به گزارش خبرنگار ایمنا، کمتر از ۲۰ روز دیگر تا مهمترین رویداد سیاسی کشور فرصت باقی است و هفت کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری به دلیل شیوع بیماری کرونا به فضای مجازی و برنامههای صدا و سیما پناه آوردهاند و سعی دارند برنامههای خود را از این شبکههای ارتباطی برای مردم مشخص کنند.
سردادن شعار از سوی نامزدهای انتخاباتی بخش جداییناپذیری از رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری در سالهای گذشته است که در حال حاضر با توجه به شرایط معیشتی مردم، شعارهای انتخاباتی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری رنگ و بوی اقتصادی گرفته است؛ در این میان نامزدها انتخابات سعی دارند خود را سوپرمن اقتصاد کشور معرفی کنند که برای نجات کشور از بحرانهای اقتصادی و ساماندهی وضع اقتصادی فعلی به عرصه رقابت گذاشته اند.
یارانه ۴۵۰ هزارتومانی، دادن وام ۵۰۰ میلیونی به زوجین جوان، ایجاد یک میلیون شغل، وادار کردن آمریکا به التماس و متوقف کردن رشد تورم از جمله مهمترین وعدههای انتخاباتی نامزدین انتخاباتی ۱۴۰۰ است که در طی روزهای گذشته مطرح شده است.
یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری طی روزهای گذشته مدعی شده که قصد دارد یارانهها را هوشمند و هدفمند کرده و کل یارانههای هر فرد که شامل یارانههای قدیم و جدید است را به ۴۵۰ هزار تومان افزایش دهد. رضایی در تشریح این شعار خود میگوید که «در این صورت قیمتها تغییری پیدا نمیکند و هزینه جدیدی نیز به دولت اضافه نمیشود.»
جوانترین نامزد انتخابات ۱۴۰۰ نیز از غافله وعدههای جنجالی عقب نماند و طی روزهای گذشته در صفحه توئیتر خود به تشریح برنامههای خود پرداخت؛ وی مدعی شد که میتواند مشکلات بورس را در سه روز حل کند و در توییتی نوشت که «وقتی رئیس جمهور شدم با اولویت دستور تشکیل فوری صندوق رفاه جوانان را تا قبل از اسفند ۱۴۰۰ صادر خواهم کرد. هر زوج جوان ۵۰۰ میلیون تومان برای اشتغال، ازدواج و مسکن خود از این صندوق دریافت خواهند کرد.»
وعدههای انتخاباتی یکی دیگر از کاندیداها نیز در طی روزهای گذشته معطوف به ایجاد زیر ساخت برای افزایش اشتغالزایی در کشور بود و مدعی شد که «اگر ۷۰ درصد از ظرفیتهایی امروز کشور و فعال شود به خوبی میتوان شاهد رشد اقتصادی و اشتغال سالانه یک میلیون نفری در کشور بود.»
در حالی که دولت روحانی تمام تلاش خود را در راستای کاهش تحریمهای حداکثری و احیای برجام به کار گرفته، یکی دیگر از نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری مدعی شده که اگر رئیس جمهور شود، آمریکاییها التماس میکنند و مجبور میشوند تحریمها را بردارند. وی میگوید که «دنبال نقد کردن برجام هستیم. برجام معامله ناقص و معیوب بود ولی منعقد شد امروز تمام وظایف خودمان را حتی بیشتر انجام دادیم الان نوبت آنهاست. آمریکا میخواهد به برجام بیاید باید اول تمام تحریمها را بردارد و راستی آزمایشی شود و سپس اعلام نظر کنیم. اتحادیه اروپا، روسیه چین نیز باید مسئولیت خود را انجام دهند. نسبت به شش نامزد دیگر برای استیفای حقوق مردم برتری دارم. میتوانم منافع خودمان را در برجام نقد کنیم.»
برخی از این وعدهها مانند شعارهایی است که مردم پس از ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری بیان میکنند. واقعاً امکان دارد در عرض سه روز مشکل بازار سرمایه حل شود؟ یارانه ۴۵۰ هزار تومانی واقعاً تأمین خواهد شد؟ پول حقوق زنان خانه دار از کجا میرسد؟ چگونه آمریکا پس از این همه ستمگری جلوی ایران زانو خواهد زد؟
شعار دادن آسانترین قسمت برای شرکت در انتخابات است، اما باید دید میشود آن را اجرا کرد یا نه؟ این شعارها در شرایط عادی یک کشور در حال توسعه نیز قابلیت اجرا نخواهد داشت، چه برسد به کشوری که اقتصاد آن به واسطه تحریم و برخی تصمیمهای ناصحیح سالها به عقب بازگشته است.
وعدههای انتخاباتی که قابلیت اجرا ندارند، میتوانند بزرگترین آسیب را به اعتماد مردم و همچنین نظام و انتخابات وارد کنند؛ بهتر بود ساز و کاری تشکیل میشد و میتوانست میزان صحت وعدههای انتخاباتی را پیش از برگزاری انتخابات مشخص کند.
وعدههای جنجالی به دلیل نبود نظام حزبی است
احمد شریف، فعال سیاسی دراینباره به خبرنگار ایمنا میگوید: وعدههای جنجالی امروز برخی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ناشی از فقدان نظام حزبی در کشور و بیشتر به طنز شبیه است.
به گفته وی در صورتی که نظام حزبی در کشور حاکم شود، احزاب با ارائه برنامهای معین و بر اساس واقعیات، کاندیداهای انتخاباتی خود را مطرح میکنند، اما متأسفانه امروز کاندیداها بدون توجه به زیر ساختهای کشور وعدههایی را مطرح میکنند.
به عقیده این فعال سیاسی، دولت برای پرداخت یارانه ۴۵ هزارتومانی با مشکلاتهای متعددی روبهرو است و مشخص نیست چگونه برخی کاندیداها وعدهی یارانه ۴۵۰ هزارتومانی و کنترل نقدینگی و تورم را مطرح میکنند.
مردم هیچکدام از این وعدهها را باور نمیکنند
شریف در ادامه میگوید: جای تعجب دارد که علیرغم تاکید شورای نگهبان بر برنامه محور بودن کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، بسیاری از آنها که برنامههای قویتری داشتند رد صلاحیت شدند. امروز برخی کاندیداها با امکانات و ابزار بیتالمال اظهار نظرهایی میکنند که باعث اغتشاش فکری در بین مردم خواهد شد.
وی معتقد است که باید نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در معرض پرسش و پاسخ مردم و کارشناسان قرار بگیرند و مشخص کنند زیر ساختها و منابع این وعدههای عجیب و غریب اقتصادی قرار است از کجا تأمین شود؛ زیرا امروز کشور در بدترین شرایط در آمدی قرار دارد.
به گفته این فعال سیاسی این روزها مردم هیچکدام از این وعدهها را باور نمیکنند و دیدگاهی طنزآمیز نسبت به برخی از آنها دارند؛ زیرا به خوبی از وضعیت و توانمندیهای کشور آگاه هستند.
کاندیداها وعدههای غیرقابل اجرا ندهند
شریف معتقد است که افزایش میزان یارانهها، گسترش حجم نقدینگی را در پی خواهد داشت و قطعاً منجر به صعود نرخ تورم در جامعه منتهی خواهد شد. لازم است نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به عواقب تصمیمات اقتصادی خود بیاندیشند.
وی خاطرنشان میکند: عدم تحقق وعدههای انتخاباتی کاندیداها باعث ایجاد موج بی اعتمادی مردم نسبت به حاکمیت خواهد شد که قطعاً این موضوع به امنیت ملی صدمه خواهد زد؛ بهتر است کاندیداها با در نظر گرفتن واقعیتهای کشور وعدههای غیرقابل اجرا ندهند.
نظر شما