کمیل طیبی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یارانهای که در دولت نهم و دهم ارائه شد هنوز هم بر همان مبلغ باقی مانده است چون هزینههایی را ایجاد میکند و منابعی را میطلبد که تأمین کردن آنها دشوار است.
وی افزود: منابع چنین یارانهای از طریق مالیات ستانی است که با هر مبلغی هم تخصیص یابد در صورت تحقق نیافتن درآمد، تورمزاست همان گونه که تجربه یارانه ۴۵ هزار تومانی هم ایجاد این معضل را نشان داد.
این استاد دانشگاه گفت: شاید هدف از افزایش یارانهها در دولت بعدی، ارتقای قدرت خرید مردم مطرح شود ولی در صورتی هم که امکان پرداخت آن وجود داشته باشد تأثیر کوتاهمدت در قدرت خرید خانوارها دارد و به دلیل ایجاد کسری بودجه و نبود منابع کافی، در بلندمدت تورم شدیدی را موجب میشود.
طیبی خاطرنشان کرد: بر این اساس تبدیل یارانه ۴۵ هزار تومانی به ۴۵۰ هزار تومانی به نظر میرسد بیش از آنکه قابل تحقق باشد فقط یک شعار انتخاباتی است.
به گفته وی در واقع پرداخت همین مبلغ از یارانه هم در کشور ما تجربه خوبی بر جای نگذاشته و از دیدگاه من پرداخت نقدی با هر مبلغی نادرست است؛ زیرا این اقدام برای نظامهای مبتنی بر تولید و ارزش افزوده پاسخگو است. اما اکنون که تولید در کشور با موانع بسیار مواجه است از طرفی هم با محدودیتهای تجارت خارجی روبرو هستیم و دارای نظام مالیاتی کارآمدی نیستیم استفاده از روش پرداخت نقدی یارانه امر مطلوبی نیست.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: لازم است دولتها بهجای پرداختهای نقدی، از روشهای حمایتی در قالب سیستم تأمین اجتماعی استفاده کنند تا با حمایت غیرمستقیم از حقوق مردم و مصرف کنندگان، شرایط بهتری برای آنها فراهم کنند.
نظر شما