چگونه می‌توان تغییرات اقلیمی در شهرها را به حداقل رساند؟

بدیهی است که هر فرد به سهم خود می‌تواند گامی در جهت کاهش انتشار گازهای آلاینده و در نتیجه به حداقل رساندن گرمای کره زمین ایفا کند؛ دولت‌ها نیز باید اصولی کارآمد برای مدیریت شهرها به کار گیرند تا از این طریق بحران اثرات جزایر گرمایی را به طور قابل توجهی کاهش دهند.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه نرخ بالای انتشار گازهای آلاینده از یک سو و زوال زیست‌محیطی و تهی‌سازی منابع طبیعی از سوی دیگر، کره خاکی را با تهدید جدی ناشی از اثرات جزایر اقلیمی مواجه کرده است. طبق گزارشات، حدود ۹۷ درصد دانشمندان از این جنبه توافق نظر دارند که تغییرات اقلیمی متأثر از فعالیت‌های بشر است در نتیجه، می‌توان با اعمال تدابیری سنجیده، نرخ آن‌ها را تا حد زیادی کاهش داد. در غیر این صورت، اثرات آن هر روز افزایش می‌یابد و در نهایت به وقوع فاجعه منجر می‌شود.

چگونه می‌توان تغییرات اقلیمی در شهرها را به حداقل رساند؟

هر ساله یک کنفرانس اقلیمی توسط سازمان ملل متحد برگزار می‌شود که در آن دولتمردانی از سراسر قاره اروپا و حتی جهان گرد هم می‌آیند و به بحث و طرح ایده‌های خود برای پیشگیری از وقوع فاجعه ناشی از تغییرات اقلیمی می‌پردازند. توافق پاریس نیز که تحت عنوان پیمان پاریس شناخته شده گامی مؤثر در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان بوده که تا کنون بسیار مؤثر واقع شده است.

اینکه هر یک از ساکنان کره خاکی چه نقشی می‌تواند در کاهش گازهای آلاینده ایفا کند بر هیچ کس پوشیده نیست اما اینکه مدیران چه اقداماتی می‌توانند اتخاذ کنند تا جهان را در مسیر پایداری به سمت جلو سوق دهند در ادامه مورد بحث قرار می‌گیرد.

چگونه می‌توان تغییرات اقلیمی در شهرها را به حداقل رساند؟

حفظ و احیای اکوسیستم‌های مهم

حفظ محیط زیست در رأس برنامه‌های مبارزه با تغییرات اقلیمی قرار دارد. در واقع، مقامات رسمی هر کشور باید توجه خود را هر چه بیشتر بر حفظ و احیای اکوسیستم‌های مهمی نظیر رودخانه‌ها، تالاب‌ها، اقیانوس‌ها، جنگل‌ها و باتلاق‌ها متمرکز کنند چرا که این فضاهای طبیعی بخش اعظمی از انتشار کربن را به خود اختصاص داده‌اند. باتلاق‌ها همچون مانعی بزرگ در مقابل طوفان‌های گرمسیری عمل می‌کند این در حالی است که تالاب‌ها نیز نقش مهمی در جذب بخش اعظم آب باران و پیشگیری از وقوع سیل بر عهده دارد. امروزه بسیاری از فضاهای طبیعی جهان به علت نادیده گرفته شدن، قابلیت خود را برای جذب کربن یا آب باران از دست داده است که این اتفاق بحران شدیدی در افزایش اثرات جزایر گرمایی به شمار می‌رود و مقابله با آن باید مورد توجه مدیران شهری قرار گیرد.

چگونه می‌توان تغییرات اقلیمی در شهرها را به حداقل رساند؟

حمایت از تولید کنندگان محلی محصولات کشاورزی

طبق گزارشات ارائه شده از سوی فائو، سازمان خواربار و زراعت ملل متحد که در زمینه توسعه کشاورزی فعالیت دارد بین ۱۵ تا ۱۸ درصد کل منشأ انتشار گازهای گلخانه‌ای در یک شهر، صنعت تولید گوشت است که این مقدار حتی از گاز کربن ناشی از بخش حمل و نقل نیز بیشتر است. علاوه بر این، صنعت تولید گوشت بیشترین سهم مصرف و آلودگی آب جهان را از آن خود کرده و این در حالی است که بیش از ۸۰ درصد محصولات کشاورزی برای تغذیه حیوانات و نه انسان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. گزارشات حاکی است که توسعه زمین‌های کشاورزی برای پرورش خوراک دام مهم‌ترین عامل جنگل‌زدایی در آمازون به حساب می‌آید که تبعات منفی زیادی بر کره خاکی بر جای گذاشته است.

در این راستا، مهم‌ترین و کارآمدترین اقدامی که دولت‌ها می‌توانند انجام دهند این است که از تولید کنندگان محلی محصولات کشاورزی حمایت کنند که بر خلاف کارکنان مزارع صنعتی بزرگ، تمرکز خود را بر حفظ و پرورش صحیح محصولات معطوف می‌کنند ضمن اینکه امکان دسترسی راحت ساکنان هر منطقه به سبزیجات و میوه‌های سالم را فراهم می‌آورند.

چگونه می‌توان تغییرات اقلیمی در شهرها را به حداقل رساند؟

توسعه انرژی سبز

بیش از ۳۵ درصد گازهای گلخانه‌ای منتشر شده جهان در پی تولید انرژی اتفاق می‌افتد این در حالی است که ساخت و سازهای شهری هرروز بر مصرف آن افزوده و فصل جدیدی از بحران اقلیمی را در جهان گسترش داده است البته اخیراً معماران در پروژه‌های توسعه‌ای خود از شیوه‌های بهتر و کارآمدتری نظیر انرژی گرمابرقی و هیدروالکتریک برای تولید انرژی بهره می‌گیرند که در کنار تمام مزایای خود، کمترین کربن را در هوا منتشر می‌کند.

مدیران می‌توانند در توسعه‌های شهری جدید از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی، گرما زمینی و سایر موارد مشابه بهره گیرند و از این طریق، انتشار گازهای آلاینده و به تبع، اثرات جزایر گرمایی را به حداقل برسانند.

چگونه می‌توان تغییرات اقلیمی در شهرها را به حداقل رساند؟

مبارزه با آلاینده‌های اقلیمی ناپایدار

دی اکسید کربن مضرترین گاز گلخانه‌ای در جهان به شمار می‌رود چرا که به مدت چند قرن در فضا باقی می‌ماند حتی اگر انتشار آن متوقف شود. اما خبر خوش این که گازهای آلاینده دیگری نیز در اتمسفر منتشر می‌شود که از طول عمری چند روزه یا در نهایت، چند ساله برخوردار است و امکان پایان یافتن آن وجود دارد. این گازها به آلاینده‌های اقلیمی ناپایدار شهرت دارد و بین ۳۰ تا ۴۵ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای کره خاکی را از آن خود کرده است. از مهم‌ترین گازهای ناپایدار می‌توان به دوده یا کربن سیاه، متان، ازون و هیدرو فلورو کربن‌ها اشاره کرد که اغلب در خنک‌ کننده‌های هوا یافت می‌شود. جالب این که مدیران شهری می‌توانند به راحتی و از طریق اعمال اقداماتی ساده انتشار این گازها را به حداقل برسانند و اثرات اقلیمی ناشی از آن‌ها را نیز کاهش دهند.

چگونه می‌توان تغییرات اقلیمی در شهرها را به حداقل رساند؟

اعمال همزمان اقدامات سازگارسازی و کاهش

در مبارزه علیه تغییرات اقلیمی، اقداماتی نظیر به حداقل رساندن انتشار و توقف اثرات ناشی از گازهای گلخانه به عنوان تدابیر کاهش شناخته می‌شود. اگرچه این اقدامات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و می‌تواند به طور قابل توجهی در به حداقل رساندن تغییرات اقلیمی مؤثر واقع شود با این حال، به تنهایی نمی‌تواند به این بحران بزرگ خاتمه دهد به همین دلیل سازگار سازی همزمان با تدابیر کاهش می‌تواند از وقوع فجایع اقلیمی پیشگیری به عمل آورد، پایداری را افزایش دهد و به کاهش آسیب‌پذیری کمک زیادی کند.

جالب است بدانید که پروژه‌های کاهش از نظر مالی برای مدیران شهری بسیار خوشایندتر از ایده‌های سازگارسازی به نظر می‌رسد چرا که در مورد سازگارسازی، اغلب بر جوامع آسیب‌پذیر تمرکز می‌شود. با این حال، آگاهی از این واقعیت که اثرات جزایر گرمایی سراسر جهان را در بر گرفته است و اقدامات سازگارسازی می‌تواند مؤثر واقع شود بسیار حائز اهمیت است.

کد خبر 519321

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.