به گزارش ایمنا، مونا فرجاد درباره ابتلای خود به کرونا، گفت: دو دوز واکسن زدم. ۱۶ روز بعد از تزریق دوم درگیر شدم. همه میدانیم واکسن، ایمنی کاملی ایجاد نمیکند و همچنان احتمال ابتلاء به ویروس وجود دارد. فقط رنج بیماری را کاهش میدهد و جلوی مرگ را میگیرد ولی از ابتلاء پیشگیری نمیکند مگر اینکه دست کم هفتاد درصد جامعه واکسینه شده باشند.
او درباره تزریق واکسن افزود: تنها راهی که میتوانستم واکسن بزنم، شرکت در فاز تحقیقاتی و مطالعاتی یک واکسن بود و همین راه را انتخاب کردم.
این بازیگر ادامه داد: این مطلب به معنی بد بودن واکسن ایرانی نیست. تا جایی که میدانم در کشورمان سابقه خوبی در ساخت واکسن داریم. به هر حال طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی مبنی بر اینکه هر واکسنی در اختیارتان است، حتماً بزنید، من هم تصمیم گرفتم این واکسن را بزنم و امیدوارم واکسن ایرانی هم به تأیید بهداشت جهانی برسد.
فرجاد در ادامه با ابراز تأسف از آمار بالای قربانیان کرونای دلتا، اضافه کرد: اگر پیش از این و قبل از ورود گونه دلتا، به واردات واکسن سرعت داده بودند و مثلاً ۶ ماه پیش میتوانستیم واکسن و پایگاههای واکسیناسیون بسیار بیشتری در اختیار داشته باشیم که مردم ناچار نشوند در صفهای طولانی بایستند و اگر آن زمان که بحث ضرورت قرنطینه مطرح بود، این کار را جدی گرفته بودیم و به هر ضرب و زوری بود، قرنطینه واقعی به معنی بسته شدن ورودی و خروجی شهرها ایجاد میشد، شاید امروز همهگیری وحشتناک کرونای دلتا را تجربه نمیکردیم، شاهد این همه مرگ هم نبودیم، کادر درمان این گونه در سختی نبود و این همه فشار روانی در جامعه وجود نداشت.
وی که برای درمان خود چند مراجعه کوتاه مدت به بیمارستان داشته است، ادامه داد: یک بار برای اسکن ریه به بیمارستانی تازه تأسیس و محلی رفتم، اما شلوغی و ازدحام جمعیت در آن غیرقابل باور بود. این بیمارستان هنوز ناشناخته است و قبلتر که برای کارهای دیگری به آن مراجعه کرده بودم، خیلی خلوت بود ولی حالا شلوغی آن برایم غیرقابل باور بود. میخواستم آمپولی تزریق کنم ولی گفتند دست کم ۴۵ دقیقه معطلی دارد که تصمیم گرفتم به خانه بیایم و تزریقات را در خانه انجام بدهم.
فرجاد اظهار کرد: شلوغی بیمارستانها مصیبت است و دارو هم به سختی پیدا میشود. یک اسپری نیاز داشتم که یکی از دوستان پزشکم توانست از داروخانهای در کرج پیدا کند. برای پیدا کردن سرم به چندین و چند داروخانه مراجعه کرده بودند. چون خیلی از داورهای کرونا از طریق سرم تزریق میشود، وضعیت دارو و سرم فاجعه است، سخت پیدا میشود، آن هم با قیمتهایی عجیب و غریب؛ سرم چیست که پیدا نشود؟! خود من یک سرم را ۶۰ هزار تومان پیدا کردم ولی پیغامهایی در صفحهام دارم که بعضی از مردم بابت یک سرم تا ۱۵۰ هزار تومان هم پرداختهاند.
وی به قیمت دیگر داروهای کرونا هم اشاره کرد و گفت: خوشبختانه ریهام درگیر نشده بود، بنابراین به داروی رمدسیور نیاز پیدا نکردم ولی میدانم که این دارو اگر پیدا شود، بین ۲ تا ۱۵ میلیون خرید و فروش میشود که واقعاً فاجعه است چون پای جان آدمها در بین است. سوال من این است که اگر کارگری که درآمد بالایی ندارد، در این وضعیت عزیزش بیمار شود، چه باید بکند؟! باید شاهد بال بال زدن و مرگ او باشد؟! این شرایط، فاجعه انسانی به معنای واقعی است که هر روز در حال وقوع است.
منبع: ایسنا
نظر شما