به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، فواید وجود درخت‌ها در شهرها تنها طی سه قرن اخیر برای بشر آشکار شده است با این حال، مورخان وجود باغ‌های درخت در مصر را به سه هزار سال پیش نسبت داده‌اند. تا زمان رنسانس، شهرها از اندازه‌هایی بسیار کوچک برخوردار بود که چشم‌اندازهایی سبز آن‌ها را در خود محصور می‌کرد. اگرچه در ساخت و سازهای شهری آن زمان، فضای سبز سهم بزرگی را از آن خود کرده بود با این حال، درخت‌ها جای زیادی از مکان‌های عمومی و حتی خانه‌های شخصی را اشغال نمی‌کرد و در هر شهر تعداد محدودی درخت وجود داشت. خیابان‌ها و دیگر معابر شهری بسیار کم‌پهنا بود و اغلب ساختمان‌ها با مساحتی زیاد دیوار به دیوار هم قرار می‌گرفت و سایه مورد نیاز یکدیگر را تأمین می‌کرد. دالان‌هایی قوس‌دار که هنوز هم در شهر پادوای ایتالیا به وفور به چشم می‌خورد، پیاده‌روها و فضاهای اطراف را خنک می‌کرد و فضایی برای کاشت درختان به جای نگذاشته بود.
شواهد حاکی است که مدیران یونان باستان با اهداف تشریفاتی و طی مراسم خاصی به کاشت درخت در بعضی از نقاط شهرها می‌پرداختند. پیدایش اولین درخت‌های شهری به نمونه‌هایی در بازار معروف آتن به نام آگورا نسبت داده شده است که به منظور ارزش بخشیدن به شهر و فضاهای عمومی کاشته شد. پس از آن، مقامات شهرهای اروپایی به کاشت درخت‌ها در مسیر جاده‌ها و خیابان‌ها پرداختند تا از کاربری‌های مختلف آن‌ها (به عنوان مثال، زیباسازی و ایجاد سایبان) بهره گیرند. پس از مدت زمانی نه چندان طولانی، درخت‌های میوه نیز در روستاهای اروپایی پا به عرصه وجود نهاد و به سرعت در شهرها نیز رواج یافت.
از آن زمان به بعد، هر روز مدیران از فواید درختکاری آگاه می‌شدند. با این حال، تا قرن هفدهم، سبزسازی و کاشت درخت به طور رسمی در طراحی شهری اعمال نمی‌شد. اما در همین دوران، نیروی نظامی پاریس، نیروهای خود را به بیرون از شهر انتقال داد تا از این طریق به دفاع بهتر از شهر کمک کند. نیروهای امنیتی بسیاری از معابر و میادین شهر و اطراف را اشغال کردند و این در حالی بود که روزهای گرم خود را بدون هیچ سایبانی به شب می‌رساندند. به همین دلیل، مدیران آن را در نوآوری جدید به طراحی شهری افزودند که هر دوی آن‌ها یک وجه مشترک، یعنی کاشت درخت در فضاهای عمومی را در بر گرفته بود. از آن پس، فواید وجود درخت بر همگان آشکار شد و بشر هر روز نسبت به قبل، بیشتر وجود این پوشش‌های گیاهی را در محل سکونت خود احساس می‌کرد.
اگرچه از قرن هفدهم به بعد، اهمیت درختکاری طی اعصار مختلف با نوسان‌های زیادی مواجه شده است اما در سه قرن اخیر وجود درختان جزئی جدایی‌ناپذیر از طراحی شهری به حساب آمده چرا که مزایای زیادی برای شهر و شهروندان به ارمغان آورده است.
درختکاری کاهش دمای هوای شهری را در پی دارد
گزارش‌ها حاکی است که دمای هوای شهرها به مراتب بیشتر از روستاها یا حومه‌های شهری است که درخت‌ها به وفور در آن‌ها پرورش داده می‌شود. مناطق شهری بدون درخت گرم‌تر از سایر محله‌ها است که این رویداد به سهم خود می‌تواند مشکلات سلامت عدیده‌ای نظیر گرمازدگی را برای شهرنشینان به ارمغان آورد. بدیهی است که فضاهای سبز از طریق ایجاد سایه می‌تواند به خنک‌سازی و کاهش اثرات جزایر گرمایی در شهرها کمک کند، ضمن اینکه در کاهش انرژی مصرفی برای سیستم‌های تهویه هوا نقش مهمی به عهده دارد. علاوه بر این، درخت‌ها گازهای آلاینده را به خود جذب می‌کند که همین امر در کاهش آلودگی هوا و به تبع، تغییرات اقلیمی سهیم است.
گیاهان و درخت‌ها باعث ایجاد حس امنیت خیابان‌ها می‌شود
وجود درخت‌ها در امتداد خیابان‌ها باعث ایجاد دیواری در سراسر این فضاهای عمومی می‌شود که مرز عابران پیاده و افراد سوار بر وسایل حمل و نقل موتوری را مشخص می‌کند. علاوه بر این، سایبانی که این پوشش‌های گیاهی در سراسر فضاهای عمومی می‌گستراند، کاربران را از آسیب‌های احتمالی ناشی از تابش شدید خورشید حفظ می‌کند و همین امر، حس امنیت سلامت را میان آن‌ها تقویت می‌کند. خانه‌های مسکونی و اداری، مراکز تجاری و زیرساخت‌های شهری نیز هر یک به نوعی از مزایای بیشمار درخت‌ها بهره‌مند هستند که شاید بیشترین سهم آن‌ها از این موجودات سبز، ایجاد محیطی ایمن است.
وجود درخت‌ها به کاهش آلودگی‌های صوتی ناشی از ترافیک خودرویی کمک می‌کند
شاید عجیب به نظر برسد اما درخت‌ها به کاهش صدای موتور وسایل نقلیه کمک زیادی می‌کند. در واقع، برگ‌ها از قدرت خارق‌العاده‌ای در جذب صدای تولید شده توسط خودروهای سبک و سنگین برخوردار است و می‌تواند از رسیدن این اصوات به داخل منازل و سایر سازه‌های شهری خودداری به عمل آورد.
پوشش سبز ارزش اموال شهری را افزایش می‌دهد
سرمایه‌گذاران و افراد ثروتمند اغلب مایل هستند به خرید اموال در مناطقی از شهرها با زیبایی و امکانات بیشتر بپردازند. بدون شک، خیابان‌هایی با درخت‌های سبز در دو طرف خود، نه تنها زیبایی منطقه را به حد کمال می‌رساند، بلکه ساکنان را از مزایای بیشمار فضاهای سبز نیز بهره‌مند می‌کند. بنابراین، جای تعجب نیست که دارایی‌های چنین مناطقی از ارزش‌هایی به مراتب بیشتر از سایر محله‌های بی درخت برخوردار باشد. گزارش‌ها حاکی است که به طور میانگین، قیمت مسکن در مناطقی با پوشش گیاهی بین پنج تا ۱۵ درصد بیشتر از سایر محله‌های بی درخت شهری است.
درخت‌ها به کاهش سطح استرس شهروندان کمک می‌کند
امروزه طراحی‌ها و ازدحام شهری به گونه‌ای است که شهروندان را در معرض تجربه بیشترین سطح استرس و حتی بیماری‌های مرتبط قرار می‌دهد. این در حالی است که محققان بسیاری پس از انجام مطالعات متعدد به این نتیجه رسیده‌اند که مشاهده چشم‌اندازهای سبز طبیعی می‌تواند سطح نگرانی را میان مردم به طور قابل توجهی کاهش دهد. شواهد حاکی است در مناطقی با بیشترین پوشش گیاهی، ساکنان به انجام فعالیت‌های بیرون از منزل گرایش بیشتری نشان می‌دهند و انجام فعالیت‌های جسمی نظیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در آن‌ها نیز نسبت به سایر افراد ساکن در محله‌های بی درخت بیشتر است.
پوشش سبز به تصفیه آب در مناطق شهری منجر می‌شود
بدون شک در شهرهای محصور در فضاهای آبی، احتمال آلودگی محیط توسط کارخانه‌ها، پالایشگاه‌ها و فضولات انسانی بیشتر از سایر مناطق خشک است. این ویژگی‌ها، چشم‌اندازهای شهری را به طور بدی تحت تأثیر قرار می‌دهد و محیط زیست و سلامت انسان را نیز تا حد قابل توجهی با تهدید مواجه می‌کند. البته راه‌حل‌های متعددی برای برطرف نمودن این مشکل وجود دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کاشت درخت یا سایر فضاهای سبز در نزدیکی کانال‌های آب اشاره کرد.
درخت‌ها در مناطق شهری می‌تواند از طریق تصفیه و ذخیره آب به کاهش مقدار آلاینده‌های محیط کمک کند که همین امر در پاکسازی هوا از آلاینده‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند.
درخت‌ها کاهش هزینه‌های برق مصرفی شهری را در پی دارد
سطح وسیعی از شهرها را پوشش‌های بتنی یا آسفالتی فرا گرفته است که این مواد نقش مهمی در جذب خورشید ایفا می‌کند. در نتیجه سازه‌های شهری در اغلب ساعات روز دمای هوایی به مراتب بالاتر از حومه‌ها و روستاهایی با پوشش‌های گیاهی را تجربه می‌کند. بنابراین، شهرنشینان به منظور کاهش دمای محیط زندگی خود چاره‌ای جز استفاده از وسایل الکتریکی خنک‌کننده ندارند که همین امر باعث مصرف بالای برق و در نتیجه هزینه‌های مرتبط می‌شود.
درخت‌ها با ایجاد سایه در فضاهای عمومی از جذب نور خورشید توسط سازه‌های شهری خودداری به عمل می‌آورد که همین امر به کاهش دمای هوا و در نتیجه در به حداقل رسیدن استفاده از وسایل خنک‌کننده نقش مهمی ایفا می‌کند.
درخت‌ها رفاه اجتماعی را افزایش می‌دهد
بسیاری از محققان پس از انجام مطالعات زیاد به این نتیجه رسیده‌اند که گذراندن اوقات فراغت در فضاهای سبز می‌تواند روحیه مردم را بهبود ببخشد و در کاهش نگرانی‌های آن‌ها مؤثر واقع شود. بدیهی است که هر چه تعداد درخت‌ها در خیابان‌های شهری بیشتر باشد، مردم در حین رفت و آمد بیشتر در معرض آن‌ها قرار می‌گیرند که همین امر در رفاه روانی آن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند و روابط بین شهروندان را نیز به طور مثبت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
نظر شما