فرزاد مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: برنامه ریزی آمایش سرزمین از نوع برنامه ریزی‌های فرا منطقه‌ای است که بیشتر مباحث مربوط به موقع و مقر شهرها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
وی افزود: موقع و مقر شهرها ساختارهای زمین شناسی، منابع طبیعی اطراف شهرها، جاده‌های برون شهری، اکوسیستم‌ها و آلودگی‌های مرتبط با آب، خاک و هوا را مورد مطالعه و بررسی قرار می‌دهد.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: برنامه آمایش سرزمین همچنین به مطالعه نوع اقلیم و آب و هوای شهرهای مختلف نیز می‌پردازد و در مباحث نظامی و دفاعی نیز حول محور پدافند عامل و غیر عامل برنامه ریزی می‌کند تا مشخص شود پایگاه‌های نظامی در چه فاصله‌ای از شهر باید مستقر شود.
وی تصریح کرد: فواصل مراکز صنعتی از شهرها نیز باید در طرح‌های مربوط به آمایش سرزمین مورد بررسی قرار بگیرد تا حداقل آلودگی را از سمت صنعت به سمت شهر، برای شهروندان داشته باشد به طور مثال فاصله مراکز صنعتی در گذشته با توجه به وسعت شهرها مناسب بوده است اما گسترش شهرها و به هم پیوسته شدن شهرهای کوچک و بزرگ موجب شده تا استاندارد این فواصل تغییر کند.
مؤمنی اضافه کرد: در حال حاضر نحوه چیدمان مراکز صنعتی و فاصله آنها از شهر، آلودگی زیادی را متوجه شهرهای ما می‌کند و ضرورت توجه به برنامه ریزی آمایش سرزمین را بیشتر از گذشته آشکار می‌کند.
وی گفت: حوزه برنامه ریزی برای آمایش سرزمین به وزارت کشور مرتبط است و عملاً مدیریت شهری تنها می‌تواند از آمایش سرزمین به عنوان یک سند بالادستی استفاده کند و شهرداری و شورای شهر چندان در تهیه این برنامه دخیل نیستند.
این کارشناس شهرسازی ادامه داد: زمانی که برنامه آمایش سرزمین در حال تدوین است، نظرات مطرح شده از سوی وزارت راه و شهرسازی قابل تأثیر و اعمال در این برنامه است تا مشاور براساس وضعیت موجود و شرایط پیش رو برنامه ریزی آمایش سرزمین را تهیه کند.
نظر شما