به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اولین ماهواره فضایی جهان و نخستین قمر مصنوعی قرار گرفته در مدار زمین، اسپوتنیک -۱، یک کپسول تقریباً ۸۴ کیلوگرمی با قطر ۵۸ سانتی‌متر بود که در فراز ۹۴۰ کیلومتری (دورترین نقطه از زمین) و فرود ۲۳۰ کیلومتری (نزدیک‌ترین نقطه به زمین) در مدار زمین قرار گرفت و با سرعتی معادل با ۲۹ هزار کیلومتر بر ساعت گردش به دور آن را آغاز کرد. به عبارت دیگر اسپوتنیک -۱ هر ۹۶ دقیقه یک‌بار یک دور کامل زمین را دور می‌زد و تا چهارم ژانویه ۱۹۸۵ که سقوط کرد و در جو زمین متلاشی شد به مأموریت خود ادامه داد.
اسپوتنیک -۱ از آلیاژ آلومینیوم ساخته شده بود و چهار آنتن شلاق‌مانند را حمل می‌کرد. طراحان اصلی آن "سرگئی کورولف" و "کریم کریموف" بودند. ماهواره پیش از ارسال به فضا تحت فشار قرار گرفت تا پنج اصل علمی در ارسال آن از قبیل: آزمایش روش قرار گرفتن ماهواره مصنوعی در مدار زمین، ارائه اطلاعات در مورد چگالی جو با محاسبه طول عمر آن در مدار، آزمایشات رادیویی و روش‌های نوری ردیابی مداری، تعیین اثرات انتشار موج رادیویی در جو و اصول فشار مورد استفاده در ماهواره‌ها بررسی شود.
این فضاپیما اطلاعاتی مربوط به چگالی لایه‌های بالایی جو و انتشار سیگنال‌های رادیویی در یونوسفر را جمع‌آوری کرد. سیگنال‌های رادیویی صوتی ساده این ماهواره که به صورت بوق منتشر و "همراه با جهان" نامیده می‌شد معمولاً توسط دانشمندان و اپراتورهای رادیویی در سراسر جهان قابل دریافت بود و تا زمان خالی شدن باتری‌های فرستنده در ۲۶ اکتبر ۱۹۵۷ ادامه یافت. با این حال اسپوتنیک -۱ قابلیت‌های بسیار محدودی داشت و تقریباً تنها شناسه آن بوق بلندی بود که پس از دور کامل در مدار زمین می‌کشید که این امکان را ایجاد می‌کرد تا متخصصان محل تحقیقات خود را برای اهداف تحقیق و اکتشاف فضا ردیابی کنند. مدار فضاپیما طی هفته‌های بعدی خراب و باعث شد در بازگشت مجدد به جو زمین منهدم شود.
اسپوتنیک -۱ سوار بر موشک بالستیک قاره‌پیمای R-7 به فضا پرتاب شد که هر دو برتری تکنولوژیکی اتحاد جماهیر شوروی نسبت به ایالات‌متحده‌آمریکا در آن زمان را ثابت کرد. ارسال موفقیت‌آمیز این قمر مصنوعی جهان را شوکه کرد. این موفقیت که پیامدهای وسیع تکنولوژیکی و سیاسی بسیاری به ویژه برای ایالات‌متحده داشت، به اتحاد جماهیر شوروی این تمایز را داد که افتخار ارسال اولین جسم ساخته دست بشر به فضا را به نام خود ثبت کند.
این ماهواره نقطه عطفی در تاریخ فضا محسوب می‌شود که باعث شوکه شدن آمریکا شد؛ چرا که تا پیش از آن تصور می‌شد به لحاظ فنی بسیار جلوتر از جماهیر شوروی قرار دارد. ارسال آن باعث ایجاد نوعی رقابت و به وجود آمدن "مسابقه فضایی" در دو کشور شد. این مسابقه فضایی میان ایالات‌متحده و اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ آغاز شد و در زمان فرود آپولو روی ماه به اوج خود رسید.
نظر شما