به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، با وجود اینکه شیوع بیماری کووید -۱۹ نظم جهان را مختل کرد اما بسیاری از مردم این رویداد فاجعهانگیز را فرصتی برای تأمل در مورد شیوه زندگی بشر و ایجاد بیشترین تغییرات مثبت در آن دانستهاند. کرونا انسان را مجبور کرد به نقصهای رفتاری خویش و محیط پیرامونش خردمندانهتر فکر کند و برای رفع آنها بکوشد تا به رفاهی پایدارتر از قبل دست یابد. مدیران شهری نیز از اثرات مثبت کرونا در امان نماندند و بیش از گذشته بر ایراداتی که به طراحی شهری وارد بود، تمرکز کردند. در واقع، طراحان، مدیران و معماران شهری شیوع کرونا را فرصتی شمردند تا از نو بر طراحی شهری تمرکز کنند و آن را مطابق با نیازهای ساکنان و نه خودروها یا زیرساختها تغییر دهند.
در همین راستا، پیشبینی میشود که شهرها در آینده، متأثر از شیوع بیماری کووید -۱۹ به طور قابل توجهی تغییر یابد که در ادامه به معرفی بعضی از تحولات احتمالی در آنها پرداخته میشود.
توسعه مناطق دارای قابلیت پیادهروی
در پی انتشار ویروس کرونا، بسیاری از مردم جهان به پیادهروی و دوچرخهسواری به عنوان شیوههای تردد ایمن برای رعایت فاصله اجتماعی خود با دیگران روی آوردند. در این راستا، شهرها نیز تغییرات قابل توجهی پیدا کرد و ایجاد مناطق ۱۵ یا ۲۰ دقیقهای در بسیاری از نقاط دنیا ترویج یافت. پاریس در فرانسه، ملبورن استرالیا و کپنهاگ دانمارک از مهمترین شهرهایی به شمار میرود که پیش از کرونا نیز مدل شهر ۱۵ دقیقهای را پیاده کرده بود و استراتژی خود در این زمینه را طی شیوع بیماری کووید -۱۹ تقویت کرد. در شهرهای ۱۵ یا ۲۰ دقیقهای، امکان دسترسی به تمام خدمات شهری تنها با ۱۵ یا ۲۰ دقیقه پیادهروی امکانپذیر میشود و شهروندان نیازی به پیمودن مسیرهای طولانی یا سوار شدن بر وسایل نقلیه را برای برآورده کردن ملزومات خود ندارند. بسیاری از منتقدان بر این اساس استدلال کردهاند که این گونه طراحی بر شهرهای پساکرونا حاکم خواهد شد و مردم بیش از گذشته به محلههای خود روی خواهند آورد.
خیابانهایی برای مردم
طی دوران کرونا بسیاری از خیابانها به روی خودروها بسته شد تا مردم با خیال آسوده به تردد با فاصله معین از سایرین بپردازند. در واقع، دوره کرونا عصر مالکیت بشر و نه خودروها بر فضاهای عمومی بود که پیشبینی میشود این گرایش تا دهههای آینده ادامه یابد و حتی با آگاهی بیشتر مردم از مزایای آن، دائمی شود. شاید در آینده و برای همیشه، مدیران و مردم در اغلب شهرهای دنیا جای پارک خودروها را به نصب پارکلتهایی اختصاص دهند یا در آنجا میز و صندلیهایی برای سرو غذاهای رستورانها و نوشیدینیهای کافهها قرار دهند.
افزایش کاربری چندگانه فضاهای عمومی
تجربه نشان داد که فضاهای آسیبپذیرتر شهرها در زمان شیوع بیماری کووید -۱۹ بیشترین تغییرات را متحمل شد. به عنوان مثال، خیابانهایی با کاربری واحد که تا پیش از کرونا برای یک هدف، مثلاً تنها برای تردد خودروها یا برگزاری رویدادها مورد استفاده قرار میگرفت، اکنون به فضاهایی عمومی برای کاربریهای مختلف نظیر تردد وسایل نقلیه، پیادهراه و دوچرخهسواری تبدیل شد. این تقسیمبندی خیابانها رضایت چشمگیر شهروندان را در اغلب نقاط دنیا در پی داشت چرا که مردم با هر گونه توانایی میتوانستند از خیابانها بهره برند که این امر باعث شد مدیران شهری به بازطراحی خیابانها برای کاربریهای چندمنظوره بپردازند و البته پیشبینی میشود که این اتفاق به روندی دائمی تبدیل شود.
گسترش مسیرهای کوچک دوچرخهسواری
سیدنی، پایتخت استرالیا طی دوران کرونا افزایش ۵۱ درصدی در تردد از طریق دوچرخه را تجربه کرد و این در حالی بود که ملبورن در همین کشور نیز در همان ابتدای گسترش ویروس، بیش از ۴۰ کیلومتر مسیر دوچرخهسواری به وجود آورد. این اتفاق تنها محدود به شهرهای استرالیایی نشد به طوری که شهردار پاریس از افزودن ۶۵۰ کیلومتر مسیر جدید دوچرخهسواری به ۷۰۰ کیلومتر قبلی خبر داد و ادعا کرد در آینده نزدیک این مسیرها در پایتخت فرانسه به حدود هزار و ۴۰۰ کیلومتر میرسد. برنامهریزان در اغلب نقاط دنیا، ضمن گسترش مسیرهای دوچرخهسواری در دوران کرونا از افزایش قابل توجه آنها طی یک دهه آینده خبر دادهاند.
دسترسی به طبیعت
کرونا ضرورت افزایش تنوع فضاهای عمومی را در محیطهای شهری به تصویر کشید و نشان داد که وجود فضاهای طبیعی در شهرها امری انکار ناپذیر است. در اینجا منظور از طبیعت تنها پارکها، زمینهای بازی و میادین نیست؛ مردم به محیطهایی باز نیاز دارند تا در آنها برای رهایی از یک بحران، رفاه جسمی و روانی خود را تأمین کنند. خوشبختانه این واقعیت در دوران کرونا خود را بر مدیران بیشتر آشکار کرد و آنها را به ترویج چنین فضاهایی سوق داد که البته پیشبینی میشود این اتفاق روندی دائمی باشد.
نظر شما