سولماز حسینیون در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: به منظور سنجش میزان امنیت محیط‌های شهری هم ابعاد کالبدی و هم مسائل اجتماعی و اقتصادی باید مورد توجه قرار بگیرد تا برنامه‌ریزی دقیقی به منظور ارتقای امنیت فضاهای شهری در نظر گرفته شود.
وی خاطرنشان کرد: طراحی فضاهای شهری باید به گونه‌ای باشد که همه افراد در همه ساعات شبانه روز از حضور در آن احساس امنیت کنند و بدین منظور نیاز است اقداماتی نظیر نورپردازی، تعمیر مبلمان شهری و استقرار ایستگاه‌های موقت برای نظارت بر فعالیت‌ها در این فضاها مورد توجه قرار بگیرد.
این دکترای طراحی شهری افزود: نیاز است فضاهای شهری به نحوی طراحی شود که برای استفاده همه اقشار جامعه شهری مناسب باشد تا حضورپذیری خانواده‌ها که به نوعی تضمین کننده امنیت محیط است، بیشتر شود.
وی تاکید کرد: درکی که شهروندان نسبت به یک مکان شهری دارند هم به آن مکان هویت می‌بخشد و تضمین کننده کیفیت محیط شهری است و لذا گذشت زمان و حضور مداوم افراد در یک محیط شهری به افزایش امنیت آن کمک می‌کند.
حسینیون تصریح کرد: به منظور بررسی امنیت یک فضای شهری و ارزیابی کارآمدی طرح‌های پیاده شده نیاز است اطلاعاتی در همه ابعاد جمع‌آوری شده، سپس تحلیل شود تا بتوان شرایط موجود یک مکان شهری را مشخص کرد و برنامه‌ریزی مدونی را در ابعاد کالبدی و اجتماعی به منظور انجام اصلاحات در نظر گرفت.
وی ادامه داد: بسیاری از فضاها در سطح شهر وجود دارد که به دلیل طراحی نامناسب یا وجود کاربری‌های ناسازگار با بافت، مستعد جرم‌خیزی و نیازمند توجه و برنامه‌ریزی مدیران است.
این دکترای طراحی شهری گفت: تغییر در نحوه طراحی و برنامه‌ریزی شهری تنها بخشی از اقدامات برای تأمین امنیت شهر و فضاهای شهری است و از آنجا که امنیت سایر مقوله‌های اجتماعی و اقتصادی را نیز شامل می‌شود، برنامه‌ریزی در این زمینه قطعاً باید گسترده‌تر باشد.
نظر شما