به گزارش ایمنا، به نقل از کانال خبری وبدا، آمیتیس رمضانی، درباره ابعاد بالینی بیماری کرونا، اظهار کرد: ویروس یک قسمت کلیدی دارد که از آن تحت عنوان اسپایک ویروس یاد می‌شود که یک پروتئین یا آنتی‌ژن ویروس محسوب شده و عملاً تارگت همه چیز بوده و در اقدامات تشخیصی، ساخت واکسن و… از این قسمت ویروس استفاده می‌شود. مهمترین محل ورود ویروس کرونا از طریق بینی است که با ورود به بینی از طریق این اسپایک مهم سعی می‌کند به سلول‌های مخاط بینی متصل شود.
وی افزود: گیرنده خاصی در بینی وجود دارد که اسپایک به آن متصل شده و سپس از آن طریق وارد سلول بدن انسان می‌شود. ویروس یک موجود زنده نیست، وقتی وارد سلولی شود فقط می‌خواهد خود را تکثیر کند. با تکثیر در سلول بینی، آن را منهدم می‌کند. حال یک سری ویروس داریم که تکثیر شده و وارد سلول‌های کناری می‌شوند و برخی از آنها نیز می‌توانند از طریق جریان خون وارد بدن شوند.
مدیرگروه تحقیقات بالینی انستیتو پاستور ایران، ادامه داد: گیرنده‌ای که ویروس برای ورود به سلول به آن نیاز دارد در مخاط حلق، سیستم تنفسی، مجاری تحتانی تنفسی، قسمت گوارشی، کلیه، قلب، کبد و… وجود دارد. بنابراین؛ ویروس می‌تواند به همه بخش‌ها نفوذ کند و تمام اعضای بدن را درگیر کند که یکی از مشکلات ما با ویروس نیز همین مورد است.
وی درگیری ریه با کرونا را مهمترین و دردسرسازترین درگیری ارگان‌های بدن با کرونا دانست و اظهار کرد: در این شرایط اصل دردسر ایجاد می‌شود که بیماران را بدحال می‌کند. از ورود ویروس تا شروع علائم ممکن است چند ساعت تا ۲ هفته زمان بگذرد که در مورد سایر ویروس‌ها این طیف زمانی به این وسعت نیست و این در حالی است که برخی افراد در مواجهه با کرونا هیچ علائمی پیدا نمی‌کنند و تا آخرین روزهای بیماری بدون علائم می‌مانند، در حالی که امکان انتقال بیماری به سایرین را دارند و ویروس در بینی و مخاط دهان‌شان ترشح می‌شود.
وی تاکید کرد: فردی که تا آخر بیماری بدون علامت است و فردی که هنوز علائم در او هویدا نشده است (دو تا ۳ روز قبل از شروع سرفه، عطسه و سایر علائم) امکان انتقال بیماری به سایرین را دارد زیرا کرونا در ترشحات تنفسی فرد وجود دارد.
نظر شما