اکبر اصفهانی، پیشکسوت بازیگری و عکاسی سینما، در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، درباره اهمیت عکاسی در سینما اظهار کرد: عکاسی سینما از گذشته تا کنون تغییر بسیاری کرده است. در قدیم مخاطب از طریق عکس قضاوت میکرد که فیلم خوب است یا بد و از این طریق آن را برای دیدن انتخاب میکرد. از همین روی عکسهای سینمایی از تأثیر و اهمیت بالایی برخوردار بود. به حدی که میگفتند "فلانی فیلم را نجات میدهد" یا "سرنوشت فیلم را تغییر میدهد".
وی افزود: البته این رشته دیگر در سینما جایی ندارد و نسبت به دوران قدیم بسیار بی رنگ شده است. این روزها سینماها دیگر از عکس فیلمها استفاده نمیکنند و فقط به "آفیش" فیلم بسنده میکنند. در واقع میتوان گفت مردم به کارگردانان و بازیگران اهمیت میدهند.
این هنرمند ادامه داد: به همان نسبت وقتی جایگاه عکاس سینمایی تنزل پیدا کند، تهیه کننده نیز آنچنان به عکاس سینمایی اهمیت نمیدهد. به همین دلیل زیر بار هزینه دستمزد عکاس خوب نمیرود و فقط دنبال چند قطعه عکس برای بخش تبلیغاتی فیلم است.
اصفهانی تصریح کرد: شروع فعالیت من با بنیان گذاران عکس در سینمای ایران بود، چرا که پیش از این تئاتر در اولویت بود و به مرور زمان سینما بر آن غلبه کرد. در این سالها به این مساله پی بردم که "شعور کاری" در این حرفه بسیار مهم است و برگ برنده یک عکاس سینمایی محسوب میشود.
وی با بیان اینکه در این رشته "عشق" مهمترین عامل محرک است، خاطرنشان کرد: تا عاشق نباشی نمیتوانی در این عرصه راه را پیدا کنی. بارها جوانان از من درخواست کردند تا آنها را بر سر صحنه فیلمبرداری ببرم و وقتی بردم هیچکدام بیش از یک ساعت هم دوام نیاورد. با این حال چطور من و امثال من در این ۴۰، ۵۰ سال شبانه روزمان را در پشت صحنه گذراندیم؟
این پیشکسوت حوزه عکاسی سینما، گفت: البته نمیتوان گفت نسل امروز عاشق نیست. چرا که اگر عشقی نبود اصلاً کسی به سراغ این حرفه نمیآمد. اما میتوان گفت قدیمیها بیشتر به این حرفه اهمیت میدادند. برای نمونه در سینمای امروز میبینم که سه ساعت از شروع فیلمبرداری گذشته و عکاس تازه از راه رسیده است. چرا که عکس در سینما دیگر کارایی قدیم را ندارد و حضور عکاس برای کارگردان و تهیه کننده بی اهمیت است.
اصفهانی در پایان تاکید کرد: همیشه حرف من به جوانها این بوده که در این رشته تحصیلات عالی داشته باشند. عکاسان هم نسل ما زحمت میکشیدند و تجربه کسب میکردند. شاید قریب به ۲۴ ساعت از تاریک خانه بیرون نمیآمدیم و پشت سر هم آزمون و خطا میکردیم. اما با دوربینهای پیشرفته امروزی نیازی به این کارها نیست. بنابراین کسی که امروز میخواهد در این رشته فعالیت داشته باشد، باید تحصیلات عالی را بگذراند. سینمای این زمانه برای تحصیل کردهها است و نسبت به زمانهای پیشین دستخوش تغییر شده است.
به گزارش ایمنا، اکبر اصفهانی سال ۱۳۲۹ در اصفهان متولد شد و از سال ۱۳۴۶ فعالیت هنری خود را آغاز کرد. او علاوه بر بازیگری در ۵۰ فیلم سینمایی، در ۱۶۰ فیلم از جمله سرب (مسعود کیمیایی)، طلسم (داریوش فرهنگ)، اجارهنشینها (داریوش مهرجویی)، نقطه ضعف (محمدرضا اعلامی)، شاخههای بید (امراله احمدجو) و دستفروش (محسن مخملباف) به عکاسی پرداخته است. نمایشگاه آثار عکس سینمایی این هنرمند تا ۳۱ شهریورماه در عمارت هنرمند اصفهان برپا است.
نظر شما