وحید رجبلو در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص توانیتو، اظهار کرد: توانیتو وب سایتی برای توانمندسازی، توجه و رفع نیازهای افراد دارای معلولیت است و تلاش می‌کند قدمی در راستای مناسب‌سازی جامعه برای افراد دارای معلولیت بردارد.
وی در خصوص مشکلات معلولان ایران، افزود: سفر در ایران برای معلولان ناممکن نیست، اما باید هزینه زیادی صرف کنند چرا که باید مکان مناسبی برای اقامت انتخاب کنند و مکان‌های مناسب‌سازی شده قیمت بالایی دارند. تاکسی‌های موردنظر برای معلولان بسیار سخت پیدا می‌شود و باید با ماشین شخصی تردد کرد.
تردد بدون همراه برای معلولان امکانپذیر نیست
بنیانگذار توانیتو درباره اهمیت رمپ‌های استاندارد برای معلولان، تصریح کرد: از جمله خواسته‌های معلولان در مناسب‌سازی، وجود رمپ‌های استاندارد در تمام مکان‌ها است. برخی از رمپ‌ها با شیب بسیار زیادی تعبیه شده‌اند که خطر سقوط برای معلولان را به همراه دارند و بدون کمک حداقل دو نفر نمی‌توان از آن استفاده کرد.
وی ادامه داد: ساختمان‌هایی وجود دارد که دارای رمپ هستند ولی رمپ آنها استاندارد نیست. برای مثال آخرین باری که به قم مراجعه کردم رمپی بود که در انتهای آن با در بسته مواجه می‌شدیم.
رجبلو اضافه کرد: برخی آسانسورها آنقدر کوچک هستند که ویلچر درون آنها جا نمی‌شود و فرد دارای معلولیت شدید با همراه خود در آن با مشکل کمبود جا مواجه می‌شود. برای ورودی شیب‌های برقی که باید معلولان از آن استفاده کنند، مانعی گذاشته شده که نمی‌توان به آنها ورود کرد.
وی با اشاره به مشکلات تردد معلولان، اظهار کرد: وجود سکوها، پله‌ها و زمین‌های کنده شده از جمله مشکلات تردد معلولان هستند، برخی افراد حتی چراغ قرمزها را هم رعایت نمی‌کنند. پل‌ها نرده‌ای هستند، چرخ‌های ویلچر درون نرده‌ها گیر کرده و باعث سقوط معلولان می‌شود. این‌ها حداقل امکاناتی هستند که جامعه معلولان باید داشته باشد.
مناسب‌سازی در ایران کیفیت حداقلی هم ندارد
بنیانگذار سایت توانیتو با تاکید بر وجود استانداردهای جهانی مناسب‌سازی، تصریح کرد: مناسب‌سازی در ایران حتی دارای کیفیت حداقلی هم نیست که بتوان آن را با استانداردهای جهانی مقایسه کرد، حقوق معلولان در ایران نزدیک به صفر درصد است و در خوشبینانه‌ترین حالت شاید چهار تا پنج درصد رعایت شود که این هم نیاز به بررسی دارد.
وی افزود: حتی فروشگاه‌های بزرگ زنجیره‌ای که دارای حداقل مناسب‌سازی برای معلولان هستند، مناسب‌سازی را رعایت نمی‌کنند. برای مثال جای پارک معلولان به انسان‌های عادی داده شده و به معلولان جای پارک نزدیک داده نمی‌شود. معلولان باید در صف آسانسور منتظر بمانند و به دلیل شلوغی آسانسور معلولان را راه نمی‌دهند.
رجبلو خاطرنشان کرد: سازمان بهزیستی باید با پلیس راهنمایی و رانندگی قوانینی را برای مناسب‌سازی وضع کنند. برای مثال همانطور که برای سرعت بالا و نبستن کمربند جریمه‌های سنگین وضع شد باید برای کسانی که جای پارک معلولان را اشغال می‌کنند، جریمه‌های سنگینی درنظر گرفته شود. بارها اتفاق افتاده که معلولان برای جای پارک دچار درگیری شده‌اند و وقتی یادآور می‌شوند که جای پارک مختص معلولان است با جمله "به شما مربوط نیست" روبه‌رو می‌شوند، به همین دلیل در این مورد نیازمند تدابیری هستیم.
قانون اشتغال سه درصدی معلولان رعایت نمی‌شود
وی با اشاره به اشتغال معلولان، اظهار کرد: در قانونی حمایت از معلولان هر شرکت و مجموعه‌ای باید حداقل سه درصد کارکنانش از افراد دارای معلولیت باشد اما حتی نیم درصد کارکنان‌شان هم از افراد دارای معلولیت نیستند. اجرا شدن این قانون نیز به آموزش و مهارت افزایی معلولان کمک می‌کند.
این معلول ۹۸ درصدی ادامه داد: نیروی حرفه‌ای دارای معلولیت به دلایل مختلفی مانند نداشتن حق برابر در تحصیل و آموزش، کم وجود دارد و این موضوع باید از ریشه حل شود.
وی تاکید کرد: مسئولان باید بپذیرند که امکان دارد خودشان یا عزیزانشان روزی دچار معلولیت شوند و اجرای دسترس‌پذیری فضاها و معابر برای معلولان را جدی بگیرند.
رجبلو در خصوص قوانین مربوط به معلولان، گفت: باید قوانینی کلیدی و ریشه‌دار وضع شود، برای مثال آموزش معلولان، اجبار برای استخدام بیشتر معلولان و قوانین راهنمایی و رانندگی سخت‌گیرانه در حوزه معلولان را وضع کنند و بر اجرای آن هم نظارت کافی داشته باشند.
اصفهان و مشهد شهرهایی با بیشترین درصد مناسب‌سازی برای معلولان
وی با اشاره به وضعیت مناسب‌سازی معابر در شهر اصفهان در مقایسه با شهرهای دیگر کشور، اظهار کرد: به واسطه داشتن شعبه‌های مختلف برای شرکت توانیتو در شهرهای مختلف کشور به اکثر شهرهای بزرگ ایران سفر کرده‌ام، شهرهایی که توانسته‌ام در بیشتر مکان‌های آن با ویلچر به راحتی تردد کنم، اصفهان و مشهد بوده‌اند.
بنیانگذار توانیتو، اضافه کرد: نسبت به شهرهای دیگر، اصفهان بیشترین درصد مناسب‌سازی برای معلولان در ایران را دارد. در اصفهان پیاده‌روها برای افراد نابینا و ورودی‌های مترو برای معلولان مناسب‌سازی شده است، البته از وضعیت داخل مترو خبر ندارم. اگر بخواهم شهری را برای مسافرت طولانی یا بازنشستگی انتخاب کنم آن شهر اصفهان است.
وی ادامه داد: در شهر اصفهان با ویلچر در محله‌ها و خیابان‌های چهارباغ خیلی خوب توانستم تردد کنم، اما در همین اصفهان نیز مکان‌ها، محل‌ها و رستوران‌هایی وجود داشت که در آن حضور پیدا کردن با ویلچر سخت بود.
رجبلو در خصوص مناسب نبودن برخی فضاهای شهری، اظهار کرد: در بسیاری از هتل‌ها و رستوران‌ها هیچ تدبیری برای معلولان ندیده‌اند و فرد معلول با کمک دیگران باید از فضاها استفاده کند و معمولاً تنها به مناسب‌سازی محوطه و اطراف آن توجه می‌کنند، اما اتاق‌ها و فضاهای خصوصی برای رفت و آمد معلولان مناسب نیست و در برخی اتاق‌ها چیدمان وسایل داخلی نیاز به جابجایی دارد تا برای تردد معلولان مناسب شوند.
نظر شما