فرزاد مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: محله‌ها و مناطق کم برخوردار نسبت به سایر مناطق شهر از امکانات و تسهیلات کمتری برخوردار هستند و فعالیت و حضور سمن‌ها در این مناطق نقش مؤثری در توانمندسازی ساکنان این محلات و بازسازی و بهسازی کالبد بافت دارد.
وی افزود: این فضاهای آسیب دیده شهری نیازمند رسیدگی است و این مهم باید طی فرایندی همه جانبه انجام شود و همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی مورد توجه قرار بگیرد.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: مشارکت شهروندان در به انجام رساندن همه این فرآیندها در ابعاد مختلف ضروری است لذا نباید از نقش‌های مشارکتی و حمایتی سازمان‌های مردم نهاد غافل شد.
مؤمنی تاکید کرد: فعالیت‌های داوطلبانه شهروندان در سطح محلات کم برخوردار موجب تقویت تعاملات اجتماعی شده و افزایش سرمایه اجتماعی را در پی دارد لذا مشارکت مردم به منظور رفع مشکلات اجتماعی و کالبدی سرعت می‌گیرد و مدیریت شهر بهتر و جهت‌دارتر می‌تواند برنامه‌های خود را به پیش ببرد.
وی تصریح کرد: مدیران و برنامه ریزان بدون همراهی ساکنان نمی‌توانند برنامه‌های خود را به درستی پیاده سازی کنند به علاوه هزینه‌های زیادی باید به منظور بهبود شرایط این محلات صرف شود که بعضاً از قدرت شهرداری خارج است بنابراین بهتر است با توانمندسازی و جلب رضایت و مشارکت مردمی زمان رسیدن به اهداف را کوتاه‌تر کرد.
این کارشناس شهرسازی گفت: مشارکت دادن شهروندان هم در هزینه و زمان صرفه جویی می‌کند هم تحقق پذیری برنامه‌ها پیش بینی شده را بالا می‌برد و هم موجب کاهش آسیب‌های اجتماعی و توانمندسازی اقشار آسیب دیده و یا آسیب پذیر می‌شود.
مؤمنی با تاکید بر اینکه بافت‌های فرسوده جزئی از بافت‌های آسیب‌زا شهری است، اضافه کرد: دفاتر تسهیل گیری که در این بافت‌ها طی سال‌های گذشته ایجاد شده، تنها تا حدودی توانسته مشکلات و معضلات این بافت‌ها را حل کند زیرا نگاهی همه جانبه به بافت نداشته و بیشتر از اینکه نهادی مردمی باشد، نهادی دولتی است.
وی تاکید کرد: نگاه همه جانبه به مناطق کم برخوردار شهر و دخیل کردن همه ساکنان در اجرای طرح‌های شهری یک ضرورت به منظور ساماندهی این مناطق است که باید مورد توجه برنامه ریزان و مدیران شهر باشد.
نظر شما