به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه وقوع سیل یکی از بحران‌های جدی کره خاکی به شمار می‌رود که به طور مکرر در نقاط مختلف دنیا و به دلایل مختلف نظیر تغییرات اقلیمی در حال اتفاق است. در این راستا، توجه بیشتر مدیران برای طراحی شهرهایی مقاوم در مقابل این رویداد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و حتی ارائه استراتژی‌های کارآمد برای به حداقل رساندن وقوع آن باید جزء اولویت‌های اهداف مدیریتی قرار گیرد. برنامه‌ریزان باید آگاه باشند که وقوع سیل و حتی سایر رویدادهای طبیعی غیرقابل گریز است با این حال می‌توان از طریق طراحی بهتر شهرها، اثرات منفی این حوادث را به حداقل رساند.
در ادامه به شرح استراتژی‌هایی پرداخته می‌شود که مدیران روتردام در هلند و نیواورلئان در ایالت لوئیزیانای آمریکا برای مقاوم‌سازی شهرهای خود در مقابل سیل به کار گرفته و به نتایج مثبت آن دست یافته‌اند.
پیوند دوباره با آب در روتردام
مدیران هلند از سال ۲۰۰۱ تا امروز، پیوسته در حال تلاش برای ایجاد شهری دلتایی بوده و تلاش کرده‌اند یک بار دیگر همچون گذشته شهر و آب را با هم پیوند دهند. در این راستا طرح‌های زیادی برای بررسی مسئله وقوع سیل و دیگر اثرات جزایر گرمایی ارائه شده است که بعضی از آن‌ها بسیار بلندپروازانه به نظر می‌رسد حال آنکه پیاده‌سازی سایرین تنها مستلزم کمی خلاقیت است. در واقع تاکنون ایده‌های زیادی برای مقابله با وقوع سیل مطرح شده که بعضی از آن‌ها در مقیاس بزرگ است و سراسر شهر را پوشش می‌دهد اما بعضی دیگر توسط مردم و جوامع محلی قابل اجرا است.
مدیران روتردام از این جنبه به توافق نظر رسیده‌اند که تنها اعمال اقدامات استراتژیک برای کنترل وقوع سیل یا مقاوم‌سازی شهر در مقابل آن کافی نیست بلکه فرهنگ مردمی نیز باید تغییرات چشمگیری را متحمل شود تا جوامع را از جدیت بحران آب و هوا آگاه سازد. در واقع هدف روتردامی‌ها ایجاد شهری زیست‌پذیرتر برای همه است که در آن انسجام اجتماعی به عنوان مولفه‌ای بسیار مهم برای اتخاذ اقدامات پایدارسازی شهری در رأس برنامه‌های مدیریت قرار می‌گیرد.
مقامات محلی روتردام در نظر دارند مدیریت آب و اقلیم را در تمام جنبه‌های طراحی شهری و پروژه‌ها، خواه در مقیاس کوچک یا بزرگ پیاده کنند. طرح‌های آن‌ها شامل رویکردهای متعددی است که ایجاد میادین آبی به عنوان فضاهایی سر باز برای ذخیره آب به هنگام بارش شدید باران از مهم‌ترین آن‌ها به شمار می‌رود. این فضاها در روزهای خشک و بدون آب نیز کارایی مفید و خاص خود را خواهد داشت و می‌تواند به عنوان زمین‌های بازی مورد استفاده قرار گیرد.
البته پیش از این نیز اقدام مشابهی در سیدنی استرالیا اجرا شده بود به این صورت که مکان‌هایی شبیه به زمین‌های بازی در پارک ویکتوریا به وجود آمده است که در سطح پایین‌تری از سایر نقاط پارک قرار دارد و آب‌های اضافی سطح زمین را به سمت خود هدایت می‌کند و از جریان یافتن آن در کوچه و خیابان‌ها و در نتیجه وقوع سیل جلوگیری می‌کند.
پیاده‌سازی استراتژی‌های جدید در نیواورلئان پس از توفند کاترینا
در سال ۲۰۰۵، یکی از فاجعه‌انگیزترین بلایای طبیعی تاریخ ایالات متحده آمریکا تحت عنوان توفند کاترینا به وقوع پیوست که بخش عظیمی از کرانه‌های آمریکایی خلیج مکزیک از سمت نیواورلئان را در نوردید و به ویرانی کشاند. از آن زمان به بعد، مسئله طراحی شهری از اهمیت به مراتب بیشتری در میان برنامه‌ریزان برخوردار شد به طوری که از آن زمان، تمام پروژه‌ها و توسعه‌های شهری بر مبنای پیشگیری از وقوع سیل به اجرا در آمده است.
به عنوان مثال در منطقه Lakeview خیابان‌ها از نو طراحی شد و تمام محیط اطراف آن را فضاهای سبز گسترده در بر گرفت که امروزه نقش خیلی مهمی در جذب آب باران ایفا می‌کند. از زمان بازطراحی این مکان‌های عمومی، دیگر نشانه‌ای از جمع شدن آب باران به چشم نخورده است چرا که زمین‌های نفوذپذیر و شیب‌دار فضاهای سبز پیرامون به طور پیوسته آب را به اعماق خود جذب می‌کند.
از سوی دیگر، مدیران نیواورلئان به ایجاد باغ‌های طوفانی متعدد در سراسر شهر به ویژه در مناطق سیل‌خیز پرداخته‌اند که این فضاهای سبز نیز نقش جذب آب باران به خود و پیشگیری از جریان یافتن آن در محیط‌های شهری را بر عهده دارد.
نظر شما