اصغر عبدلی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: گسترش روزافزون شهرنشینی و به دنبال آن افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در جهان به خصوص در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، از یک سو و رشد شهرها، تمرکز و تجمع جمعیت و افزایش بارگذاری‌های محیطی و اقتصادی بر بستر آنها از طرف دیگر، ضمن توجه بیشتر به شهرها، منجر به پذیرش نقش‌ها و عملکردهای متعدد شده است.
وی یکی از مسائل مهمی که اکثر شهرها با آن روبه‌رو هستند را «حوادث طبیعی» عنوان کرد و افزود: هر چند در دهه‌های گذشته با پیشرفت دانش بشری، دانشمندان به چگونگی پیدایش این پدیده‌ها به صورت علمی پی برده‌اند و نحوه وقوع آنها و پیامدهای ناشی از آن را مورد بررسی قرار داده‌اند، اما هنوز هم بشر قادر به جلوگیری و مقاومت در برابر این گونه رخدادهای طبیعی نیست.
این دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری ادامه داد: با توجه به غیر مترقبه بودن بلایای طبیعی و لزوم اجرای تصمیم‌های درست و کارساز، مبانی نظری و بنیادی، دانش «مدیریت بحران» را به وجود آورده است که مربوط به اقدامات قبل، حین و بعد از بحران، جهت کاهش اثرات این حوادث و کاهش آسیب پذیری است.
وی تاکید کرد: با به‌کارگیری اصول و ضوابط شهرسازی و تبیین مفاهیم موجود در دانش مدیریت بحران مانند بافت و ساختار شهر، کاربری اراضی شهری و زیرساخت‌های شهری می‌توان تبعات ناشی از حوادث طبیعی را تا حد زیادی کاهش داد.
عبدلی با بیان اینکه یکی از مهمترین عواملی که در افزایش و یا کاهش میزان خسارت‌ها و تلفات انسانی در زمان بروز بلایای طبیعی تأثیر فراوانی دارد، وجود و یا نبود سیستم مدیریت بحران کارا است، گفت: ساماندهی و یا تدوین ساختاری مناسب برای مدیریت بحران به منظور اجرای فرآیند منتج به مقابله با بحران به ویژه در شهرهای مهم و بزرگ در ابعاد پیشگیری، کاهش خطر، پاسخگویی، امداد و نجات، خدمات پشتیبانی، بهبود و بازسازی است.
وی گفت: شهرها نیز به عنوان یک مکان تجمع برای جمعیت انسانی از وقوع حوادث طبیعی جدا نبوده و باید به منظور کاهش خسارت سکونتگاه‌های شهری در برابر بلایای طبیعی چاره اندیشی جدی شود.
این دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری با بیان اینکه توجه نداشتن به مکان‌یابی صحیح شهرها و رشد و توسعه آنها، همچنین نبود برنامه‌ریزی لازم برای جلوگیری از رشد لجام گسیخته شهرها، مسائل و مشکلات فراوانی از جهت مصونیت شهرها به بار آورده است، تصریح کرد: این روند باعث شده شهرها روی مسیل‌های اصلی گسل‌ها و یا در حریم رودخانه‌ها گسترش یابند که این موضوع می‌تواند موجب تشدید آسیب‌پذیری و افزایش زیان‌های مالی و جانی ناشی از این وقایع باشد.
وی تاکید کرد: مدیریت بحران در نواحی شهری به عنوان اقدامی است که در هنگام بروز بلایا و به خصوص زلزله می‌تواند اثرات بحران و بلایا را کاهش دهد؛ در این میان برنامه‌ریزی شهری نقش بسیار مؤثری در کاهش ضایعات بلایای طبیعی دارد؛ معتقدم در شهرهای بزرگ باید با برنامه‌ریزی درست و دقیق به مقابله با بحران پرداخته شود.
نظر شما