به گزارش ایمنا، در اولین روز از برگزاری پنجمین المپیاد، اولین کارگاه در بخش ملی با حضور شهاب‌الدین عادل، استاد سینما به صورت برخط برگزار شد. وی در این کارگاه به بررسی اثر جزئیات داخل قاب بر مخاطب پرداخت.
عادل درباره قاب و تأثیر تک قاب در سینما، گفت: در سینما سه ریتم داریم؛ اول ریتم استاتیک یا ایستا (عناصری که در قاب مهم‌اند مانند خطوط، رنگ، نور و فضا و ارتباط آن‌ها با یکدیگر)، دوم داینامیک (فرایند مونتاژ و حرکت) و سوم فونومیک (ریتم صدا و روابط متقابل آن‌ها با یکدیگر). وقتی می‌خواهیم جزئیات درون یک کادر را بررسی کنیم مجبوریم کادر را فیکس کنیم؛ مثلاً در سینمایی که متأثر از نقاشی‌های اکسپرسیونیستی آلمان است، استاتیک خیلی قوی عمل می‌کند به این دلیل که در آنجا از تفکرات هندسه شکسته یا فضای مورب دوربین استفاده می‌کنیم. بنابراین ما وقتی از قاب صحبت می‌کنیم، دو طول، دو عرض و دو عمق را می‌گوئیم که اگر آن‌ها را فیکس کنیم درباره جزئیاتی حرف می‌زنیم که در هر عکس و قابی وجود دارد.
وی ادامه داد: برخی موارد را فیلمساز به کادر اضافه می‌کند؛ مانند پرسوناژ یا شخصیت‌ها، موقعیت قرارگیری آن‌ها در کادر، دکور یا آکسسوارها که همه این موارد باید با یکدیگر تعریف شوند. ما نمی‌توانیم شخصیت را فارغ از جزئیات کادر ببینیم.
این استاد سینما درباره بحث ترکیب بندی عناصر تصریح کرد: در ترکیب بندی‌ها معمولاً آن چیزی که همواره گفته شده است توازن و تعادل کادر است که باز هم برای چیدمان داخل کادر حائز اهمیت است. کادر یک محدوده‌ای دارد که ما بخواهیم از این محدوده فراتر برویم باید به کادرهای دیگر فکر کنیم. این‌گونه نیست که یک کادر بخواهد تمام شخصیت‌ها و دکور را نشان دهد. در واقع ارتباط ارگانیک نماها و کادرها با یکدیگر فرایند روایت را طی می‌کنند. در سینما مهم است که تک قاب‌ها را خیلی حساب شده و بر اساس یک طرح از پیش تعیین شده، توضیحات را بچینیم.
عادل تاکید کرد: جزئیات درون قاب و تأثیرات آن در سینما با چند نکته ارتباط مستقیم دارد: ابتدا با وجوه قاب (دو طول، دو عرض و دو عمق)، دوم درون قاب است که چه چیزهایی در آن چیده می‌شود، سوم پرسوناژ یا همان شخصیت و موقعیت او، چهارم ترکیب بندی، پنجم عناصر درون کادر مانند حرکت یا نورپردازی و مورد دیگر این است که ما علاوه بر این مسائل چه چیزهای دیگری را اضافه کنیم. اما ما به دلیل این جزئیات را در نظر می‌گیریم؟ هدف ما این است که از طریق تصویر و قاب پیام مناسبی را بدهیم و بعد آن دنیای رمزگانی را می‌چینیم برای مخاطب روشن کنیم. همچنین محتوا و مفهومی که می‌خواهیم از آن تصویر انتقال دهیم.
وی افزود: دو دیدگاه سینماتیک در حوزه تولیدکننده اصلی فیلم یا کارگردان مطرح می‌شود. یکی حوزه میزانسن و روابط آن با عناصر درون کادر است و دیگری حوزه تدوین و عناصر درون قاب و رابطه آن با سبک کارگردان است. این بحث در عین حال که مربوط به زیبایی شناسی است به بخش شکلی_ فرمی هم مربوط می‌شود. یکی از ضرورت‌هایی که برای قاب وجود دارد استاندارهایی است که برای قاب در نظر می‌گیریم. آیا استانداردهای قدیمی یا استانداردهایی که به پرده عریض می‌رسد را داریم؟ این استانداردها برای تعریف عناصر درون کادر بسیار مهم‌اند.
این استاد سینما راجع به ترکیب بندی تصویر اضافه کرد: ترکیب بندی تصویر به این معنا است که ما چطور از ابعادی که در اختیارمان قرار گرفته، به بهترین شکل استفاده کنیم. ما در ترکیب‌بندی کلاسیک با هندسه گذشته یونان روبه‌رو هستیم و ترکیبات طلایی را داریم که به آن «الگوی تی» هم می‌گویند. البته ما ترکیب بندی‌های زیادی در سینما داریم مانند ترکیب بندی‌هایی که عنصر انسانی در آن بسیار کم است، ترکیب بندی‌هایی که حالت مورب دارند و ترکیب بندی‌هایی که بسیار اِستیلیزه شده است.
عادل ادامه داد: چیدن عناصر در درون کادر، از یک شیء خیلی کوچک گرفته تا یک دکور عظیم، نه تنها به اندازه ابعاد کادر بلکه به ترکیب بندی و رابطه بین این جزئیات با شخصیت‌ها و انتقال معنا و مفهوم، کمک می‌کند.
وی در ادامه درباره اهمیت میزانسن در کادر گفت: وقتی صحبت از میزانسن می‌شود، افراد فکر می‌کنند فقط عوامل درون میزانسن مهم هستند و در مونتاژ خیلی این موضوع وجود ندارد؛ در صورتی که این‌گونه نیست؛ ما در «لانگ تک» یک تأملی داریم که می‌گوئیم در نماهای حرکتی برداشت بلند ما مونتاژ درون‌نما داریم یعنی کات نمی‌خورد، اما تغییر اندازه وجود دارد. این موضوع به‌طور تعیین شده مانند این است که یک مونتاژ درون‌نما انجام می‌دهیم اما با حرکت دوربین این کار را انجام می‌دهیم.
این استاد سینما در پایان افزود: اینکه ما می‌گویم فیلمساز میزانس، یعنی نمای بلند یک شاخصه‌ای دارد که درون‌نما ایجاد می‌کند، رابطه اشیا در عین حرکت تعریف می‌شود. از طرف دیگر ما مونتاژ را داریم که جزئیات درون نما برای فیلمسازانی که سبک مونتاژ کار می‌کنند خیلی حائز اهمیت است. همانطور اشاره کردم اگر این دیدگاه را در نظر بگیریم، فیلمسازانی که سطح مونتاژ کار می‌کنند چقدر جزئیات کادر برایشان مهم است طبیعتاً شش وجهی (دو طول، دو عرض و دو عمق) که مد نظر ماست در درون تمام آن آکسسورها یا اشیایی که چیده می‌شود و از اندازه آن‌ها استفاده می‌کنند تا بتوانند رابطه شخصیت را با آن شیء مذکور مد نظر داشته باشند. در نهایت کسانی که میزانس کار می‌کنند، جزئیات کادر همان‌قدر برایشان اهمیت دارد که آن‌هایی که از دیدگاه مونتاژ استفاده می‌کنند اهمیت دارد. ما در مونتاژ از طریق نماهای مجزا ارتباط ارگانیک بین نماها را جزئیات را با یکدیگر مرتبط می‌کنیم؛ اما در میزانسن ما یک مونتاژ درون‌نما می‌کنیم و از قاعده برداشت بلند استفاده می‌کنیم که همان موارد را از طریق نماهای بدون کات می‌توانیم نشان دهیم.
سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، به دبیری علیرضا تابش از ۱۶ تا ۲۱ مهر ۱۴۰۰ (۸ تا ۱۳ اکتبر ۲۰۲۱) با شعار «سینما، سرزمین خیال» برگزار می‌شود.
نظر شما