به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در بحبوحه تمرکز مقامات شهری بر کاهش آلودگی هوا و پیاده‌سازی ایده‌های مختلف برای رهایی از آن، بحران دیگری نیز در سراسر جهان ذهن همگان را به خود جلب کرد؛ دمای کره خاکی در هر بازه زمانی، نسبت به قبل با افزایشی هر چند بسیار جزئی مواجه است که این امر می‌تواند آسیب‌ها و زیان‌های زیادی بر شهر و شهروندان وارد کند در این راستا مقامات تلاش کرده‌اند با ارائه ایده‌هایی خلاقانه، مانع از گرم شدن بیشتر کره زمین شوند تا پیامدهای منفی آن بر سلامت انسان‌ها و زیست‌پذیری شهرها را به حداقل برسانند به عنوان مثال گسترش پوشش‌های سبز، نصب ایستگاه‌هایی در خیابان‌های مختلف شهر برای افشانه کردن آب به محیط اطراف و حتی ایجاد تغییراتی در ظاهر ساختمان‌های مانند نصب سایبان‌هایی بر فراز آن‌ها از مهم‌ترین اقداماتی بوده که تا کنون در این زمینه صورت گرفته است.
مدیران در بسیاری از شهرهای جهان، استفاده از رنگ سفید در پوشش سازه‌ها را رویکردی بسیار مناسب برای کاهش حداکثری دما در نظر گرفته‌اند. این رنگ اشعه‌های خورشید را از سطح کره خاکی به فضا منعکس می‌کند و از این طریق، به کاهش اثرات جزایر گرمایی کمک می‌کند. این فرآیند "آلبدو" یا "سپیدایی" نام دارد که به معنی درصد بازتاب نور از سطح یک جسم است و مقادیر کمیت آن می‌تواند از صفر تا یک تغییر پیدا کند.
دنیایی پوشیده از اقیانوس‌ها را تصور کنید؛ شاید اولین چیزی که از این دنیا به ذهن همه می‌رسد، خنکی و طراوت تمام نقاط جهان باشد با این حال نبود رنگ منعکس کننده سفید، منجر به افزایش تقریبی دمای کره خاکی به میزان ۳۰ درجه سانتی‌گراد خواهد شد.
از سوی دیگر، کاهش وجود یخ و پوشش‌های برفی از سطح کره زمین طی چند دهه اخیر، افزایش قابل توجه دمای هوا را در پی داشته است و بدتر از همه این که، انتشار گازهای آلاینده در اغلب شهرهای جهان، باعث افزایش دمای هوا و ظهور پدیده‌ای مشهور به اثرات جزایر گرمایی شده است. بسیاری از محققان، پس از انجام مطالعات گسترده به این نتیجه رسیده‌اند چنان که تا سال ۲۰۵۰ انتشار گاز دی اکسید کربن به طور قابل توجهی کاهش نیابد آنگاه دمای هوا تا سال ۲۱۰۰ به میزان ۵. ۱ درجه سانتی‌گراد افزایش خواهد یافت. بدیهی است که رنگ دنیای اطراف ما می‌تواند نقش بسیار مهمی در تعیین سرنوشت بشری ایفا کند و افزایش یا کاهش زیست‌پذیری شهرها را در پی داشته باشد.
نقش پوشش سفید سازه‌ها در کاهش دمای منطقه سانتورینی
مردم سانتورینی، جزیره‌ای در دریای اژه در کشور یونان، با آگاهی و دانش کامل، سازه‌های خود را به طور کامل با رنگ سفید پوشانده و از این طریق، به خنک نگه داشتن محیط داخلی و حتی بیرونی محل سکونت خود کمک کرده‌اند. جالب است بدانید رنگی که این جوامع برای پوشش سازه‌هایشان به کار گرفته‌اند در بین خود آن‌ها به "سفیدتر از سفید" معروف بوده و حاوی سنگ گچ یا کلسیم سولفات است. جالب‌تر این که اخیراً گروهی از طراحان خلاق یونانی به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از سولفات باریم در خنک‌سازی ساختمان‌های سانتورینی بسیار مؤثر واقع می‌شود و به همین دلیل با کسب اجازه از مردم شهر، سازه‌ها را در پوششی سفیدرنگ و حاوی سولفات باریم محاصره کرده‌اند.
پرسشی که در اینجا ممکن است در ذهن همه پیش آید این که سولفات باریم چگونه به بازتاب نور خورشید از سطح سازه‌ها به فضا کمک می‌کند؟ اثر بخشی این ماده در کاهش دما به وجود ذرات نانو در آن نسبت داده شده که این ذرات می‌تواند نور خورشید را با قدرت بسیار بالایی از سطح زمین به فضا انتقال دهد و از سوی دیگر، این ماده در طول موج‌های مادون قرمزی از ۰۰۸. ۰ گرفته تا ۰۱۳. میلی‌متر گرما را به سمت فضا منتقل می‌کند. گزارشات حاکی است که استفاده از سولفات باریم در رنگ‌آمیزی پوشش بیرونی خانه‌ها می‌تواند دمای داخلی آن‌ها را تا حدود ۵. ۴ درجه سانتی‌گراد کاهش دهد و حتی در پایین آوردن هزینه‌های مصرفی جهت به کار گرفتن وسیله‌های برقی برای این منظور مؤثر واقع شود.
بدیهی است که استفاده از این نوع رنگ سفید در پوشش خانه‌های مناطق گرمسیر می‌تواند به طور چشمگیری دمای هوای داخل و حتی خارج آن‌ها را کاهش دهد و در به حداقل رساندن اثرات جزایر گرمایی نیز سهیم باشد.
منابع طبیعی سفید و کاهش دمای هوا
استفاده از سولفات کلسیم یا سولفات باریم تنها یک نمونه از ترفندهای شهری برای کاهش دمای کره خاکی به حساب می‌آید؛ منابع طبیعی دیگری نیز وجود دارد که در کاهش اثرات جزایر گرمایی بسیار مؤثر واقع می‌شود. به عنوان مثال، گروهی از محققان پس از انجام مطالعات متعدد به این نتیجه رسیدند که در مناطقی از جهان که بیشترین گونه‌های حیوانی و گیاهی سفید رنگ را در خود جای داده است، دمای هوا به طور قابل توجهی در سطح کمتری از سایر نقاط مشابه دنیا با گونه‌های حیوانی رنگارنگ قرار دارد.
نظر شما