علی روشن در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه طرحهای شهری میتواند نقش مهمی در کنترل توسعه شهر داشته باشند، اظهار کرد: بیش از چهار دهه از تهیه طرحهای شهری اعم از طرح هادی، جامع و تفصیلی میگذرد و در این مدت شهرهای ایران به شدت تحت تأثیر این طرحها بودهاند.
وی با تاکید بر اینکه یکی از اهداف مهم طرح جامع شهر کنترل محدوده شهر است، افزود: هر کجا که محدودیت فیزیکی و محیطی وجود داشته باشد، شهر نیاز به گسترش دارد و این محدوده قانونی باید مشخص شود.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: به منظور تعیین محدوده توسعه شهر، مشاوران طرح برآوردی از نیازها و نحوه گسترش آتی شهر انجام میدهند و نقشههای کاربری اراضی شهری را تهیه میکنند اما این توسعه برخی مواقع الزامی نبوده و بیشتر از نیازهای شهر است.
روشن اضافه کرد: این توسعه بی حساب میتواند به زیرساختهای شهری آسیب بزند و هزینه زیادی را به مدیریت شهری تحمیل کند.
وی تصریح کرد: نهادها، سازمانهای شهری و شهرداری بیشتر از حدود تعیین شده برای شهر پیش رفتهاند و این امر موجب شده تا اراضی کشاورزی و غیر شهری که قابلیت کشت داشتند و تنفسگاه شهر بودهاند به زیر ساخت و ساز برود لذا نیاز است قبل از انجام هر اقدامی در زمینه توسعه شهری بررسیهای لازم انجام شود و تقاضای واقعی برای آن وجود داشته باشد.
این دکترای شهرسازی گفت: الحاق باغات و اراضی کشاورزی به محدوده طرح به عنوان اراضی ذخیره و رفع ممنوعیت ساخت و ساز در این اراضی به تعاملات کالبدی فضایی شهر آسیب میزند و کیفیت زیست محیطی شهر را به شدت کاهش میدهد.
روشن ادامه داد: این وضعیت شرایط را برای سوداگران فراهم کرده تا از زمینهای شهری و زمینهای اطراف شهرها غیر اصولی و غیر قانونی استفاده کنند.
وی گفت: بسیاری مواقع افرادی که در اطراف شهرها زمیندار هستند، به اشکال مختلف اقدام به تغییر کاربری اراضی حتی اراضی با کاربری کشاورزی میکنند چرا که به واسطه رانت اطلاعاتی میدانند زمینشان چند سال دیگر در محدوده طرح است.
این دکترای شهرسازی تاکید کرد: همه اینها موجب شده تا کارایی طرحهای جامع، هادی و طرحهای توسعه شهری زیر سوال برود لذا نیاز است با دقت بیشتری تهیه شود و مطابق با نیازهای آتی شهر باشد و همه فرآیندها را در نظر بگیرد تا مردم مجبور نشوند به صورت غیر قانونی به اطراف شهرها وارد شوند و به دلیل ارزان بودن زمینها و مساحت بیشتر برای سکونت به اطراف شهرها بروند.
نظر شما