به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه گنجاندن طبیعت در طراحی شهری به جنبشی عظیم در نقاط مختلف جهان تبدیل شده است چرا که برنامه‌ریزان از مزایای آن در به حداقل رساندن اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی نظیر بارش شدید باران، وقوع سیل، خشکسالی و گرمای شدید آگاه شده‌اند. جالب است بدانید که برخی از مدیران اخیراً در تلاش بوده‌اند پروژه‌هایی با تلفیقی از زیرساخت‌های سبز و آبی در شهرها پیاده کنند تا تأثیر آن بر کاهش تغییرات آب و هوایی را دو چندان کنند. این زیرساخت‌های سبز-آبی از اجزایی کاملاً طبیعی برخوردار است که نه تنها چشم‌اندازهایی بسیار اعجاب‌انگیز برای شهرها به وجود می‌آورد، بلکه به طور قابل توجهی به کاهش دمای هوای و به حداقل رساندن انتشار گازهای آلاینده کمک می‌کند که این دو مؤلفه به سهم خود در کاهش اثرات جزایر اقلیمی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در ادامه به معرفی بهترین زیرساخت‌های سبز-آبی در جهان پرداخته می‌شود.
پروژه شهر سبز- آب پاک در فیلادلفیا
فیلادلفیا، پنجمین شهر پرجمعیت ایالات متحده آمریکا واقع در ایالت پنسیلوانیا، سالانه به ازای هر جریب مساحت زمین، شاهد بارش یک میلیون گالن باران است. طی یک دهه اخیر مدیران شهر به طور پیوسته برای مدیریت طوفان در کشمکش بوده‌اند و همچنان اثرات جزایر گرمایی، فیلادلفیا را تحت تأثیر قرار داده است. از سوی دیگر، پروژه‌هایی نظیر احداث پل‌ها و مسیرهای متعدد روی رودخانه‌ها، فضای طبیعی کمی برای جذب آب باران به جای گذاشته و همین امر باعث شده است هر ساله حجم زیادی از باران بی‌هدف در کوچه و خیابان‌های شهر جاری شود و اثرات خود را بر تمام جنبه‌های زندگی شهری به جای بگذارد.
در سال ۲۰۱۱، مدیران شهر قطعنامه‌ای را با سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا به تصویب رساندند که بر اساس آن قرار شد با همکاری دو طرف، مشکل تغییرات اقلیمی و جاری شدن آب باران در شهر حل شود. در این راستا، بیش از ۴. ۲ میلیارد دلار آمریکا توسط دولت و میلیاردها دلار نیز از سوی سرمایه‌گذاران خصوصی به پیاده‌سازی پروژه‌ای اختصاص یافت که هدف آن ایجاد زیرساخت‌هایی سبز و مکعبی در سراسر شهر برای جذب آب باران بود. نتیجه اینکه بیش از هزار جریب از فضاهای شهر را پوشش‌های سبز فرا گرفت که سالانه میلیاردها گالن آب باران را به خود جذب می‌کند و از این طریق، وقوع سیل در فیلادلفیا را به حداقل رسانده است.
جنبش "محیط اطراف خود را سبز کنید" در ملبورن
از آنجا که مردم در شهرهای استرالیایی ساعات بسیار گرمی را در طول روز تجربه می‌کنند، مدیران تصمیم گرفته‌اند از طریق گسترش زیرساخت‌های سبز و آبی به تنظیم دمای هوا کمک کنند، امکان نفوذ آب باران به اعماق زمین و پیشگیری از وقوع سیل را فراهم آورند، در مسیرهای حرکت شهروندان سایبان‌هایی ایجاد کنند و در نهایت، کیفیت هوا را به طور قابل توجهی بهبود بخشند. در این راستا، مدیران کلانشهر ملبورن جنبشی تحت عنوان "محیط اطراف خود را سبز کنید"، چهار پروژه آزمایشی را پیاده کرد که در آن، بیش از ۲۰۰ کوچه در منطقه تجاری مرکزی شهر را به گل‌ها و گیاهان سبز مزین کرد. جالب است بدانید که امکان افزودن فضاهای سبز در بعضی از این مناطق وجود نداشت و به همین دلیل، مدیران ملبورن هنرمندان را دعوت کردند با الهام از طبیعت، دیوار نگارهایی سبز ایجاد و مردم را هر چه بیشتر با مزایای وجود سایر فضاهای سبز شهر آشنا کنند و آن‌ها را به گسترش پوشش‌های گیاهی در گوشه و کنار منازل خود سوق دهند.
برنامه‌ریزان ملبورن با تلفیق تانک‌هایی عظیم برای ذخیره آب باران، ایجاد بام‌ها و دیوارهای سبز و در نهایت، احداث باغ‌های بارانی، بسیاری از کوچه‌های شهر را به ایستگاه‌های سبز و آبی تبدیل کردند.
پیاده‌سازی طرح انفجار ابر در کپنهاگ
در سال ۲۰۱۱ کپنهاگ طوفانی را تجربه کرد که در یک قرن گذشته بی‌سابقه بود و به همین دلیل "انفجار ابر" نامیده شد. طی تنها دو ساعت ۱۵۰ میلیمتر آب سطح شهر را فرا گرفت و باران تا یک متری بسیاری از سازه‌ها بالا رفت. این رویداد مخرب بیش از ۵۰ هزار خانه را که از مقاومت کافی برخوردار نبود به ویرانه تبدیل کرد و بیش از میلیارد دلار آمریکا برای شهر خسارت به بار آورد. محققان پس از انجام مطالعات متعدد در مورد آب و هوای پایتخت دانمارک به این نتیجه رسیدند که پیشامد فوق ممکن است به طور پیوسته در شهر اتفاق بیافتد و زیرساخت‌های کپنهاگ از عهده مقاومت در مقابل آن بر نیاید.
در این راستا، مدیران شهر تصمیم گرفتند پس از جمع‌آوری داده‌های لازم به راه‌اندازی پروژه‌هایی سبز-آبی در سراسر شهر بپردازند و از این طریق به طور کامل وقوع طوفان و سیل را مدیریت کنند. کاهش هزینه‌ها برای انجام این کار، یکی از مهم‌ترین اهداف برنامه‌ریزان کپنهاگ بود و به همین علت تصمیم گرفتند به ایجاد استخرهایی بپردازند که آب باران را در خود ذخیره می‌کرد؛ آن‌ها این پروژه را انفجار ابر نامیدند. این استخرها کاربردی دوگانه داشتند؛ از یک سو به عنوان فضایی برای جذب آب باران و پیشگیری از جاری شدن آن در کوچه و خیابان‌های شهر عمل می‌کرد و از سوی دیگر به عنوان مکان‌هایی تفریحی برای انجام بازی‌های آبی توسط ساکنان پایتخت مورد استفاده قرار می‌گرفت.
نوآوری دانمارک برای کاهش اثرات اقلیمی از طریق ایجاد استخرهای متعدد یکی از موفق‌ترین اقدامات در نوع خود به شمار می‌رود و تا کنون در رویدادهای معماری بین‌المللی مختلف جوایز متعددی کسب کرده است.
نظر شما