به گزارش ایمنا، شواهد تاریخی و قدمت بالا، سبک خاص معماری، نوع سبک زندگی روستانشینان و جاذبه‌های متنوع دیگر منطقه هورامان، باعث شده تا از سال ۱۳۹۵ بحث جهانی شدن منظر فرهنگی این منطقه مطرح و اسناد و مدارک لازم نیز برای سازمان یونسکو تهیه و ارسال شود و امروز در چهل و چهارمین جلسه کمیته میراث جهانی یونسکو که این روزها در شهر فوجوی چین در حال برگزاری است پرونده هورامان بررسی و با ثبت جهانی منظر فرهنگی آن موافقت شد.
هورامان با دارا بودن معماری پلکانی، آب و هوای مطبوع، آداب و رسوم سنتی، پوشش خاص، صنایع دستی و غذاهای محلی خود منحصر به فرد است.
این منطقه استان‌های کردستان، کرمانشاه و بخشی از اقلیم کردستان عراق را در برمی‌گیرد که در کردستان، بخش‌هایی از شهرستان سنندج و کامیاران و بخش عمده‌ای از سروآباد و مریوان و در کرمانشاه، شهرستان جوانرود و پاوه به صورت کامل و بخش‌هایی از روانسر و ثلاث باباجانی را شامل می‌شود.
بر اساس بررسی‌های صورت گرفته هورامان بیش از ۷۰۰ روستا را در این دو استان غربی ایران شامل می‌شود، اما در حال حاضر حدود ۶۰ روستای آن به صورت بکر و دست نخورده باقی مانده است.
شواهد باستان شناسی به دست آمده نشان می‌دهد که قدمت هورامان به دوران پارینه سنگی میانی و به حدود ۴۰ هزار سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد.
چهل و چهارمین جلسه کمیته میراث جهانی یونسکو پس از وقفه‌ای یک ساله به دلیل شیوع ویروس کرونا در جهان، از ۱۶ تا ۳۱ ژوئیه (۲۵ تیر تا ۹ مرداد) به صورت آنلاین برگزار می‌شود و صرفاً اعضای کمیته بین‌الدول در فوجو چین حضور دارند و امسال از ایران دو اثر «منطقه هورامان» و «راه‌آهن سراسری» در آن بررسی شد.
پرونده راه‌آهن سراسری ایران نیز سوم تیرماه جاری پس از بحثی طولانی بین موافقان و مخالفان در کمیته میراث فرهنگی یونسکو به ثبت جهانی رسید.
استان کردستان دارای یک هزار و ۵۲۴ اثر تاریخی شناسایی شده و ۹۱۵ اثر تاریخی ثبت شده شامل آثار تاریخی، غارهای طبیعی، درختان کهنسال، میراث منقول، قنات و مکان‌های طبیعی بوده که ۹۱۵ اثر ثبت شده استان در فهرست آثار ملی شامل ۷۷۸ اثر غیر منقول (شامل آثار تاریخی، تپه، محوطه و بنا)، ۲۵ مورد میراث طبیعی، ۹۳ مورد میراث معنوی و ۲۹ مورد میراث منقول است.
نظر شما