به گزارش خبرنگار ایمنا، سید عبدالرزاق موسوی، رئیس شورای اسلامی شهر شیراز در وبینار تخصصی شناسایی فرصت‌ها در بستر ارتباطات بین‌المللی و دیپلماسی شهری که از سوی مرکز پژوهش‌های شورای اسلامی شهر شیراز برگزار شده بود، اظهار کرد: حوزه ارتباطات با توجه به خاستگاه مردمی شوراهای اسلامی شهر از اهمیت بسزایی برخوردار است.
وی افزود: برای نمونه، در هفته شیراز وبیناری با حضور متخصصان شیرازی مقیم خارج از کشور برگزار شد که سبب شد تعاملاتی میان مدیران شهری و شهروندان شیراز ایجاد شود و چنین رویکردهایی می‌تواند فرصت‌های بدیلی در زمینه ارتباطات در کلانشهر شیراز ایجاد کند.
هزینه مدیریت شهرها از طریق تبادل اطلاعات بین‌المللی کاهش می‌یابد
موسوی از تبادل تجربیات و دانش و تقویت همکاری‌ها در سطوح مختلف سخن گفت و این نکات را از اساسی‌ترین موضوعات در دیپلماسی شهری خواند.
وی گفت: کاهش هزینه مدیریت شهرها از طریق تبادل تجارب در سطوح بین‌الملل از مؤلفه‌های اساسی عصر ارتباطات و اطلاعات است.
کلانشهر شیراز در حوزه بین‌الملل پیشرو است
گشتاسب مظفری، دبیرکل مجمع شهرداران آسیایی با بیان این که ضرورت توسعه ارتباطات بر هیچ مدیر شهری پنهان نیست، تاکید کرد: دیپلماسی شهری می‌تواند به‌مثابه فرصت یا تهدید قلمداد شود بدین‌گونه که فرصت‌ها، گشایش بخش زندگی مردم به‌شمار می‌روند و شناخت تهدیدها از بروز رخدادهای ناخوشایند عرصه بین‌المللی جلوگیری می‌کند که بر معیشت مردم تأثیرگذار است.
وی کلانشهر شیراز را در حوزه بین‌الملل پیشرو خواند و ادامه داد: این شهر در دو دهه گذشته توانسته است با ایجاد همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه زمینه تعاملات جهانی را فراهم کند.
به گفته دبیرکل مجمع شهرداران آسیایی در موضوع دیپلماسی شهری نیازمند اجماع ملی، تدوین سیاست خارجی شهری و سیاست ملی شهری هستیم.
مظفری افزود: مجمع شهرداران آسیایی در سال ۲۰۰۸ با ابتکار و پیشنهاد شهرداری تهران شکل گرفت و این رخداد سبب ارتقای برند شهر تهران در میان شهرهای کشور و پیشرفت برند جمهوری اسلامی ایران در حوزه بین‌الملل شد.
تقویت دیپلماسی شهری راهکار جهانی شدن است
سعید نظری، سخنگوی شورای اسلامی شهر شیراز نیز در این نشست با اشاره به این که دیپلماسی، ابزاری برای عمل متوازن و بین‌المللی در راستای تأمین منافع ملی است، گفت: دیپلماسی شهری از ابعاد بسیار مهم پارادیپلماسی یا دیپلماسی فروملی است که دربرگیرنده شش مفهوم امنیت شهری، توسعه شهری (انسانی، کالبدی و تکنولوژیکی)، اقتصاد شهری، شبکه شهری، نمایندگی شهری و فرهنگ شهری است.
وی ادامه داد: ضروری است مدیریت شهری در ارتباطات بین‌المللی مواردی همچون توسعه انسانی، جذب سرمایه‌گذار و توسعه گردشگری را مدنظر قرار دهد و صرفاً بر تعامل عمومی متمرکز نباشد.
نظری دیپلماسی شهری را نیازمند سیاستگذاری و برنامه مدون در ابعاد مختلف دانست و تصریح کرد: سیاست‌ها و استراتژی‌های دیپلماسی شهری باید در برنامه‌های راهبردی و پنج‌ساله شهرداری و سیاستگذاری‌های شورای اسلامی شهر تدوین شود.
وی با اشاره به این که می‌توان از ظرفیت سازمان‌های بین‌المللی به‌منظور توسعه شهرها بهره گرفت، گفت: سازمان یونسکو یا بانک جهانی از جمله سازمان‌هایی به‌شمار می‌روند که قادرند بر توسعه فرهنگی شیراز تأثیرگذار باشند.
به باور نظری، ضعف ساختار اداری در شهرداری‌ها موجب تضعیف دیپلماسی شهری می‌شود.
رئیس کمیسیون نامگذاری شورای اسلامی شهر شیراز اظهار کرد: ارتباطات بین‌الملل در شهرداری‌ها باید توسط یک اداره مستقل مدیریت و برنامه‌ریزی شود.
وی گفت: اگر به جهانی شدن شهرها فکر می‌کنیم، راهکار آن تقویت دیپلماسی شهری با یک ساختار برنامه‌ریزی شده، منسجم و پویا در نهاد شهرداری و شورای اسلامی شهر است.
ویژگی مدارا، شاخص اساسی شیراز در برندسازی است
احسان یاری، معاون پژوهشی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز نیز در این وبینار، عنصر اصلی اقتصاد سرمایه داری را رقابت خواند و گفت: رقابت بین دولت‌ملت‌ها شکل می‌گیرد تا عنصر اصلی سرمایه داری رشد کند.
وی ادامه داد: چنانچه برندسازی رخ دهد، شهرها می‌توانند با عنوان بخش اجرایی دیپلماسی رسمی نقش‌آفرینی کنند.
یاری افزود: شیراز در حوزه ویژگی‌های تاریخی واجد شرایط برندسازی است زیرا این شهر جایگاهی تاریخی در حوزه فرهنگ و تمدن ایران دارد همچنین در حوزه زبان فارسی، جایگاه شیراز با عنوان قطب زبان فارسی مطرح است و سلاطین زبان فارسی از نظر تولید آثار در این شهر زیسته‌اند و سوم، عنصر اساسی زیست سیاسی و اجتماعی آن است که کمتر دیده شده و شامل ویژگی مداراست.
این استاد دانشگاه ویژگی مدارا را شاخصی اساسی در ساختن برند برای کلانشهر شیراز دانست و گفت: این شهر در حوزه گردشگری سلامت حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد.
دیپلماسی شهری در خواهرخواندگی شهرها خلاصه نمی‌شود
هاشم مظاهری‌زاده، رئیس اداره ارتباطات بین‌الملل شهرداری شیراز نیز با بیان این که جهانی شدن، شهری شدن جهان و ظهور شهرهای جهانی زیربنای ماهیت نظام بین‌المللی را تغییر داده است، گفت: دیپلماسی شهری به‌منزله معلول پدیده‌هاست در نتیجه، شهرها به عنوان بازیگران اصلی در عرصه روابط بین‌الملل مطرح شدند و در واقع شهرداران را دیپلمات‌های جدید جهان معاصر تلقی می‌کنند.
وی اظهار کرد: این که همه دیپلماسی شهری در خواهرخواندگی و روابط بین شهری یا روابط شهر با شهر باشد خطایی است که به عنوان نقطه ضعف قلمداد می‌شود.
مظاهری‌زاده توضیح داد: اینچنین دریافت می‌شود که در اصل، خواهرخواندگی و امضای تفاهم‌نامه همکاری پیمانی دائمی است و تحولات کلان بین‌المللی بر آنها اثر نمی‌گذارد و تغییر مدیران شهری در آن تأثیرگذار نیست در حالی که در حوزه خواهر خواندگی باید حتماً استراتژی داشته باشیم.
نظر شما