به گزارش خبرنگار ایمنا، خلیل رحیمی صبح امروز چهارم مهرماه- به مناسبت هفته جهانی ناشنوایان در نشست خبری با اصحاب رسانه، اظهار کرد: هفته جهانی ناشنوایان از دوم تا هشتم مهرماه است، شعار امسال در هفته جهانی ناشنوایان «رشد و شکوفایی جامعه ناشنوایان» است، با وجود شرایط کرونایی این روزها با نظر هیئت امنا و هیئت مدیره برنامه‌های مطلوبی در هفته جهانی ناشنوایان برگزار می‌شود.
جامعه درک درستی از معلولیت ناشنوایی ندارند
وی اضافه کرد: برگزاری مسابقات ورزشی انفرادی برای افراد ناشنوا مانند شطرنج، دارت و تنیس روی میز و رشته‌های دیگر انجام می‌شود، نصب بنرهای تبلیغاتی در سطح شهر، چهارراه‌ها و ایستگاه‌های مترو، معرفی زبان و فرهنگ ناشنوا، مصاحبه زنده با افراد موفق و ورزشکار، مصاحبه رادیویی در صدا و سیما و دیدار با مسئولان و بیان مشکلات جامعه ناشنوایان نیز مدنظر است.
عضو هیئت خانواده ناشنوایان استان اصفهان، تصریح کرد: ناشنوایی یکی از عمیق‌ترین معلولیت‌ها است و جامعه و حتی مسئولان درک درستی از معلولیت ناشنوایی ندارند، باید بدانیم ناشنوایان عضو جامعه بوده و وجود دارند و در استان اصفهان حدود ۱۳ هزار ناشنوا و کم شنوا از گروه کودکان خردسال تا سالمندان داریم.
رحیمی با بیان اینکه تفاوت‌هایی بین جامعه شنوا و ناشنوا وجود دارد، افزود: جامعه درک درستی از ناشنوایان ندارند و هنوز نپذیرفته‌اند که تفاوت‌هایی وجود دارد و این تفاوت‌ها در نوع بیان و صحبت کردن و طریقه شنیدن است. ناشنوایان با دست‌هایشان صحبت می‌کنند در واقع دست‌ها کلام ناشنوایان است و با چشم‌ها می‌شنوند.
آگاهی جامعه با زبان و فرهنگ ناشنوایان مدنظر است
عضو هیئت خانواده ناشنوایان استان اصفهان، گفت: یکی از اهداف اصلی انجمن خانواده ناشنوایان آگاهی جامعه با زبان و فرهنگ ناشنوایان است، متأسفانه در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که خواسته یا ناخواسته باورهای نادرستی نسبت به ناشنوایان وجود دارد، تلاش می‌شود باورهای نادرست و ذهنیت‌های اشتباه نسبت به ناشنوایان را تغییر داده و به مردم جامعه تفهیم شود که ناشنوایان هم وجود دارند.
رحیمی، اظهار کرد: زبان اشاره زبان رسمی ناشنوایان است، در سازمان ملل زبان اشاره را به عنوان یک زبان رسمی به رسمیت شناخته‌اند، در کنوانسیون حمایت از حقوق معلولین این زبان با توضیح‌های مفصلی قرین شده است و به افرادی که با زبان اشاره صحبت می‌کنند توجه ویژه‌ای می‌کنند.
وی تصریح کرد: در ایران که عضو کنوانسیون حمایت از حقوق معلولین است مواردی که مربوط به جامعه ناشنوایان باشد در قانون لحاظ نکرده‌اند، در واقع قانون حمایت از حقوق معلولان موارد اساسی مانند دسترسی به زبان مترجم اشاره، تربیت مترجمان، مناسب سازی ذهنیت جامعه نسب به این گروه از معلولین در قانون ایران تألیف نشده است.
تعریف نشدن خواسته‌های ناشنوایان در قانون کشور
عضو هیئت خانواده ناشنوایان استان اصفهان، خاطرنشان کرد: به نظرم ناشنوایی باعث می‌شود این گروه از معلولین جامعه نتوانند خواسته‌های خود را انتقال دهند، سایر معلولین جامعه در این قانون نسبتاً حقوق و مطالباتی برای آنها در نظر گرفته شده است به دلیل اینکه زبان آنها با زبان افراد جامعه یکی است و توانسته‌اند خواسته‌های خود را بیان کنند.
رحیمی، افزود: اما زبان ناشنوایان باعث شده است که نتوانند با جامعه ارتباط گرفته و خواسته‌های آنها در قانون لحاظ شود، امیدواریم که روزی برسد که در قانون نیازهای ناشنوایان به طور کامل ذکر و مصوب شود.
وی اظهار کرد: تربیت مترجم زبان اشاره یکی از خواسته‌های اصلی انجمن ناشنوایان است و استان اصفهان با برخورداری از ۱۳ هزار ناشنوا و کم شنوا تعداد مترجمان زبان اشاره به انگشتان دست هم نمی‌رسد و تلاش بر این بود تا فعالیت‌هایی مانند آموزش مقدماتی، پیشرفته و حرفه‌ای و دوره‌های آموزش زبان اشاره را برای مترجمان زبان اشاره داشته باشیم.
دسترسی به مترجم نباید دغدغه ناشنوایان باشد
عضو هیئت خانواده ناشنوایان استان اصفهان، گفت: امیدواریم در آینده ناشنوایان دسترسی به مترجم را یکی از دغدغه‌های خود ندانند، آموزش زبان اشاره و آَشنایی با روش ارتباطی با کارمندان ادارات که ناشنوایان به آنها مراجعه می‌کنند یک موضوع مهم در اجتماع است، برای کارمندان و معلمان آموزش و پرورش استثنایی که به کودکان ناشنوا آموزش می‌دهند زبان اشاره را آموزش داده‌ایم.
رحیمی، تصریح کرد: همچنین برای کارمندان سازمان بهزیستی، پلیس راهنمایی و رانندگی، مخابرات و کارمندان شهرداری آموزش زبان اشاره را داشته‌ایم، امیدواریم بتوانیم به ادارت دیگر هم این آموزش‌ها را ارائه دهیم.
وی اضافه کرد: برای آموزش زبان اشاره در خدمت علاقمندان هستیم و خوشبختانه افرادی که می‌خواستند زبان اشاره را یاد بگیرند به انجمن مراجعه کرده و دوره‌های آموزشی برای آنها در حال برگزاری است.
وی تاکید کرد: در قانون حمایت از معلولان به رسمیت شناختن زبان اشاره یکی از نیازهای اساسی ناشنوایان است، زبان اشاره زبان مستقل و جدای از زبان فارسی است و نمی‌توان هر دو را ترکیب کرد و زبان خاص خود را دارد.
نیازها و مشکلات ناشنوایان همیشه پابرجا است
عضو هیئت خانواده ناشنوایان استان اصفهان، اظهار کرد: نیازها و مشکلات ناشنوایان همیشه پابرجا است و همچنان حل نشده باقی مانده است و توجه مسئولان به این مسئله ضروری است، به عنوان یک فرد ناشنوا از همه اصحاب رسانه تقاضا دارم حامی و صدای ناشنوایان باشند و به طور یقین می‌توانند نقش بسیار خوبی در حمایت از ناشنوایان در جامعه داشته باشند.
رحیمی خاطرنشان کرد: ناشنوایان مشکلات دیگری در جامعه مانند بحث اشتغال، ازدواج و مسکن را دارند، دسترسی به شغل مناسب برای ناشنوایان آسان نیست و کارفرمایان و مدیران شرکت‌ها باورهای درستی نسبت به ناشنوایان ندارند و نمی‌توانند به ناشنوایان اعتماد کرده و به آنها شغل واگذار کنند.
وی تصریح کرد: اگر کارفرمایان به ناشنوایان اعتماد کنند آنها روش‌های ارتباطی را یاد می‌گیرند، به طور یقین ناشنوایان پاسخ اعتماد کارفرمایان را به درستی جلب می‌کنند، ناشنوایان به دلیل اینکه نمی‌شنوند تمرکز بسیار خوبی روی کار دارند و همه حواس آنها برای انجام شغل شأن به نحو مطلوب است.
ماسک زدن و مشکلات مضاعف ناشنوایان در کرونا
عضو هیئت خانواده ناشنوایان استان اصفهان، گفت: متأسفانه در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که باورهای نادرستی به ناشنوایان دارد و تلاش می‌کنیم باورهای غلط را تغییر دهیم، زبان اشاره یک زبان اصلی و رسمی ناشنوایان است و در سازمان ملل زبان اشاره را به رسمیت شناخته‌اند و برای این زبان توضیحات مفصلی تعریف شده است.
رحیمی، تاکید کرد: ایران عضو کنوانسیون حقوق معلولین است اما مواردی که مربوط به جامعه ناشنوایان باشد را در قانون معلوم نکرده است. دسترسی به مترجم زبان اشاره، مناسب سازی و ذهنیت جامعه نسبت به افراد در قانون ما تعریف نشده است، برای سایر معلولان در این قانون حق و حقوقی در نظر گرفته شده است، اما برای ناشنوایان شرایط این گونه نیست.
وی اظهار کرد: روش ارتباط ناشنوایان از طریق زبان اشاره و لب خوانی است و در کرونا با زدن ماسک مشکلات آنها مضاعف شده بود و با زدن ماسک بر صورت نمی‌توانند ارتباط خوبی داشته باشند و برقراری ارتباط با دیگران با زبان اشاره در این شرایط کرونایی یک مسئله جدی برای ناشنوایان است.
نظر شما