فرزاد مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان این که هویت‌بخشی به فضاهای شهری الزامات و پارامترهایی دارد، اظهار کرد: چنانچه این شاخصه‌ها به درستی در نظام کالبدی و اجتماعی شهر دیده شود، هویت‌بخشی به فضاهای شهری ممکن شده و می‌توان شهری با هویت داشت.
وی افزود: حس تعلق شهروندان نسبت به محل سکونت زندگی خود از جمله پارامترهایی است که باید در فرآیند هویت‌بخشی به شهر مدنظر قرار بگیرد.
این کارشناس شهرسازی با تاکید بر این که تعلق خاطر شهروندان موجب آرامش ذهنی آنان می‌شود، خاطرنشان کرد: حس تعلق تداعی کننده خاطرات شهروندان در ناحیه مشخصی از شهر است و موجب می‌شود فرد احساس کند که به آن محله یا ناحیه مشخص از شهر تعلق دارد.
مؤمنی اضافه کرد: جانمایی المان‌ها و نشانه‌ها در محلات شهر نیز در فرآیند هویت‌بخشی به فضاهای شهری نقش مؤثری دارد و در این راستا نیاز است مدیریت شهری بسیاری از المان‌های قدیمی را شناسایی و بازسازی کند.
وی با بیان این که خوانایی نیز از جمله شاخصه‌هایی است که به شهر هویت می‌دهد، تصریح کرد: خوانایی یک شهر نه تنها بر اساس نام بلکه بر مبنای نوع طراحی کالبد شهر نیز ارزیابی و سنجیده می‌شود در حالی که امروزه شاخص خوانایی در طراحی فضاهای شهری ما مورد توجه نیست و به همین علت شهروندان حس تعلق چندانی نسبت به شهر و محل سکونت خود ندارند.
این کارشناس شهرسازی ادامه داد: شکل گیری اجتماعات مختلف شهری در سطح محلات نیز از دیگر راهکارهایی است که به همفکری و تعامل بیشتر شهروندان و افزایش تعلق خاطر آنها نسبت به مکان کمک می‌کند.
مؤمنی تاکید کرد: تغییرات کالبدی به منظور ایجاد دسترسی در سطح محلات شهر باید به گونه‌ای باشد که هویت محله را تخریب نکند. در این راستا نیاز است مشاور طرح بازنگری، اسکلت بندی محلات شهر را شناسایی کرده و تا جای ممکن آن را حفظ کند.
وی افزود: ایجاد گذرها و اتوبان‌هایی که در طرح‌های جامع و تفصیلی در نظر گرفته شده است، ممکن است یک محله را از محله دیگر جدا کرده و هویت کالبدی و در پی آن هویت اجتماعی محله را تخریب کند.
نظر شما