به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، شهرهای آسیایی ۸۰ درصد انرژی این قاره را مصرف می‌کنند و ۷۵ درصد کربن تولید می‌کنند؛ برآورد می‌شود طی ۲۰ سال آینده شهرهای آسیا بیش از نیمی از میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را به خود اختصاص دهند علاوه بر این، ۹۹ شهر از ۱۰۰ شهر خطرناک جهان از نظر تهدیدات مربوط به آب و هوا و محیط زیست مانند آلودگی، کاهش منابع آب، گرمای شدید و خطرات طبیعی در آسیا قرار دارد. این عوامل همراه با جمعیت در حال رشد سریع شهری، نیاز به اقدام فوری از جمله سرمایه‌گذاری بیشتر در زیرساخت‌های سبز، انعطاف پذیر و فراگیر را دو چندان می‌کند.
شهرهای آسیا مانند دیگر شهرهای دنیا به دلیل شیوع بیماری کووید -۱۹ با کاهش ۲۵ درصدی درآمد شهرداری‌ها رو به رو بود. این اتفاق باعث شد مقامات شهری انتخاب‌ها و تصمیمات سخت‌تری را اتخاذ کنند. اکثر شهرهای نوظهور برای تأمین بودجه خود به دولت‌های مرکزی متکی هستند در این بین نیز بیماری کووید -۱۹ وضعیت مالی دولت‌های فراملی را ویران کرده و روند تامین اعتبار آن‌ها را تحت فشار قرار داده است همین عوامل باعث می‌شود که سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و خدمات عمومی دشوارتر شود. مقامات شهری با زمینه‌سازی مناسب و همکاری با بخش خصوصی می‌توانند شهرهای سبز، انعطاف پذیر و فراگیری در آینده به وجود بیاورند. در اجلاس ۲۰۲۱ سران شهرهای جهان دو مؤلفه حس فوریت و انجام اصلاحات به عنوان پیشران‌های مؤثر بر ایجاد شهرهای سبز و پایدار آینده عنوان شد که در ادامه به شرح نقش آن‌ها می‌پردازیم:
حس فوریت
حس فوریت بسیار قابل درک است، دولت‌های شهری باید به سرعت برنامه‌ریزی‌های لازم را برای رشد و ارائه خدمات اساسی، زیرساخت‌های مقاوم در برابر تغییرات آب و هوا و مسکن ارزان قیمت مورد نیاز برای جمعیت شهری انجام دهند چرا که پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ میلادی ۶۸ درصد جمعیت دنیا در مناطق شهری زندگی کنند علاوه بر این ۹۵ درصد افراد مبتلا به بیماری کووید -۱۹ در مناطق شهری زندگی می‌کنند که این آمار بر اهمیت وجود آب تمیز، مدیریت صحیح پسماند و خدمات بهداشتی با کیفیت بالا برای مردم تاکید می‌کند.
رشد سریع شهرنشینی، تغییرات آب و هوا و فناوری‌های مخرب مقامات شهری را مجبور می‌کند که نه تنها در مورد میزان سرمایه گذاری شهرها، بلکه در زمینه نحوه متنوع کردن انواع سرمایه‌گذاری‌های انجام شده فکر کنند.
مقامات شهری نمی‌توانند به تنهایی به این چالش‌ها بپردازند بنابراین برای ایجاد شهرهای سبز آینده لازم است از راه‌حل‌ها و نوآوری‌های بخش خصوصی استفاده شود. ایجاد یک شهر سبز و انعطاف‌پذیر، فرصت سرمایه‌گذاری بزرگی است که تأثیرات قابل توجه و مثبتی بر رشد، توسعه و ایجاد شغل دارد. نتایج یک مطالعه توسط مؤسسه مالی بین المللی (IFC) نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۳۰ میلادی، ۱۴۴ میلیون شغل جدید و ۷ تریلیون دلار فرصت سرمایه گذاری در سراسر شهرها در ۲۱ بازار نوظهور ایجاد خواهد شد.
نوآوری‌های بخش خصوصی که بیشتر آن‌ها کم هزینه است می‌تواند سطح خدمات را به طرز چشمگیری بهبود ببخشد برای نمونه، خدمات بهداشتی و آموزشی می‌تواند با استفاده از پلتفرم‌های دیجیتال گسترش پیدا کند، ترافیک را می‌توان با استفاده از تجزیه و تحلیل کلان داده مدیریت کرد، تأثیرات آب و هوا نیز با استفاده از پهپادها و سیستم‌های هشدار سریع به حداقل خواهد رسید. سرمایه‌گذاری‌های امروز می‌تواند به صرفه‌جویی کردن مبالغ قابل توجهی کمک کند برای مثال نتیجه مشارکت بخش خصوصی و دولتی در شهر جایپور در کشور هندوستان باعث شده است نورپردازی خیابان‌های این شهر بهبود یابد و سالیانه یک میلیون دلار صرفه‌جویی شود. علاوه بر این، تخمین زده شده است که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در این شهر سالیانه ۳۶.۷۵۰ تن کاهش پیدا کند.
اصلاحات لازم
برای پرداختن به چالش‌های ذکر شده، انجام بعضی از اصلاحات لازم است برای نمونه ۸۴ درصد کشورها به دولت‌های محلی استقلال مالیاتی محدود می‌دهند و کمتر از نیمی از آن‌ها هر نوع وام‌گیری محلی را مجاز می‌دانند علاوه بر این بیشتر شهرها از عقد قراردادهای طولانی مدت با بخش خصوصی فراتر از شرایط سیاسی منع شده‌اند بنابراین اغلب نمی‌توانند به سرمایه بخش خصوصی دسترسی داشته باشند و در نهایت به معاملات ملی وابسته هستند همچنین اطمینان از آماده‌سازی و طراحی خوب پروژه در سطح ملی بسیار ضروری است به منظور کسب اطمینان در این زمینه به چارچوب صحیح برای مشارکت بخش دولتی و خصوصی نیاز است که بعضی از کشورها به آن دسترسی ندارند.
شهرهای نوظهور در شرایط پساکرونا برای بهره برداری از وام‌های تجاری و بازارهای سرمایه باید اعتبار خود را افزایش دهند. کمتر از ۲۰ درصد از ۵۰۰ شهر بزرگ در کشورهای در حال توسعه دارای اعتبار شناخته شده هستند. همه‌گیری کووید -۱۹ فرصت بی نظیری را در اختیار ما قرار داده است که امور را به صورت متفاوت‌تری انجام دهیم. مقامات شهری در آسیا و دیگر مناطق با یافتن انواع مناسب مشارکت با بخش خصوصی، می‌توانند شهرهای سبز، انعطاف‌پذیر و فراگیری را در آینده ایجاد کنند.
نظر شما