به گزارش خبرنگار ایمنا، مجریان تلویزیون این روزها دل پری از گل محمدی و پرسپولیس دارند. دیگر نه از آن تعریف و تمجیدها خبری است و نه الگوسازی بی مورد که آی بیایید و ببینید که باید این گونه رفتارتان را از روی پرسپولیس مشق کنید تا جام سراغ خانه شما را هم بگیرد. انگار بیرون فرستادن دوربین و خبرنگار صدا و سیما توسط گل محمدی تیغ گلویی شده که نمیتوانند هضمش کنند!
حق هم دارند؛ به قول خودشان تا جایی که می شده با یحیی راه آمدهاند که امروز شنل محبوبیت را به تن کند و مفتخرانه و بی هیچ سند و مدرکی صدا و سیما را محکوم به نگاه رنگی کند؛ شنلی که اتفاقاً بیشترش را همین مجریان تلویزیون برای او بافتند اما حالا نمیتوانند به این راحتیها از تنش بیرون آورند.
میثاقی در کنایه غیر مستقیم به گل محمدی میگوید: "یادتان هست قبل از آن فینال مهم (لیگ قهرمان آسیا) چند صد بار با رئیس شبکه و تهیه کننده تماس گرفتید تا با فلانی (رسول پناه) مصاحبه نگیریم که تیم به حاشیه نرود". هر چند کنایه اش درست و بجا است اما سوال مهمتر اینکه آقای میثاقی آیا سرمربی یک تیم برای برنامه و شبکه شما تصمیم میگیرد که چه کنید و چه نه؟ اصلاً کدام بخش از وظایف فوتبال برتر، جلوگیری از ایجاد حاشیه در تیمها تعریف شده؟ و آیا هیچگاه بازه آن فینال حساس نگذشت؟
واقعیت این است که آقای میثاقی خود شما و همکارانتان اعتبار صدا و سیما را کاستهاید؛ با رفتار دیروز و کنایههای بی تأثیر امروز! همان روزی که با دعوت نکردن فلان میهمان، مصلحت یک باشگاه را به عدالت ارجحیت دادید و امروز که منافع سازمانی تان به خطر افتاده تازه لب به سخن گشودهاید و یادتان افتاده که آن روز میتوانستید چه کنید و نکردید. در واقع ما هم با شما آقای میثاقی موافقیم که افراد منفعت طلب چقدر برای باشگاهها خطرناک هستند اما شک نداریم رسانههای منفعت طلب، خطرش به مراتب بیشتر است.
نظر شما