌جمهور یا یکی از وزرا یا ۱۰ نفر از نمایندگان، جلسه غیرعلنی تشکیل می‌شود. اما به نظر می‌رسد در این روزها مدام دایره شمولیت شرایط اضطراری گسترده می‌شود.
از جلسات پیش‌بررسی رأی اعتماد و حواشی مالی وزیر پیشنهادی نفت تا حتی طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی تا بررسی بودجه ۱۴۰۰ با حضور رئیس سازمان برنامه‌وبودجه، تفریق بودجه ۹۹ با حضور مهرداد بذرپاش، رئیس دیوان محاسبات و حتی مصوبه کمیسیون قضائی درباره محرمانگی اموال مسئولان و حالا حضور وزیر خارجه در مجلس که علنی برگزار شده، حاکی از این است که گویا یک میل به محرمانگی و غیرعلنی‌بودن بر مذاکرات و مصوبات مجلس اصولگرایان سایه افکنده است. این در حالی است که مجلس یازدهم با شعار شفافیت روی کار آمد و یکی از دغدغه‌های ادعایی‌اش که بعد از یک‌سال هنوز به سرانجام نرسیده، طرح شفافیت آرای نمایندگان بود؛ طرحی که هر هفته اعلام می‌شود در دستور کار قرار گرفته اما خبری از آن نمی‌شود.
این طرح ابتدای هفته گذشته جز برنامه‌های در دستور کار مجلس اعلام شد اما خبری از ورودش به صحن نشد. حالا باز این هفته نامش در بین عناوین اعلامی برای صحن مطرح شده است. باید منتظر ماند و دید طرحی که اصولگرایان بابت عدم تصویبش حسابی به مجلس نیمه‌اصلاح‌طلب- اعتدالی نیمه‌اصولگرای پیشین تاختند، چه سرانجامی پیدا خواهد کرد! هفته گذشته جلسه با رئیس سازمان برنامه‌وبودجه درباره بودجه سال آینده غیرعلنی برگزار شد. نمایندگان بعداً یک‌به‌یک گزارشی درباره محتوای این جلسه غیرعلنی ارائه کردند؛ اما در نهایت هم مشخص نشد که چرا جلسه درباره بودجه باید غیرعلنی برگزار شود. همان‌وقت یکی از نمایندگان خبر از کسری ۵۰ درصدی بودجه داده بود، احتمالاً یکی از دلایل مخفی برگزار شدن جلسه همین بوده است. بعد از آن هم البته جلسه تفریق بودجه ۹۹ غیرعلنی برگزار شد.
نظر شما