به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پس از رکود اقتصادی ۲۰۰۱، بسیاری از مردم روساریو، سومین شهر بزرگ آرژانتین، به کشاورزی شهری روی آوردند تا از این طریق، نه تنها دسترسی به منابع غذایی را در وضعیت فقر شدید برای خود و اعضا خانواده تضمین کنند، بلکه به منبعی برای کسب درآمد نیز دست یابند. در بحبوحه همین رکود اقتصادی و بیکار شدن بسیاری از مردم، بحران دیگری در سراسر شهر شکل گرفت و مشکلات جدیدی سر راه ساکنان روساریو قرار داد؛ تغییرات اقلیمی دمای هوای سراسر شهر را به طور غیر قابل تحملی افزایش داد و بارش باران به طور نامنظم و با شدت متفاوت اتفاق می‌افتاد که همین امر منجر به وقوع سیل در شهر و آتش در دلتای رودخانه مجاور می‌شد.
در نهایت، شهردار مردم سراسر شهر را به گسترش مزارع شهری در نزدیکی محل سکونت خود دعوت کرد تا از این طریق، هم بحران اقلیمی را برطرف کنند و هم با فروش محصولات کشاورزی، به کسب درآمد بپردازند. طی این پروژه، فقرای شهر به منظور استفاده از سازه‌های متروکه و زمین‌های فراموش‌شده شهر برای پرورش محصولات کشاورزی در اولویت قرار گرفتند و پس از مدت زمانی کوتاه، رونقی دوباره سراسر سومین شهر بزرگ آرژانتین را فرا گرفت. از آن زمان به بعد، زراعت شهری به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی تبدیل شده است و جوامع زیادی از این طریق، به کسب درآمد می‌پردازند و از سایر مزایای آن بهره‌مند می‌شوند
تأمین محصولات کشاورزی برای مصرف روزانه و کسب درآمد
تا پیش از وقوع بحران اقتصادی سال ۲۰۰۱ در روساریو، بسیاری از کشاورزان شهر دانه‌های سویا را برای صادرات پرورش می‌دادند و در عین حال، مردم نیز تا حد زیادی متکی به تغذیه با محصولاتی بودند که از سایر نقاط اطراف و حتی کشورهای همسایه به روساریو وارد می‌شد. پس از بحران اقتصادی ۲۰۰۱، شهردار تصمیم گرفت ابزار، دانه، مواد، فضا و حتی آموزش لازم را در اختیار شهروندان قرار دهد و آن‌ها را به پرورش محصولات کشاورزی در داخل شهر تشویق کند. در مدت زمانی کوتاه، محصولات کشاورزی بیش از ۷۵ هکتار از شهر را در بر گرفت و حتی بسیاری از حومه‌های روساریو که از زمین‌هایی متروکه برخوردار بود نیز برای جنبش جدید مورد استفاده قرار گرفت.
علاوه بر این، مقامات روساریو، فضاهای متعددی از سراسر شهر را به ایجاد بازارهایی کوچک اختصاص دادند تا در آنجا، کشاورزان شهر محصولات خود را به عرضه بگذارند. این روزها، بیش از ۳۰۰ کشاورز در روساریو مالک زمینی خصوصی یا عمومی برای پرورش محصولات غذایی خود هستند که ۶۵ درصد آن‌ها را زنانی تشکیل می‌دهد که همزمان به زراعت و فروش محصولات مشغول هستند. جالب است بدانید که شهردار تنها به اقدامات فوق اکتفا نکرد و به آموزش اصول زراعت به بیش از دو هزار و ۴۰۰ خانواده و همچنین استفاده از فضاهای باز مکان‌های عمومی نظیر مدارس برای پرورش محصولات کشاورزی پرداخت.
کاهش مسافت‌های تأمین غذا و خطرات اقلیمی
جنبش کشاورزی شهری در روساریو نه تنها بحران‌های بیکاری و کمبود غذا را تا حد زیادی برطرف نمود، بلکه مزایای زیادی نیز برای تغییرات اقلیمی در پی داشت. تا پیش از این جنبش، تک‌فرآوری در شهر بر تولید محصولات زراعی متنوع برتری داشت و به همین دلیل، مقامات و کسبه شهر مجبور بودند صدها کیلومتر مسیر طی تا سایر محصولات غذایی را به شهر وارد کنند. بدیهی است که این میزان تردد از طریق وسایل حمل و نقل موتوری، انتشار قابل توجه گازهای گلخانه‌ای را در پی داشت و در نتیجه، آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی را تشدید می‌کرد.
امروزه در روساریو بیش از دو هزار و ۵۰۰ تن محصولات کشاورزی متنوع در هر سال تولید می‌شود که این کار نیاز به واردات محصولات کشاورزی و در نتیجه تردد وسایل نقلیه را به حداقل رسانده و در نتیجه، کاهش گازهای گلخانه‌ای به طور قابل توجهی کاهش یافته است. امتیازی که روساریو را در زمینه کشاورزی شهری از سایر نقاط آرژانتین و حتی دنیا متمایز کرده، برخورداری از فضاهای بی‌انتها و دائمی برای پرورش محصولات زراعی است.
افزایش پایداری اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی در روساریو
جنبش کشاورزی شهری روساریو اهداف مختلفی نظیر تأمین مواد غذایی لازم برای شهروندان، کارآفرینی، کاهش نابرابری طبقاتی میان مردم و کاهش تغییرات اقلیمی را در پی گرفته و در رسیدن به همه آن‌ها نیز موفق عمل کرده است. شهردار طی سال‌های رونق کشاورزی در شهر، از مردم خواسته است به طور مداوم تلاش خود را برای بهبود هر چه بیشتر وضعیت زراعت در شهر به کار گیرند و خود نیز طرح‌هایی استراتژیک در اختیار آن‌ها قرار داده است تا به پرورش موفق محصولات بپردازند. در نتیجه این اقدام‌ها، پیش‌بینی می‌شود سومین شهر بزرگ آرژانتین، آینده‌ای پایدار پیش رو داشته باشد چرا که پوشش سبز نه تنها تغییرات اقلیمی را در آن به حداقل می‌رساند، بلکه به کارآفرینی و مشارکت اجتماعی نیز منجر می‌شود. روساریو یکی از پنج شهری بود که در زمینه ارائه نوآوری‌ها برای کاهش تغییرات اقلیمی و نابرابری‌های شهری توانست جایزه ۲۰۲۰- ۲۰۲۱ را از آن خود کند.
نظر شما