حسن سجادزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: خوانایی شهر رابطه‌ای است که فرم شهر با عملکرد آن دارد و شامل درجات مختلفی است که در شهرهای مختلف به صورت‌های متفاوتی جلوه می‌کند.
وی افزود: گاهی اوقات زمانی که فردی وارد یک شهر می‌شود با آدرس دهی دقیق می‌تواند به راحتی مسیر خود را به سمت مقصد مورد نظر پیدا کند در حالی که ممکن است آدرس دهی در بافت‌های تاریخی برخی شهرها مثل شهر یزد به راحتی ممکن نبوده و تنها برای ساکنان آن بافت شناخته شده باشد.
این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: خوانایی تنها به معنای سر راست بودن مسیرها و آشنا بودن فضاهای شهری نیست بلکه خوانایی با پیچیدگی و رمز آلودگی فضا نیز در ارتباط است، اما به طور کلی خوانایی رابطه میان فرم و عملکرد بافت‌های شهری است.
وی با بیان اینکه نیاز است حتماً در طراحی فضاها و کالبدهای شهری رابطه‌ای میان فرم فضا و عملکرد آن وجود داشته باشد، تصریح کرد: به طور مثال طراحی برخی ساختمان‌ها و بناها در شهرهای امروزی به نحوی است که در صورت نبود تابلویی که اسم بنا بر روی آن درج شده باشد، نمی‌توان کارکرد آن را به راحتی تشخیص داد زیرا رابطه مؤثری میان نام، نشانه و فضا که اولین درجه خوانایی است وجود ندارد.
سجادزاده ادامه داد: رمزآلود بودن و پیچیدگی فضاهای شهری شهرهای ما به زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی، به عنوان دومین درجه خوانایی نیز مربوط می‌شود و به معنای ضعف یا قوت طراحی فضا نیست.
وی با تاکید بر اینکه شهر ایرانی، شهری درونگرا است، گفت: خوانایی زمینه فرهنگی و اجتماعی دارد و نمی‌تواند نسخه‌ای واحد برای همه شهرها با زمینه‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی باشد.
نظر شما