حسن سجادزاده در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: از جمله پارامترهایی که باید در تهیه و تدوین طرحهای توسعه شهری مدنظر قرار بگیرد، توجه به مسائل محیط زیستی و سازگاری با طبیعت است.
وی افزود: توجه به مسائل محیط زیستی در حالی امروزه مورد بیتوجهی قرار میگیرد که ما در شهرها با معضلاتی مثل آلودگی هوا به عنوان یک مسئله اساسی مواجه هستیم.
این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: ساختارهای برنامهریزی کشور و در پی آن نظام برنامهریزی شهری و تهیه طرحهای شهری در راستای کاهش این معضلات نیست و کارایی لازم را برای مقابله با معضلات محیط زیستی شهر ندارد.
سجادزاده تصریح کرد: از جمله مشکلاتی که در این خصوص وجود دارد، خلأ قانونی و گسترش شهر در زمینهای اطراف است که موجب از میان رفتن باغات و زمینهای کشاورزی شده و معضل خشکسالی این وضعیت را بدتر کرده است لذا نیاز است اصلاحاتی در ساختارهای قانونی، برنامهریزی و مدیریتی ایجاد شود تا امکان محافظت از سرمایههای طبیعی شهر فراهم باشد.
وی اضافه کرد: عناصر طبیعی شهرها همواره از گذشته در طراحی شهری مدنظر بوده و از این جهت شهرهای قدیمی با وجود اینکه از فناوریهای نوینی در طراحی آنها استفاده نمیشد، در مقابله با بحرانها و تغییرات مقاوم بودند اما امروزه به دلیل حذف این عناصر و بیتوجهی به آنها، تابآوری شهرها نیز نسبت به گذشته به شدت کاهش یافته است.
این دکترای طراحی شهری گفت: به منظور مقابله بهتر با معضلات زیست محیطی و حل آنها باید روند تهیه برنامههای شهری تغییر یابد و طرحهایی برای توسعه شهر مدنظر قرار بگیرد که جامع و مشارکتی باشد تا با دخیل کردن همه شهروندان و ذینفعان تحقق شهر دوستدار طبیعت ممکن شود.
سجادزاده ادامه داد: در صورتی که بخشی از جامعه و منافع آنها در فرآیند تهیه طرح مدنظر قرار نگیرد، نمیتوان به وجود چشماندازی روشن از شهر به خصوص در حوزه مسائل زیست محیطی امیدوار بود.
نظر شما