به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کرونا علیرغم اثرات جبران‌ناپذیری که بر کره خاکی و ساکنان آن بر جای گذاشته با این حال، نگرش مردم و به ویژه طراحان را نسبت به نحوه زندگی در شهر و طراحی شهری تغییر داد. در واقع، طی این دوران وحشت‌زا، نقص‌های طراحی شهری بسیار بیشتر از قبل خود را به تصویر کشید و مدیران را به تأمل در مورد چگونگی بهبود آن برای مقابله با پاندمی‌های احتمالی در آینده سوق داد. در این راستا، معماران ایده‌های زیادی ارائه دادند و شهرهای آینده را متفاوت با گذشته تصور کردند با این حال اغلب آن‌ها در چگونگی طراحی شهر برای پیشگیری از تحمیل پاندمی‌های آینده بر ساکنان آن بیش از اعمال اقداماتی برای مقابله با بیماری توافق نظر داشتند و در این راستا ایده‌های مشترکی ارائه دادند که در ادامه به معرفی آن‌ها پرداخته می‌شود.
ایجاد تحولات دیجیتالی در سطح شهری
تا پیش از شیوع بیماری کووید -۱۹، تحولات دیجیتالی اغلب محدود به بخش‌های خصوصی بود و بیشتر افراد متخصص از آن بهره می‌بردند اما گسترش کرونا دسترسی به داده‌های دیجیتالی را به امری ضروری برای همگان تبدیل کرد. طی دوران کرونا از دیجیتال برای ارائه خدمات گسترده نظیر درمان، بهداشت، حمل و نقل، زنجیره‌های تأمین و حتی آموزش مهارت‌های کاری بهره گرفته شد و دسترسی به بسیاری از خدمات عمومی را به شیوه‌ای پیوسته تسهیل کرد.
بدیهی است که بهره‌گیری از دیجیتال در دنیای امروز امری ضروری به شمار می‌رود چرا که امکانات فیزیکی را با محیط‌ها و خدمات مجازی پیوند می‌دهد. افزایش استفاده از شبکه‌های دیجیتالی طی دوران قرنطینه نگرش مدیران و مردم عادی را در مورد میزان تحول دیجیتالی و دسترسی به آن را به چالش کشید به طوری که افراد بسیاری خواهان گسترش آن در میان همگان شدند.
این روزها، نسل پنجم شبکه تلفن همراه در حال گسترش میان جوامع مختلف است که امکانات بسیار پیشرفته‌تری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و دسترسی به خدمات دیجیتالی را برای آن‌ها تسهیل می‌کند. بدون شک، این فناوری نه تنها اثربخشی واکنش‌ها به پاندمی‌ها را بهبود خواهد بخشید بلکه توانایی افراد را نسبت به تمام مشکلات اقتصادی و اجتماعی مدام در حال تغییر افزایش خواهد داد.
طراحی شهرها باید مطابق با نیاز تمام ساکنان باشد
تجربه نشان داده هر زمان که یک رویداد غیرمنتظره اتفاق افتاده، نقص‌های طراحی شهری بیش از گذشته آشکار شده و همین امر، مدیران را به ایجاد بهبودهای قابل توجهی در این زمینه سوق داده است. به عنوان مثال گسترش بیماری‌هایی مانند آنفلوآنزای اسپانیایی، سارس و ابولا همگی بهبود طراحی شهری را در پی داشت و اکنون نیز شیوع کرونا مدیران را از نقص‌های شهرها و نقش آن‌ها در گسترش بیماری آگاه کرده است.
کرونا نشان داد که اغلب شهرهای جهان به خوبی و برای تمام ساکنان طراحی نشده است و چه بسا مناطقی که از امکانات بسیاری که در سایر محله‌ها به وفور یافت می‌شود محروم هستند. از سوی دیگر، تراکم جمعیت نیز در مناطق مختلف شهری با یکدیگر متفاوت است و قابلیت دسترسی و اتصال را نیز با تفاوت‌های زیادی مواجه کرده است. پایداری شهرها نیز به واسطه نحوه عبور و مرور و پوشش‌های سبز تفاوت‌های قابل توجهی با یکدیگر دارد که همین امر رضایتمندی شهروندی را نیز تا حد زیادی تحت تأثیر قرار داده است.
حقایقی که کرونا به تصویر کشید مدیران را از مزایای طراحی "شهرهایی برای همه" آگاه کرد و نشان داد که هر چه امکانات به طور برابر میان شهرنشینان توزیع شود احتمال واکنش کارآمدتر در مقابل پاندمی‌های آینده بیشتر می‌شود.
تمرکززدایی ایمنی‌سازی در مقابل بحران‌ها
در سراسر شهرهای جهان، خدمات عمومی اغلب تنها توسط یک نهاد ارائه و مدیریت می‌شود که این وضعیت می‌تواند در دوران بحران‌هایی نظیر کرونا که تقاضای خدمات بسیار افزایش می‌یابد چالش برانگیز باشد. به عنوان مثال طی دوران شیوع بیماری کووید -۱۹، چنین نهادهایی بسیار آسیب‌پذیر عمل کردند و از توانایی ارائه به موقع و کافی خدمات خود به تمام مردم برخوردار نبودند به عنوان مثال مقامات ایتالیا در ابتدای ظهور ویروس کرونا در ارائه تجهیزات ایمنی شخصی به مردم بسیار ناموفق عمل کردند و همین امر باعث شد بسیاری از کارکنان مراکز درمانی به ویروس آلوده شوند و جان خود را از دست بدهند. اگرچه این اتفاق در ظاهر با طراحی شهری تداخل چشمگیری ندارد با این حال چنانچه مدیران شهری ارائه خدمات عمومی توسط نهادهای خاص را تمرکززدایی کنند، آنگاه شهر و شهروندان به هنگام مواجهه با پاندمی‌ها، خطرات کمتری را تجربه می‌کنند و این امر به سهم خود در تحقق پایداری شهری نقش مهمی ایفا می‌کند.
نظر شما