سولماز حسینیون در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: از جمله مشکلاتی که در مبحث طراحی نما در کشور ما وجود دارد جدا کردن طراحی نما از معماری و طراحی ساختمان است در حالی که نما جدا از طراحی کلیت ساختمان نیست.
وی افزود: کلیت و معماری یک بنا باید نشان دهنده کارکرد و نقش بنا باشد در حالی که امروزه طراحی‌های حجمی در معماری که می‌تواند نشان دهنده کارکرد بنا باشد فراموش شده است.
این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: سودجویی و حذف طراحان متخصص، همینطور جولان بساز و بفروش‌ها، سلطه آنها در بخش طراحی ساختمان و نزول سلیقه هنری، هویتی و معمارانه شهروندان از جمله دلایل کاهش کیفیت طراحی نماهای شهری است.
حسینیون اضافه کرد: همه اینها موجب شده نما به صورت یک پوسته خارجی دربیاید که لزوماً ارتباطی با معماری بنا ندارد و بیشتر از این که یک طراحی حجمی باشد یک پوسته خارجی از بنا است.
وی تاکید کرد: حفظ پیوستگی نما با کلیت طراحی ساختمان و هماهنگی آن با ذات معمارانه بنا بسیار مهم است که متأسفانه امروزه مورد بی توجهی قرار می‌گیرد.
این دکترای طراحی شهری تصریح کرد: معیارهای زیبایی شناسانه در طراحی نماهای شهری نیز بسیار کمرنگ و کم اهمیت شده است و ارزش‌های معماری وارداتی با هویت و معماری ایرانی که دوران‌های باشکوهی را داشته است سنخیتی ندارد حتی اگر قرار است از سبک‌های وارداتی استفاده شود باید اصول زیبایی شناسانه آنها به صورت علمی و اصولی مورد استفاده قرار بگیرد.
حسینیون ادامه داد: منظور از معماری ایرانی لزوماً طاق، قوس و گنبد نیست بلکه هندسه پنهانی است که در طراحی بناهای ایرانی نهفته است این در حالی است که امروزه از عناصر وارداتی به سخیف‌ترین شکل ممکن استفاده می‌شود.
وی گفت: معماری که در حال حاضر به عنوان معماری کلاسیک از آن یاد می‌شود هیچ ارتباطی با اصول معماری کلاسیکی که در یونان و روم باستان بوده و در دنیای غرب ادامه پیدا کرده است ندارد.
این دکترای طراحی شهری تاکید کرد: حتی اگر اصول و هندسه معماری‌های کلاسیک رعایت می‌شد در ساختمان‌هایی که به ظاهر معماری کلاسیک دارند شاهد وجود نظم و زیبایی بیشتری بودیم اما متأسفانه اینگونه از معماری‌ها از هیچ اصولی پیروی نمی‌کنند و صرفاً سلیقه نازل بازار و برگرفته از تفکر طبقه‌ای است که ثروت و قدرت دارد و طرز تفکر خودش را در طراحی و معماری از جمله طراحی نما نشان می‌دهد.
نظر شما