فرزاد مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: سیاست‌های کلی کشور در سطح کلان بر برنامه‌ریزی منطقه‌ای و شهری مؤثر است؛ بررسی ابعاد زیست محیطی شهرها به خصوص در حوزه آلودگی هوا و کمبود آب امروزه معضل جدی شهرها است.
وی خاطرنشان کرد: این در حالی است که شاکله شهرها در ایران بیشتر بر اساس منابع آبی شکل گرفته و چنانچه منابع آبی از بین برود، عملاً ساختارهای ریشه‌ای شهر نیز از بین می‌رود و چنین شهری آینده خوبی چه به لحاظ کالبدی و چه به لحاظ اجتماعی نخواهد داشت.
این کارشناس شهرسازی افزود: هم‌پیوندی میان منابع آبی و ایجاد و شکل‌گیری اولیه شهرها موجب شده تا مردمان آن شهر نیز به عنوان شهروند هم‌پیوندی با آب چه به لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ اجتماعی و روانی داشته باشند.
وی ادامه داد: خشک شدن رودهای شهری و نبود یا کمبود آب به لحاظ روانی، بر ذهن شهروندان تأثیر منفی می‌گذارد.
مؤمنی تصریح کرد: آلودگی هوا و وجود غبار و ریزگردها بر کیفیت هوای شهرها به خصوص شهرهای بزرگ تأثیر منفی گذاشته است. این معضل بر اکوسیستم‌های شهری تأثیر منفی خواهد گذاشت و سلامت شهروندان را تهدید می‌کند.
وی تاکید کرد: کاهش ذخایر منابع آبی زمینه را برای تشدید معضلات زیست محیطی و تغییر در اکوسیستم گیاهی و جانوری فراهم می‌کند و چنانچه بخواهیم بسیاری از معضلات محیط زیستی شهرها رفع شود ابتدا باید به فکر تقویت منابع و ذخایر آبی شهرها باشیم.
این کارشناس شهرسازی اضافه کرد: بارگذاری‌هایی که به لحاظ تراکم بدون توجه به جنس خاک، بر زمین برخی شهرها اتفاق افتاده است در کنار مصرف بی رویه منابع آبی موجب شده تا امروزه فرونشست در شهرها به مسئله‌ای جدی تبدیل شود و زیرساخت‌های شهری را با تهدید جدی مواجه کند.
وی گفت: با توجه به نقش کلیدی و تعیین کننده آب در شکل‌گیری و ادامه حیات شهرها چنانچه این وضعیت در شهرها در سال‌های آینده ادامه پیدا کند، تاب‌آوری به شدت کاهش می یابد و چشم اندازی مطلوبی حتی برای شهرهایی با اقتصاد مطلوب و تاریخی کهن قابل تصور نیست.
نظر شما