مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب می‌شود، لذا خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه آرمان ملی در صفحه نخست امروز خود با تیتر «ادامه تحریم خوشایند چه کسانی است؟» به بررسی مواضع عجیب و غریب اصولگرایان پرداخت و نوشت: نزدیک به ۴۲ سال از بالا رفتن از دیوار سفارت آمریکا و در نتیجه تحریم ایران از جانب آمریکا می‌گذرد.
از آن روز به بعد شاهد ادامه یافتن، تمدید و تشدید شدن تحریم‌ها از طرف دولت آمریکا، نهادهای بین‌المللی و دیگر کشورها به دنبال وقایع مختلف بوده‌ایم. این تحریم‌ها از سال ۲۰۰۶ در پی برنامه‌های هسته‌ای ایران و ارجاع پرونده به شورای امنیت شدت گرفت در نتیجه ایران را با تحریم‌ها از سوی آمریکا و دیگر کشورها، اتحادیه اروپا و شورای امنیت مواجه کرد. در نتیجه در دولت وقت هم تلاش‌هایی در جهت رفع این تحریم‌ها صورت گرفت که بی‌نتیجه ماند.
هر چه زمان گذشت بر تعداد و ابعاد مختلف تحریم‌ها افزوده شد. این تحریم‌ها با کاهش ذخایر ارزی کشور همراه شده است که مهمترین آنها تحریم بانک مرکزی ایران و صادرات نفت ایران، به عنوان کشوری با اقتصاد تک‌محصولی است؛ تحریم‌هایی که با متوقف کردن صادرات و واردات و منع اعطای وام به کشور، فشارهای بسیاری را به دولت و مردم وارد آورده است. در این جهت تلاش‌های بسیاری در دولت اخیر برای رفع یا خنثی کردن تحریم‌ها انجام شده است که همه آنها هزینه‌های بسیار را بر دوش دولت و ملت تحمیل کرده است.
بنا بر گفته عباس عراقچی ۱۵۰۰ مورد تحریم وجود دارد که آمریکا باید برطرف کند که ۷۰۰ مورد آن مربوط به اشخاص و نهادهای جمهوری اسلامی است. از منافع برداشته شدن این تحریم‌ها امکان فروش نفت برای ایران است. حال با گذشتن از تمام این روزها و سختی‌ها، ادامه فشار تحریم‌ها و با نزدیک شدن به روی کار آمدن دولت جدید و رئیس‌جمهور منتخب، برخی که پیش‌تر هم مخالفت خود را با تلاش‌های دولت برای رفع تحریم‌ها ابراز کرده بودند به ادامه عوامفریبی و فضیلت شمردن توافق نکردن با دیگر کشورها می‌پردازند و تحریم بودن را نعمت می‌دانند.
یکی از مهمترین اختلافات بین ایران و اعضای غربی برجام و نیز آمریکا به موضوع تحریم‌ها پیوند می‌خورد که به تازگی «محمود واعظی» رئیس دفتر روحانی از پیشرفت‌های قابل‌ملاحظه در این زمینه سخن گفته است.
روزنامه همدلی در صفحه نخست امروز خود با تیتر «زمزمه تغییر ساختار سیاسی» به بررسی طرح تغیر نظام ریاستی به پارلمانی پرداخت و نوشت: یک نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: معتقدم انقلاب اسلامی ایران در مسیر تحقق آرمان‌های خویش نیاز به اصلاح معماری اداره کشور دارد. هر از گاهی بحث تغییر ساختار سیاسی کشور از ریاستی به پارلمانی مطرح می‌شود. دیروز امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی نماینده مشهد در مجلس شورای اسلامی یک بار دیگر این موضوع را مطرح کرد. وی در نطق میان دستور مجلس گفت: «معتقدم انقلاب اسلامی ایران در مسیر تحقق آرمان‌های خویش نیاز به اصلاح معماری اداره کشور دارد. مدل حکمرانی و نظامات اداری کشور نه تنها توانایی رساندن انقلاب اسلامی به اهداف خویش را ندارد بلکه توانایی انجام وظیفه یک دولت خوب و کاهش رنج و دلخوری مردمانش را نیز ندارد بنابراین تغییر این روند با انقلابی در سازوکارهای اداره کشور میسر نیست؛ انقلاب در رویکردها، کارکردها و ساختارها.»
نظام ریاستی یک نظام حکومتی است که نتیجه تفکیک کامل قواست. در رژیم‌های ریاستی قوه مجریه در استقلال از پارلمان (قوه مقننه) فعالیت می‌کند. انتخاب رئیس‌جمهور با رأی مردم به او اعتبار فوق‌العاده و قدرت قابل توجهی می‌بخشد و آزادی عمل او در انتخاب وزیران و سیاست‌های کشور را موجب می‌شود. نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا از این دست است.
در مقابل، نظام پارلمانی نوعی نظام سیاسی است که تفکیک قوا در آن به طور «نسبی» اعلام شده است. در این نوع نظام سیاسی نخست‌وزیر یا صدراعظم که از سوی مجلس (حزب برنده اکثریت کرسی‌های مجلس) انتخاب می‌شود، همراه با وزیرانش مسئولیت اداره دولت را بر عهده دارد و وزرا از مجلس رأی اعتماد می‌گیرند یا استیضاح می‌شوند.
در نظام سیاسی کشور ما رئیس جمهور با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شود و از طرفی اصل تفکیک قوا هم در قانون اساسی کشور قید شده. از این جهت می‌توان نظام سیاسی کشور را ریاستی دانست، از طرفی دیگر در نظام سیاسی ایران رئیس دولت بر اساس قانون در برابر مجلس پاسخگو است و وزیرانش باید به تأیید مجلس برسند و این ویژگی سیستم پارلمانی است. به همین دلیل سیستم سیاسی کشور ما نیمه ریاستی - نیمه پارلمانی است.
این اتفاق یک‌بار در سال ۶۸ و پس از نامه امام خمینی (ره) برای اصلاح قانون اساسی و پیگیری این مسئله توسط هیأتی که از سوی امام تشکیل شده بود انجام شد. در پی بخشی از این تغییرات، نقش نخست‌وزیری به طور کل از قانون اساسی حذف شد و بنابراین وظیفه تشکیل کابینه که پیش از آن برعهده نخست‌وزیر _که خود توسط رئیس جمهور معرفی می‌شد_ بود، مستقیماً به رئیس جمهور محول شد و تا به حال هم همین شیوه ادامه داشت.
روزنامه اعتماد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «کنکور یا کرونا» به بررسی برگزاری آزمون سراسری در میان اضطراب بیماری کرونا پرداخت و نوشت: سال گذشته فریادها به آسمان بود؛ از همه سو؛ از مجلس گرفته تا خانواده‌ها و دانش‌آموزان و مردمی که شاید بچه کنکوری هم نداشتند. در اولین تابستانِ با کرونا هنوز به نظر خیلی‌ها جمع شدن هزاران کنکوری برای شرکت در آزمون سراسری بدترین اتفاقی بود که می‌توانست بر تنور شیوع بیماری بدمد.
نمایندگان کمیسیون آموزش که ماه‌های اول آغاز به کارشان در مجلس را هم می‌گذراندند، شدیدتر و صریح‌تر از باقی منتقدان به سازمان سنجش می‌تاختند که کنکور را به تعویق بیندازد لغو کند یا هر کاری جز در معرض خطر قرار دادن جان کنکوری‌ها و خانواده‌های‌شان. کنکور همان سال گذشته هم نشان داد که قوی‌تر از صدای داد و بی‌دادها است. چاره‌ای انگار جز برگزاری نبود، با تأخیر، با افزایش شعب محل آزمون و مراقبت‌های بهداشتی هم که شده باید برگزار می‌شد. امسال دومین تابستان کنکوری با کرونا است. امسال دیگر صدای اعتراض چندانی بلند نشده، خیلی‌ها هم دیگر دیده‌اند که چاره‌ای جز این نیست. فقط جمعی از دانش‌آموزان سال دوازدهمی هستند که خودشان مانده‌اند و شبکه‌های اجتماعی و هشتگ‌زدن‌ها. اما همان معترضان مجازی هم باید در همین روزهایی که خیز موج پنجم بیماری برداشته شده عاقبت سر جلسه بروند و از خم کنکور بگذرند. یکی از همین کنکوری‌ها می‌گوید: «کنکور از کرونا مهم‌تر است.»
توئیتر را که باز کنید و دنبال هشتگ‌های کنکور بگردید به لیستی از شماره تلفن‌ها می‌رسید که دست به دست می‌چرخند: شماره دفتر رئیس‌جمهوری، مجلس، شماره همراه وزیر بهداشت، فرمانده ستاد مقابله با کرونا در تهران و بعضاً هم شماره بیت رهبری. نوجوانان در آستانه کنکور در این روزهای اخیر مدام این شماره‌ها را به دست هم رسانده‌اند که زنگ بزنید و اعتراض کنید، جانمان در خطر است. اما این صداها دیگر مانند سال گذشته به جایی نرسید.
کمتر کسی از میان مقامات پیدا شد که حتی در مورد تاریخ برگزاری کنکور هم اعتراضی داشته باشد. یک‌سری دانش‌آموز کلاس دوازدهمی هستند با استرس کنکور و کرونا و یک‌سری خبرهایی که در رسانه‌ها منتشر می‌شوند که همه هم تاکیدشان بر برگزاری کنکور بوده است. حالا زمان آزمون رسیده است. یکی از معلم‌ها همین کلاس دوازدهمی‌ها می‌گوید این حرف‌ها و خبرهایی که در مورد کنکور منتشر می‌شود فقط روی استرس بچه‌ها تأثیر گذاشته وگرنه عملاً کار دیگری در موردش نمی‌شد کرد: «حقیقتش خیلی از بچه‌ها هستند که واقعاً دل‌شان می‌خواهد امتحان را بدهند و تمام شود و خلاص شوند.
این تکرار اعصابشان را فرسوده می‌کند اما بعضی بچه‌ها هم از بیماری می‌ترسند. دوست نداشتند کنکور برگزار شود. این درگیری بین این بچه‌ها همیشه هست.» محمدرضا نیک‌نژاد می‌گوید که با تمام مخالفتش با کنکور به نظرش می‌رسد که با این شرایطی که آزمون سراسری دارد واقعاً نمی‌توان به حذفش فکر کرد و فقط باید امیدوار بود که با رعایت پروتکل‌ها برگزار شود: «باور کنید حتی برگزار نشدن و تعویقش هم برای برخی بچه‌ها آثار استرسی فراوانی دارد، برخی‌ها مریض می‌شوند گاهی حتی عوارض جانی دارد. ما در این سال‌ها شاهد همه اینها بوده‌ایم. خود ما که در شرایط عادی کنکور دادیم هنوز گاهی خوابش را می‌بینیم. حالا با این کرونا و کل استرسی که در جامعه هست واقعاً آثار روحی‌اش به نظرم ماندگار خواهد بود.»
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود با تیتر «تسویه‌حساب اصولگرایان با دولت ادامه دارد» به بررسی احتمال محاکمه دولت روحانی پرداخت و نوشت: محسن دهنوی نماینده اصولگرای مجلس خبر از محاکمه احتمالی دولت داده و گفته است: حسن روحانی و اسحاق جهانگیری برای غارت و تقسیم ۶۰ تن ذخیره طلای کشور و ۱۸ میلیارد دلار ارز کشور میان دوستانشان باید محاکمه شوند و به‌زودی خواهند شد. تهدید به محاکمه رئیس‌جمهور و کابینه روحانی توسط نمایندگان اصولگرای مجلس یازدهم تازگی ندارد و تقریباً از همان ابتدای شروع به کار خود هدف اصلی را سرنگونی دولت دوازدهم قرار داده و برای استیضاح روحانی هم تلاش نافرجام بسیار داشته‌اند. برخی نمایندگان مجلس یازدهم در حالی همچنان بی‌محابا و با ادبیات ناپسند رئیس‌جمهور و دولت او را خطاب قرار می‌دهند که پیش از این، اقداماتشان با تذکر رهبر معظم انقلاب مواجه شده است.
روزی نیست که یکی از این نمایندگان هجمه تندی علیه رئیس قوه مجریه نداشته باشد؛ هجمه‌هایی که اگر صرفاً مبتنی‌بر نقد کارشناسانه بود، بیانش حتماً برای رفع اشکالات احتمالی در هر نهادی، مفید واقع می‌شد اما مشکل اینجاست که این هجمه‌ها یا سوار بر کلماتی ناپسند و دور از ادب است که مغایر با شأن نمایندگی و ادبیات بهارستان‌نشینی است یا همراه با تهدید و اتهام‌زنی بی‌پایه و اساس است که اگر سند و مدرکی وجود داشت بعد از بارها ارسال پرونده از سوی مجلس به قوه قضائیه خبری از تشکیل پرونده قضائی برای بررسی اتهامات منتشر می‌شد. تنها نتیجه‌ای که می‌توان از تداوم اتهام‌ها به دومین مقام عالی کشور گرفت آن است که مجلس یازدهم، مجلسی سیاست‌زده است که از وظیفه مقدس قانون‌گذاری تنزل پیدا کرده است.
هر از چند گاهی خبری از تلاش بهارستانی‌ها برای کشاندن روحانی به پای میز محاکمه منتشر می‌شود که فصل مشترک همه نقدها و حمله‌ها تسویه‌حساب سیاسی و جناحی اصولگرایان است و همین امر سبب شده حتی افکار عمومی ناراضی از شرایط سخت اقتصادی با چنین خواسته‌هایی همراهی نکند. اوایل هفته بود که احسان ارکانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه، ناکارآمدی مدیران را یکی از علل مشکلات امروز کشور خواند و گفت: کمیسیون اصل ۹۰ می‌تواند به شکایات مردم از مسئولان رسیدگی کند.
در این خصوص پرونده‌های متعددی از مدیران دولت‌های یازدهم و دوازدهم در کمیسیون اصل ۹۰ تشکیل شده و در حال بررسی است. نماینده مردم نیشابور در مجلس ادامه داد: برخی پرونده‌ها مربوط به مدیران جزئی و برخی مربوط به وزراست که گزارش مربوط به عملکرد وزرا در یک جلسه علنی مجلس قرائت خواهد شد. پیش از سخنان ارکانی نیز خبر شکایت از دولت به بهانه ترک فعل، استنکاف در ابلاغ قوانین و شکایت بابت سند ۲۰۳۰ که هرگز اجرایی نشد، از بهارستان به گوش رسیده بود و سخنان دهنوی تکرار مکرراتی است که از یک سال گذشته شروع شده است. برای چندمین بار سخن از محاکمه روحانی و جهانگیری شده است، آن هم در رسانه ملی و به اتهام غارت و تقسیم ۶۰ تن ذخیره طلای کشور و ۱۸ میلیارد دلار ارز کشور میان دوستانشان که هنوز سندی برای اتهامات منتشر نشده است و احتمالاً هرگز هم سندی منتشر نشود.
این در حالی است که اصولگرایان هنوز پاسخگوی تصمیمات اشتباه دولت اصولگرای نهم و دهم مورد حمایت خود نبوده و حتی خبری نه از محاکمه که حتی از پیگیری حیف و میل درآمدهای نجومی نفتی در آن سال‌ها نیست.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «انتقاد بی‌سابقه همتی از دولت و اصلاح‌طلبان» به بررسی انتقادات عبدالناصر همتی از عملکرد دولت پرداخت و نوشت: عبدالناصر همتی، کاندیدای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری و رئیس‌سابق بانک مرکزی طی اظهاراتی در شبکه اجتماعی کلاب هاوس به بیان ناگفته‌هایی از رقابت‌های انتخاباتی و نامزدی خود پرداخت و بشدت از دولت و اصلاح‌طلبان انتقاد کرد.
همتی در رابطه با رقابت‌های انتخاباتی و نامزدی‌اش گفت: سه موضوع را هرگز یادم نمی‌رود، یکی محبتی که جوانان، زنان و عزیزان دیگر در نقاط مختلف کشور به من کردند؛ بدون امکانات لازم فیزیکی و مالی، این کمپین را راه‌اندازی کردند و مدیون زحمات این عزیزان هستم.
وی ادامه داد: دوم، جفایی که دولت در حق من کرد که هیچوقت یادم نمی‌رود. حتی یک نفر از آنها به حمایت از من برنخاستند، درحالی که من چوب آنها را در انتخابات خوردم، مشکلات اقتصادی‌ای که ناشی از عملکرد برخی دوستان بود و من تلاش کرده بودم بخشی از مشکلات را در بانک مرکزی رفع کنم. من در واقع قربانی عملکرد ضعیف برخی دیگر شدم، در مناظرات البته با قدرت از آنها دفاع کردم چون وظیفه خود می‌دانستم و دو سال و نیم در این دولت کار کرده بودم.
همتی افزود: البته من به خاطر کشور و خواست بزرگان و آقای رئیس‌جمهور، مسئولیت بانک مرکزی را پذیرفتم و به وظیفه ملی خودم عمل کردم. افتخار هم می‌کنم که به کشورم خدمت کنم ولی انتظار جفا را نداشتم.
رئیس سابق بانک مرکزی گفت: سوم، بزرگان اصلاح‌طلب. من در آخرین صحبت‌هایم در کلاب هاوس گفتم؛ من و خانواده‌ام به همراه مجموعه‌ای از جوانان ورود کردیم و احساس تنهایی نکردم. اما انتظار داشتم که بزرگان در این باره تصمیم بگیرند، این که فقط اطلاعیه بدهند و غیر مستقیم حرف بزنند طوری که یک نفر شاید فکر کند از همتی حمایت کرده باشند، این که کاری نداشت و همه می‌توانستند چنین اطلاعیه‌ای بدهند. من خودم گله‌مند نیستم در حالی که من تنها به صحنه آمده بودم، متأسفانه امروز فردا کردند و چانه زدند که ببینیم فردا پس فردا چه می‌شود که درنهایت هم اتفاقی نیفتاد. من گله‌ای ندارم، ولی تاریخ و کشور در آینده در مورد این موضع‌گیری‌ها قضاوت خواهد کرد البته از آن دسته احزاب و بزرگانی که از من حمایت کردند و من مدیون آنها هستم صمیمانه تشکر می‌کنم ولی در خصوص برخی جریانات سیاسی و بزرگان در صحنه من گفتم شرط بندی روی اسب برنده که هنر نیست مثلاً در خصوص جناب رئیسی، همه می‌دانستند احتمالش خیلی زیاد است که رئیس‌جمهور شوند طبیعی بود خیلی‌ها به ستادشان مراجعه کنند و هزینه هم بکنند ولی برخی از دوستان اصلاح‌طلب دلایلی برای عدم ورود عنوان کردند که من نتوانستم درک کنم.
نظر شما