به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پس از شیوع بیماری کووید -۱۹، مقامات در اغلب نقاط دنیا قانون خودجداسازی را بر مردم اعمال کردند که بر اساس آن، از ساکنان شهر خواسته می‌شد در خانه‌هایشان بمانند و تنها برای امور ضروری بیرون بروند. اما انسان ذاتاً موجودی اجتماعی خلق شده و به هنگام دوری از سایرین با چالش‌های زیادی مواجه می‌شود به همین دلیل ساکنان خانه‌های آپارتمانی بیش از هر زمان دیگر به حضور در بالکن خانه‌هایشان روی آوردند و با جمع شدن در این فضاها تلاش کردند نشاط شهرها را حفظ کنند. بسیاری از مردم ایتالیا در بالکن‌ها، هم‌صدا با یکدیگر سرود ملی سر می‌دادند و با یکدیگر از کادر درمان به خاطر زحمات شبانه‌روزی خود برای نجات جان شهروندان تشکر می‌کردند در واقع طی دوران کرونا، مردم به این واقعیت دست یافتند که بالکن‌ها جزئی از فضای شخصی آن‌ها به حساب می‌آید که می‌تواند آن‌ها را با عموم مردم نیز پیوند دهد.
تاریخچه پیدایش بالکن‌ها
از نظر تاریخی، زمان پیدایش بالکن‌ها به کشورهای ایران و مصر بازمی‌گردد، زمانی که معماران این کشورها فضاهایی باز در هر ساختمان ایجاد می‌کردند تا بزرگان کشور و مقامات دولتی در این مکان‌ها و به مناسبت‌های مختلف سال ابراز وجود کنند. بسیاری از مناطق دنیا نظیر بین‌النهرین نیز در زمان‌های باستان از بالکن‌ها برای ایجاد سایه در خیابان‌ها بهره می‌گرفتند تا مردم را از تابش نور شدید گرما در امان بدارند. در دنیای عرب نیز، بالکن‌ها به سبک مشربیه یا مشبک چوبی ساخته می‌شد که معماران در طراحی این گونه فضاهای باز دو هدف عمده در سر می‌پروراندند؛ اول این که امکان تهویه هوای داخل خانه‌ها فراهم می‌آمد و بعد این که حریم خصوصی آن‌ها، به پیروی از اعتقادات مذهب اسلام، حفظ می‌شد. طراحان اهل ونیز ایتالیا نیز برای ایجاد هوای آزاد، اقدام به ساخت بالکن‌ها در سراسر سازه‌های شهر کردند.
اهمیت وجود بالکن‌ها در دوران کرونا
طی دوران قرنطینه کرونایی، وجود بالکن‌ها از اهمیت بسیار بالایی در میان مردم جهان برخوردار شد. از پایتخت هندوستان تا میلان ایتالیا، کاربرد فضاهای باز منازل مسکونی فراتر از مکان‌هایی برای پهن کردن لباس‌های شسته شده، پرورش باغچه‌های کوچک و قرار دادن وسیله‌های اضافی پیش رفت و از محبوبیت بسیار بیشتری در بین مردم برخوردار شد. در واقع پس از شیوع بیماری کووید -۱۹ و محروم شدن مردم اغلب شهرها از انجام فعالیت‌های خود در خارج از منزل، ساکنان شهرها به بالکن خانه‌های خود روی آوردند و از این مکان‌ها به عنوان فضاهایی برای برقراری ارتباط اجتماعی با همسایگان، انجام فعالیت‌های کاری، برگزاری کلاس‌های درسی مجازی، فضاهایی برای استراحت در زیر نور آفتاب و حتی به عنوان سالن‌های ورزشی بهره می‌گرفتند.
ایتالیایی‌ها نیز که در استفاده از بالکن‌ها طی دوران پاندمی به شهرت جهانی رسیدند، چرا که طی ساعات خاصی از شبانه‌روز، به خصوص شب‌ها، در فضاهای باز منازل خود جمع می‌شدند و به منظور قدردانی از کادر درمانی به خاطر تلاش‌های بی‌وقفه خود برای نجات جان مردم، هماهنگ با یکدیگر سرود سر می‌دادند. هنرمندان آلمانی طی دوران کرونا از بالکن‌ها به عنوان نمایشگاه‌های هنری کوچک خود بهره می‌گرفتند و مردم هلند نیز به انجام فعالیت‌های بدنی همراه با سر دادن آوازهای شادی‌بخش می‌پرداختند. بالکن‌ها در دوران کرونا، حس اجتماعی بودن و تعلق را در میان مردم جهان زنده کرد که البته این دو اصل، به طور مثبت بر تقویت سیستم ایمنی انسان‌ها تأثیر می‌گذارد.
نگاهی اجمالی بر اهمیت وجود بالکن‌ها در سازه‌ها
بسیاری مردم بر این باورند که بالکن‌ها بخشی از منازل شخصی به حساب می‌آید که هم می‌تواند به عنوان یک حریم خصوصی و هم فضایی عمومی مورد استفاده قرار گیرد در واقع بالکن‌ها یک فضای خصوصی در یک قلمرو عمومی به شمار می‌رود که فضای داخلی یک خانه را از بیرون آن جدا، حریم خصوصی و عمومی را حفظ و آشکار می‌کند و مرز بین دارایی‌های عمومی و شخصی را تا حدودی از بین می‌برد. این مکان‌ها می‌تواند به طور قابل توجهی در پایداری شهرها سهیم باشد که لازمه رسیدن به این هدف، استفاده صحیح از آن‌ها به عنوان فضاهای باز منازل است در واقع بسیاری از مردم جهان به بالکن‌ها به عنوان مناطق دوستدار محیط زیست نگاه می‌کنند و در این مکان‌ها، تمام اقداماتی را که به بهبود کیفیت هوا منجر می‌شود انجام می‌دهند. بالکن‌ها از زمان‌های دور تا به امروز در میان مردم جهان با اهمیت به حساب آمده، با این حال، طی دوران کرونا، قدردانی از این فضاهای باز به اوج خود رسیده است.
نظر شما