اظهارات جدید محسن کیایی از غریبی ناهید کیانی دختر المپیکی در فرودگاه

به گزارش ایمنا، چند روز گذشته محسن کیایی با انتشار پستی از ورود غریبانه ناهید کیانی به کشور خبر داد.

تکذیب حرف‌های محسن کیایی

البته این پست مورد انتقاد بسیاری قرار گرفت و صحبت‌های او از ورود غریبانه ناهید کیانی با انتشار عکس‌های استقبال از وی تکذیب شد.

و اما اظهارت تازه محسن کیایی به تنهای ناهید کیانی در فرودگاه

محسن کیایی، در واکنش به رد ادعایش در خصوص عدم استقبال اعضای کمیته ملی المپیک از ناهید کیانی در فرودگاه امام خمینی (ره) در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد: دیروز همراه با دیگران همکارانم در سریال «بی گناه» در پارکینگ فرودگاه امام خمینی (ره) مشغول فیلمبرداری بودیم که خیلی اتفاقی خانم ناهید کیانی، تکواندوکار ملی پوش کشورمان را در بازگشت از بازی‌های المپیک توکیو دیدیم. کسی که به المپیک توکیو رفته بود تا برای نام و پرچم ایران بجنگد. او را دیدیم که در بازگشت به وطن خیلی مغموم و ناراحت بود و جز خانواده شأن کسی همراهشان نبود. بنابراین به حکم سپاس و قدرشناسی از طرف تمام همکارانمان در این سریال دسته گلی تهیه کردیم و با او عکس گرفتیم و صحبت کردیم. حالا اینکه در سالن داخلی فرودگاه چه گذشته و چه کسی یا چه هیأتی برای استقبال از ایشان یا به نیت استقبال از یک گروه ورزشی دیگر آمده بودند و اتفاقی با ایشان مواجه شدند را نمی‌دانم! راستش را بخواهید بنده اصلاً هیچ هیأت همراهی برای استقبال از ناهید کیانی در فرودگاه ندیدم.

بازیگر فیلم‌هایی چون «ضد گلوله»، «عصر یخبندان» و «خط ویژه» تاکید کرد: در المپیک توکیو در حق ناهید کیانی (که بنده هیچ شناخت قبلی روی ایشان نداشتم) کوتاهی شد و بنابراین من نه تنها برای حمایت از او بلکه برای حمایت از تمام کسانی که برای عزت و سرافرازی این کشور می‌کوشند، پستی در اینستاگرام منتشر کردم. چرا که امروز باید حواسمان به ناهید کیانی و ناهید کیانی‌ها باشد، نه اینکه ۴ سال دیگر در آستانه المپیک دنبال شأن بگردیم که کجا هستند تا برای افتخار کشورمان بجنگند.

کیایی در پایان خاطرنشان کرد: خانم کیانی در جو رسانه‌ای سیاسی و متشنجی که پیرو یک رویارویی ورزشی ایجاد شده بود، تمریناتش را انجام داد و پا به میدان مسابقه گذاشت. با مسابقه‌ای که از ایشان در روز یکشنبه دیدم، مطمئنم که اگر در چنین مسابقه‌ای با چنین جو استرس‌زایی مبارزه نمی‌کرد خیلی شانس داشت. فشارها و فضای موجود در آن مسابقه به شدت روی ایشان و روحیه شأن تأثیر گذاشت و ظاهراً کسی هم حواسش به او نبود. در حالی‌که باید تمام حواس و توجه مان معطوف به افتخارآفرینان مان باشد. مگر ما چند ورزشکار خانم داریم که تمام زندگی شأن را از سنین جوانی روی ورزش و افتخارآفرینی برای کشورمان گذاشتند؟ آنها در بهترین سال‌های عمرشان انواع و اقسام ورزش‌های سنگین، رژیم‌های سخت، داروهای مکمل و… را از سر می‌گذرانند تا به المپیک راه پیدا کنند و بعد اگر در المپیک موفق نشوند، هیچ! موارد مثل ایشان زیاد است. چرا ورزشکار ما باید پنهانی از استخر یخ برزیل استفاده کند؟ جز این است که به قدر کافی امکانات و توجه و بها به آنها نمی‌دهیم. رها کردن قهرمانان، نخبگان و افتخارآفرینان کشورمان هیچ چیز جز ضرر برای کشورمان ندارد. همین و بس.